Γιατί το «lazy parenting» είναι στην πραγματικότητα μια συνταγή για ευτυχισμένες οικογένειες

Τον τελευταίο καιρό υπάρχει αυξανόμενος θόρυβος σχετικά με αυτό που ορισμένοι αποκαλούν «τεμπέλικη» γονική μέριμνα. Διαφημίζεται ως το αντίδοτο στην ανατροφή των «ελικόπτερο» και παρά απ’ αυτό που μπορεί να υποδηλώνει το όνομά της, είναι στην πραγματικότητα κάθε άλλο παρά τεμπέλικη. Η μαμά και ψυχοθεραπεύτρια Carolyn Wagner σε ένα εξομολογητικό κείμενό της στο Motherly μας ξεναγεί στα μυστικά του lazy parenting:

Όταν άκουσα για πρώτη φορά για «τεμπέλικη» γονική μέριμνα, νόμιζα ότι κάποιος κατασκόπευε το σπίτι μου τις Παρασκευές από τις 5:30 μ.μ. μέχρι την ώρα του ύπνου.

Ξέρετε, είναι η ώρα που ο σύζυγός μου και εγώ δεν έχουμε καθόλου ενέργεια για ανατροφή των παιδιών, οπότε κάνουμε πικνίκ για δείπνο –αλλαντικά, φέτες μήλου, τυριά και κράκερ ενώ καθόμαστε σε μια κουβέρτα στο πάτωμα του σαλονιού– και μετά τα παιδιά παίζουν δίπλα μας ενώ κοιτάζω το ταβάνι σκεπτόμενη πόσα άπλυτα με περιμένουν αυτό το Σαββατοκύριακο.

Εκείνες τις στιγμές, νιώθω ότι είμαι απλώς εκεί ως κάπως αφοσιωμένος επόπτης, φροντίζοντας να μην τραυματιστεί κανείς και να μην πάρει φωτιά τίποτα. Σίγουρα δεν αισθάνομαι ότι παίρνω εύσημα για «καλή» ανατροφή των παιδιών και συχνά ένιωθα ένοχη που δεν έκανα περισσότερα. Ήμουν γονιός και ήμουν τεμπέλης – αυτό είναι η «τεμπέλικη» γονική μέριμνα, σωστά; Όχι εντελώς, αποδεικνύεται.

Στην πραγματικότητα, το αποτέλεσμα της τεμπελιάς μου το βράδυ της Παρασκευής ήταν παρόμοιο με το αποτέλεσμα της «τεμπέλικης» γονικής μέριμνας, αλλά δεν καταλάβαινα πλήρως τι συνέβαινε.

Τι είναι η «τεμπέλικη» γονική μέριμνα;

Η τεμπέλικη γονική μέριμνα είναι να παρέχετε σκόπιμα στο παιδί σας ευκαιρίες να αναπτύξει μια αίσθηση αυτο-αποτελεσματικότητας, η οποία με τη σειρά της θα ενισχύσει την αυτοπεποίθηση, την ανεξαρτησία και την υπευθυνότητα. Πρόκειται για ένα προσεκτικό βήμα πίσω για να επιτρέψετε στο παιδί σας να παλέψει μόνο του για ένα λεπτό αντί να βιαστείτε και να το σώσετε. Είναι να αφήσετε το παιδί σας να ανακαλύψει πόσα είναι ικανά. Και πραγματικά είναι ικανά για πολλά!

Τα παιδιά μπορούν να ωφεληθούν πάρα πολύ από αυτή την προσέγγιση της ανατροφής. Όταν οι γονείς επεμβαίνουν πρόωρα όταν μια εργασία φαίνεται δύσκολη ή δεν επιτρέπουν στο παιδί τους να μπει σε μια κατάσταση που θα μπορούσε να είναι δυνητικά δύσκολη, τα παιδιά δεν έχουν την ευκαιρία να μάθουν τι είναι ικανά.

Επιπλέον, ανάλογα με την ηλικία τους, μπορεί να αρχίσουν να εσωτερικεύουν την πεποίθηση ότι είναι ανίκανα – ενώ αν η μαμά σπεύδει πάντα να βοηθήσει, μπορεί να σκεφτεί ότι αυτό συμβαίνει επειδή «η μαμά ξέρει ότι δεν μπορώ να το κάνω». Αυτό μπορεί να συμβάλει σε αυξημένο άγχος, καθώς το παιδί αρχίζει να αντιμετωπίζει τη ζωή έξω από το σπίτι, όπου η μαμά δεν θα είναι διαθέσιμη να βοηθήσει όλη την ώρα.

Εάν οι γονείς συνεχίσουν να προβλέπουν και να φροντίζουν για κάθε πρόκληση για το παιδί τους, το παιδί χάνει επίσης την ευκαιρία να αναπτύξει βασικές δεξιότητες ζωής. Μερικές φορές το βλέπω αυτό σε μεγαλύτερους εφήβους με τους οποίους συνεργάζομαι.

