Για ποια πράγματα «μετανιώνουν» συχνά οι γονείς πετυχημένων παιδιών
Ειδικός ανατροφής πήρε συνέντευξη από 70 γονείς που μεγάλωσαν πολύ επιτυχημένους ενήλικες κι αποκαλύπτει τις 4 κορυφαίες τύψεις τους
Ως γονείς, συχνά αναρωτιόμαστε αν κάνουμε το σωστό για τα παιδιά μας. Κανείς δεν έχει ανοσία σε τέτοιου είδους σκέψεις. Η Margot Machol Bisnow είναι συγγραφέας, μαμά και ειδικός σε γονείς κι έχει πάρει συνεντεύξεις από εκατοντάδες νέους επιχειρηματίες και τους γονείς τους για να μάθει πώς μεγάλωσαν. Οι περισσότεροι γονείς που μεγάλωσαν πολύ επιτυχημένους ενήλικες έκαναν εξαιρετική δουλειά.
Αυτό που την εξέπληξε είναι ότι πολλοί γονείς παραδέχτηκαν ότι υπήρχαν μερικά πράγματα που θα έκαναν διαφορετικά, αν μπορούσαν να γυρίσουν τον χρόνο πίσω.
Αυτές ήταν οι βασικές τύψεις που είχαν κοινές:
1. Ήταν πολύ επικεντρωμένοι στους βαθμούς και τα επιτεύγματα
Πολλοί μελλοντικοί επιτυχημένοι επιχειρηματίες ήταν σπουδαίοι μαθητές και περνούσαν από κορυφαία πανεπιστήμια. Κάποιοι τελείωσαν, αλλά ήταν άθλιοι. Άλλοι παράτησαν το κολέγιο ή δεν πήγαν καθόλου.
Αν και η εκπαίδευση είναι σημαντική, πρέπει να ταιριάζει. Κοιτάζοντας πίσω, ορισμένοι γονείς συνειδητοποίησαν ότι θα προτιμούσαν τα παιδιά τους να ευδοκιμήσουν, ίσως σε ένα μη παραδοσιακό περιβάλλον, αντί να περάσουν μια δαπανηρή, δυστυχισμένη τετραετία.
Ομοίως, πολλοί γονείς θυμήθηκαν ότι πίεζαν τα παιδιά τους να αφιερώνουν λιγότερο χρόνο κάνοντας αυτό που αγαπούσαν και περισσότερο χρόνο μελετώντας ή κάνοντας μια δραστηριότητα που θα τα έκανε πιο ελκυστικά για ένα κορυφαίο σχολείο.
Εκ των υστέρων, οι γονείς συνειδητοποιούν τώρα ότι όταν τα παιδιά τους αφιέρωσαν τις 10.000 ώρες για να αποκτήσουν δεξιότητες σε αυτό που αγαπούσαν –παρόλο που οι γονείς μπορεί να πίστευαν ότι ήταν χάσιμο χρόνου– αποδείχθηκε πιο χρήσιμο καθώς ξεκίνησαν την καριέρα τους.
2. Ένιωθαν ότι συμμετείχαν υπερβολικά
Φυσικά θέλουμε να κρατήσουμε τα παιδιά μας ασφαλή –αλλά το να τα κρατάμε πολύ σφιχτά μπορεί να τα εμποδίσει να πετάξουν.
Δεν ακούει συχνά γονείς να λένε ότι θα ήθελαν να είχαν δώσει λιγότερη ελευθερία στα παιδιά τους. Αντίθετα, ακούει το αντίθετο: «Γιατί δεν τους άφησα να φύγουν μόνα τους;» ή «Νιώθω άσχημα που ποτέ δεν είχαν καμία ανεξαρτησία μέχρι που πήγαν για σπουδές. Έπρεπε νωρίτερα να τα αφήσω να κάνουν πράγματα μόνα τους».
Υπάρχουν ορισμένοι όροι για τους υπερβολικά εμπλεκόμενους γονείς: γονείς ελικοπτέρο, που αιωρούνται πάνω από τα παιδιά τους και παρεμβαίνουν στις αποφάσεις τους. γονείς μπουλντόζα, που απομακρύνουν τα εμπόδια και τις προκλήσεις.
Ακόμη και οι γονείς που το έκαναν μόνο μερικές φορές το μετανιώνουν. Της λένε: «Δεν έπρεπε να τους προσφέρω όλες τις λύσεις. Δεν έπρεπε να κάνω τόσο εύκολο το δρόμο τους. Έπρεπε να μάθουν πώς να λύνουν τα προβλήματα μόνοι τους».
