Πώς το μπουσούλημα επηρεάζει την κινητική ανάπτυξη του μωρού σας
Τι λέει η σύγχρονη έρευνα για ένα από τα πρώτα κινητικά ορόσημα του παιδιού
Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) και η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (AAP) άλλαξαν πρόσφατα τις λίστες ελέγχου των αναπτυξιακών ορόσημων για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια. Μία από τις πιο αμφιλεγόμενες αλλαγές ήταν η κατάργηση του μπουσουλήματος ως ορόσημο ανάπτυξης. Έχει σημασία λοιπόν αν ένα μωρό μαθαίνει να μπουσουλάει ή όχι;
Η μέση ηλικία που ένα βρέφος αρχίζει να μπουσουλάει είναι 8,3 μήνες. Η έρευνα δείχνει ότι το 85 με 96 τοις εκατό των παιδιών σέρνονται με τα χέρια και τα γόνατά τους.
Γιατί είναι σημαντική το μπουσούλημα;
Η έρευνα διαπιστώνει ότι το μπουσούλημα είναι σημαντικό για τα μωρά στην εκμάθηση της αντίληψης του κινδύνου (δηλαδή, στον προσδιορισμό του εάν μια κατάσταση είναι ασφαλής ή όχι). Για παράδειγμα, η εμπειρία ενός μωρού με το μπουσούλημα καθορίζει πόσο πιθανό είναι να πέσει σε μια πισίνα γεμάτη νερό (ενώ η εμπειρία περπατήματος όχι). Η εμπειρία με το μπουσούλημα μπορεί να βοηθήσει τα βρέφη να κρίνουν τη διαφορά μεταξύ ασφαλών και μη ασφαλών επιφανειών.
Η έναρξη του μπουσουλήματος σχετίζεται επίσης με βελτιωμένες χωρικές δεξιότητες και πιο ευέλικτες ικανότητες μνήμης, καθώς και με σημαντικές διαφορές στη λειτουργία του εγκεφάλου. Ωστόσο, η έρευνα προτείνει επίσης ότι αυτά τα αναπτυξιακά κέρδη είναι πιθανό να οφείλονται στο ότι το μπουσούλημα είναι ο τυπικός πρώτος τύπος ανεξάρτητης κίνησης και κάθε τύπος ανεξάρτητης κίνησης είναι πιθανό να σχετίζεται με τα ίδια οφέλη.
Τι γίνεται αν ένα παιδί παραλείψει να μπουσουλήσει;
Πολλά μωρά παραλείπουν να μπουσουλάνε και αναπτύσσονται φυσιολογικά. Η έρευνα εκτιμά ότι το 4 έως 15 τοις εκατό των μωρών δεν σέρνονται με τα χέρια και τα γόνατά τους. Κάποια σέρνονται με το κάτω μέρος τους, κάποια κυλούν με το στομάχι τους και άλλα πηγαίνουν κατευθείαν στο περπάτημα. Έρευνα διαπιστώνει ότι τα παιδιά που σέρνονται με το κάτω μέρος τους περπατούν περίπου ένα μήνα αργότερα από τα παιδιά που μπουσουλάνε, χωρίς διαφορές για άλλες μορφές κίνησης. Ωστόσο, τα παιδιά που παραλείπουν να μπουσουλούν για να πάνε κατευθείαν στο περπάτημα μπορεί να αρχίσουν να περπατούν σε μικρότερες ηλικίες από το μέσο όρο.
Η έρευνα δεν βρίσκει επίσης καμία συσχέτιση μεταξύ της στρατηγικής του παιδιού πριν από το περπάτημα (δηλαδή, αν σέρνεται ή όχι) και αργότερα το IQ ή η γλωσσική ανάπτυξη. Μια πολύ μικρή μελέτη βρήκε μια συσχέτιση μεταξύ της παράκαμψης του μπουσουλήματος και της αναποτελεσματικής σύλληψης μολυβιού στο μέλλον, ωστόσο απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την καλύτερη κατανόηση αυτής της συσχέτισης.
Τι πρέπει να θυμούνται οι γονείς
Το καθυστερημένο μπουσούλημα ή η παράλειψη αυτής της πρακτικής δεν είναι συνήθως λόγος ανησυχίας. Ωστόσο, μπορεί να εξακολουθεί να είναι σημαντικό ως αναπτυξιακό ορόσημο, καθώς είναι τυπικά ο πρώτος τύπος ανεξάρτητης μετακίνησης και η έλλειψη μπουσουλήματος χωρίς άλλο τύπο κίνησης ή παρουσία άλλων ενδείξεων καθυστέρησης θα μπορούσε να είναι αιτία ανησυχίας. Εάν το παιδί σας δεν σέρνεται μέχρι τους 12 μήνες και δεν έχει άλλη στρατηγική για ανεξάρτητη κίνηση ή παρουσιάζει άλλα σημάδια καθυστέρησης, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τον παιδίατρό σας ή με τις υπηρεσίες έγκαιρης παρέμβασης το συντομότερο δυνατό.
Τι προτείνει αυτή η έρευνα στους γονείς να κάνουν;
Για να ενθαρρύνετε το παιδί σας να μπουσουλάει (ή να συμμετέχει σε οποιονδήποτε τύπο ανεξάρτητης κίνησης), χρησιμοποιήστε τον «χρόνο της κοιλιάς» κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Η έρευνα διαπιστώνει ότι, όταν τα μωρά τοποθετούνται πιο συχνά στην κοιλιά τους, είναι πιο πιθανό να μπουσουλήσουν σε μικρότερες ηλικίες. Δεδομένου ότι τα βρέφη συνήθως δεν προτιμούν τον «χρόνο της κοιλιάς», προσπαθήστε να τον κάνετε διασκεδαστικό για το μωρό σας αλληλοεπιδρώντας μαζί του, χρησιμοποιώντας παιχνίδια που επιθυμείτε πολύ ή περνώντας κοιλιακό χρόνο στο στήθος ενός φροντιστή.
Περιορίστε τον χρόνο του παιδιού σε γυμναστήρια, καροτσάκια, καθίσματα αυτοκινήτου κ.λπ., καθώς αυτές οι επιλογές περιορίζουν τις ευκαιρίες του παιδιού να ασκήσει ανεξάρτητη κίνηση. Ειδικότερα, αποφύγετε τη χρήση παιδικών περιπατητών, που σύμφωνα με έρευνα καθυστερούν την έναρξη του μπουσουλήματος (και άλλων κινητικών οροσήμων).
Ντύστε τα με λιγότερο περιοριστικά ρούχα. Η έρευνα διαπιστώνει ότι τα μωρά φαίνεται να μαθαίνουν να μπουσουλάνε νωρίτερα όταν είναι περίπου 6 μηνών το καλοκαίρι, γεγονός που υποδηλώνει ότι η περιοριστική ενδυμασία μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του μπουσουλήματος.
Συνεχίστε να βάζετε το μωρό σας να κοιμάται ανάσκελα. Ο ύπνος ανάσκελα είναι απίθανο να έχει αρνητικές επιπτώσεις στο μπουσούλημα ή σε άλλα κινητικά ορόσημα και σχετίζεται με δραματική μείωση του κινδύνου για SIDS.
Εάν το μωρό σας δεν έχει στρατηγική για να μετακινείται ανεξάρτητα από το ένα μέρος στο άλλο μέχρι τους 12 μήνες ή/και παρουσιάζει άλλα σημάδια αναπτυξιακής καθυστέρησης, επικοινωνήστε με τον παιδίατρό σας το συντομότερο δυνατό.