Ένας γονέας ανέκαθεν πρωτοστατούσε στο να φροντίζει να γίνονται οι εργασίες για το σπίτι, να ολοκληρώνονται τα έργα και να γίνονται κοινωνικά σχέδια. Τώρα ο έφηβος έχει μεταβεί στο κολέγιο και δυσκολεύεται σημαντικά. Δεν ξέρει πώς να οργανωθεί ή να διαχειριστεί τον χρόνο του. Δυσκολεύεται να κάνει και να διατηρήσει φιλίες. Αυτό συμβαίνει πολύ σε ευφυείς νέους ενήλικες, που απλώς δεν τους δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να μάθουν βασικές δεξιότητες εκτελεστικής λειτουργίας.

Πώς είναι η «τεμπέλικη» γονική μέριμνα στην πράξη

Η «τεμπέλικη» γονική μέριμνα ως πραγματικό στυλ ανατροφής είναι αρκετά σκόπιμη. Θα φαίνεται διαφορετικό ανάλογα με το πόσο χρονών είναι τα παιδιά σας, αλλά εδώ είναι μερικές οδηγίες για να ξεκινήσετε.

Συμβουλές για την άσκηση τεμπέλης γονικής μέριμνας

Δημιουργήστε ένα χώρο «ναι» και μετά αφήστε τους να το έχουν

Βρείτε ένα σημείο στο σπίτι σας που μπορείτε να δημιουργήσετε για το παιδί σας που του επιτρέπει να εξερευνήσει ελεύθερα τα πάντα μέσα σε αυτό. Μπορεί να είναι ένα ολόκληρο δωμάτιο ή μια περιοχή ενός δωματίου που μπορείτε να συμπεριλάβετε. Γεμίστε το με αντικείμενα κατάλληλα για την ηλικία του που δεν απαιτούν στενή επίβλεψη για ασφάλεια. Στη συνέχεια, αφήστε το παιδί σας να εξερευνήσει ενώ εσείς κάνετε πίσω.

Ανάλογα με την προσωπικότητα και την ηλικία του παιδιού σας, μπορεί να χρειάζεται να είστε φυσικά παρόντες στο χώρο μαζί του, αλλά το θέμα είναι ότι δεν κατευθύνετε ή δεν περιορίζετε το παιχνίδι. Αφήστε το να κάνει τη δουλειά του! Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε γιατί ξέρετε ότι είναι ασφαλές. Αντισταθείτε στον πειρασμό να επέμβετε αν δυσκολευτεί με κάτι – ένα παιχνίδι που δεν μπορεί να καταλάβει ή ένα μαξιλάρι πάνω στο οποίο δεν μπορεί να σκαρφαλώσει.

Δώστε του χρόνο και χώρο να αντιμετωπίσει την απογοήτευσή του και να κυριαρχήσει στο πρόβλημα. Αυτός είναι ο στόχος: Να μάθει ότι είναι ανεξάρτητα ικανό.

Αισθανθείτε άνετα με τις φυσικές συνέπειες

Το να αναθέσετε στο παιδί σας την ευθύνη συνεπάγεται την αποδοχή ότι θα υπάρξουν στιγμές που δεν θα κάνει αυτό που πρέπει να κάνει. Ο γονέας αλά lazy parenting το αποδέχεται αυτό και λέει ότι, εντός λογικής, τα παιδιά πρέπει να υποστούν τις φυσικές συνέπειες των αποφάσεών τους.

Για παράδειγμα, σκεφτείτε το παιδί του γυμνασίου που είναι αρκετά μεγάλο για να ετοιμάζει το σακίδιό του κάθε βράδυ. Προηγουμένως, η μαμά έλεγχε για να βεβαιωθεί ότι κάθε εργασία στο σπίτι είχε ολοκληρωθεί και μπει στη θέση της για την επόμενη μέρα.

Ακολουθώντας τη «τεμπέλικη» γονική μέριμνα, η μαμά βάζει το παιδί της να αναλάβει τη σκληρή διαδικασία και στη συνέχεια αφήνει το παιδί να χειριστεί μόνο του τον πραγματικό έλεγχο και τη προετοιμασία. Τις μέρες που θυμάται να ακολουθεί τη ρουτίνα, όλα πάνε καλά και το παιδί νιώθει αυτοπεποίθηση και περηφάνια για τις ικανότητές του. Τις μέρες που παραλείπει αυτό που ξέρει ότι πρέπει να κάνει, οι εργασίες για το σπίτι ξεχνιούνται στο σπίτι.

Ενώ η μαμά μπορεί να μπει στον πειρασμό να σώσει την κόρη της όταν παρατηρήσει τον φάκελο που έμεινε πίσω στο τραπέζι της κουζίνας, δεν το κάνει. Αντίθετα, ξέρει ότι η κόρη της θα μπορέσει να διαχειριστεί τις φυσικές συνέπειες και αυτή η εμπειρία θα τη βοηθήσει να το θυμηθεί την επόμενη φορά.

Γενικά, η σκόπιμα «τεμπέλικη» γονική μέριμνα των παιδιών είναι η αλλαγή της σκέψης από το «Πρέπει να επέμβω και να το διορθώσω για το παιδί μου» στο «Πρέπει να κάνω ένα βήμα πίσω και να δω αν το παιδί μου μπορεί να το διαχειριστεί μόνο του. Μπορεί να διαρκέσει περισσότερο και να είναι πιο ακατάστατο, αλλά αν μπορούν να το κάνουν μόνοι τους, τότε θα πρέπει».