Κοιτάζοντας πίσω, της λένε ότι καταλαβαίνουν τώρα ότι η ανθεκτικότητα είναι το κλειδί για την επιτυχία.
3. Δεν εμπιστεύτηκαν στα παιδιά τους αρκετή ευθύνη
Η προσωπική της λύπη, που άκουσε κι από πολλούς άλλους, είναι ότι δεν έδωσε στα παιδιά της αρκετές δουλειές. Έπρεπε να στρώσουν το κρεβάτι τους και να διατηρήσουν το δωμάτιό τους καθαρό. Αλλά ποτέ δεν τους ζήτησε να πλύνουν τα ρούχα τους. Ποτέ δεν τους ζήτησα να την βοηθήσουν στον κήπο. Και εκτός από σπάνιες περιπτώσεις, δεν τους ζήτησε να την βοηθήσουν να μαγειρέψει.
Έκανε αυτές τις εργασίες μόνος της επειδή ήταν τόσο απασχολημένα και δεν ήθελε να τα επιβαρύνει υπερβολικά.
Κατά ειρωνικό τρόπο, τώρα τα παιδιά της της λένε ότι θα ήθελαν να είχαν μάθει αυτές τις δεξιότητες στο γυμνάσιο! Το να δίνουμε στα παιδιά μας περισσότερες δουλειές όχι μόνο τα βοηθά να γίνουν υπεύθυνα, αλλά τα διδάσκει χρήσιμες δεξιότητες όταν είναι μόνα τους.
4. Πρωτοστάτησαν με τους δικούς τους φόβους για την ανάληψη κινδύνων
Πολλοί γονείς της είπαν ότι παρότρυναν τα παιδιά τους να είναι προσεκτικά, να ακολουθήσουν την «ασφαλή» προσέγγιση. Τους είπαν να ακολουθήσουν την πρακτική διαδρομή που «δουλεύει πιο συχνά».
Όταν έβλεπαν τα παιδιά τους να παίρνουν μεγάλα ρίσκα για να ξεκινήσουν ένα νέο εγχείρημα, ή να πουλήσουν κάτι που ξεκίνησαν, ή να στρέφονται προς μια νέα κατεύθυνση ή να μην πιάνουν δουλειά με εγγυημένο μισθό για να κυνηγήσουν το όνειρό τους, ήταν περήφανοι για αυτά.
Αλλά αναρωτήθηκαν: «Τα έκανα να φοβούνται; Θα τους ήταν πιο εύκολο αν τους έλεγα πιο συχνά να το τολμήσουν;»
Ή αν τους επέπλητταν όταν απέτυχαν –επειδή πήραν κακό βαθμό ή δεν έβαλαν γκολ– και έκαναν τα παιδιά τους νευρικά να ρισκάρουν. Τώρα καταλαβαίνουν ότι δεν μπορείτε να καινοτομήσετε εάν φοβάστε να ρισκάρετε. Και μόνο δεν φοβάσαι να ρισκάρεις, αν δεν φοβάσαι να αποτύχεις.
Ακόμα κι αν ένιωθαν αυτή τη λύπη, πολλοί από αυτούς τους γονείς είπαν επίσης ότι συχνά έλεγαν στα παιδιά τους πόσο περήφανα ήταν για τη σκληρή δουλειά τους, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.
Εν τέλει, η Margot Machol Bisnow θέλει να υπενθυμίσω σε όλους μας: Κανείς δεν είναι τέλειος. Όλοι κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, και εφόσον τα παιδιά μας γνωρίζουν ότι τα αγαπάμε και ότι κάναμε το καλύτερο δυνατό, θα είναι καλά.
Η Margot Machol Bisnow είναι συγγραφέας, μαμά και ειδικός σε γονείς. Πέρασε 20 χρόνια στην κυβέρνηση, μεταξύ άλλων ως Επίτροπος της FTC και Επικεφαλής του Επιτελείου του Προεδρικού Συμβουλίου Οικονομικών Συμβούλων, έχει περάσει τα τελευταία 10 χρόνια μιλώντας σε ομάδες γονέων σχετικά με την ανατροφή ατρόμητων, δημιουργικών, με αυτοπεποίθηση, ανθεκτικών, επιχειρηματικών παιδιών που είναι γεμάτα με χαρά και σκοπό και είναι ο συγγραφέας του βιβλίου «Μεγαλώνοντας έναν επιχειρηματία: Πώς να βοηθήσετε τα παιδιά σας να επιτύχουν τα όνειρά τους». Ακολουθήστε την στο Instagram @margotbisnow.