Στο μυαλό των παιδιών – κατανοώντας το πώς σκέφτονται, καταλαβαίνουμε και τη συμπεριφορά τους
Και βοηθάμε τα παιδιά να μάθουν πώς να χρησιμοποιούν και τις δύο πλευρές του εγκεφάλου τους
Αν μπορούσαμε να μπούμε μέσα στο μυαλό ενός παιδιού θα καταφέρναμε να εξηγήσουμε και να κατανοήσουμε πολλές από τις συμπεριφορές του που μας ξενίζουν ή μας ενοχλούν πλέον ως ενήλικες. Τι συμβαίνει όταν το παιδί ξεσπάει στη μέση ενός καταστήματος; Γιατί μερικές φορές το παιδί αρνείται να φάει πρωινό ή να ντυθεί; Δεν φαίνεται να υπάρχει λογική αιτία όταν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Ως γονέας, οι επιμελείς προσπάθειές σας να ηρεμήσουν το παιδί σας μπορεί να αντιμετωπιστούν με άλλες εκρήξεις. Γιατί; Τα παιδιά συνωμοτούν για να προσφέρουν στη ζωή των γονιών τους ατελείωτες προκλήσεις; Μια πιθανή εξήγηση για μια τέτοια συμπεριφορά είναι ότι ο αναπτυσσόμενος εγκέφαλος ενός παιδιού μπορεί να μην έχει αναπτυχθεί πλήρως. Κι αυτό είναι φυσιολογικό.
Η έρευνα δείχνει ότι οι εγκέφαλοι των παιδιών δεν αναπτύσσονται πλήρως μέχρι τις αρχές της δεκαετίας των 20 χρόνων. Επομένως, δεν πρέπει να περιμένουμε από τα παιδιά να χειρίζονται καταστάσεις όπως θα έκανε ένας ενήλικας. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι γονείς δεν μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και των δεξιοτήτων αυτοέλεγχου των παιδιών τους. Μπορούν και το κάνουν.
Η ολοκλήρωση ή η σύνδεση των μερών και των λειτουργιών του εγκεφάλου για την επίτευξη ευεξίας είναι μια βασική ιδέα που μπορείτε να λάβετε υπόψη στον τρόπο ανατροφή σας. Οι δύο πλευρές του εγκεφάλου μας είναι διαφορετικές. Στην αριστερή πλευρά αρέσουν οι λίστες, οι ακολουθίες, η λογική, η γλώσσα, οι κανόνες και η σειρά. Η δεξιά πλευρά δίνει προσοχή σε μη λεκτικά σήματα, συναισθήματα, εικόνες, δημιουργικότητα και συνδέεται περισσότερο με την κάτω περιοχή του εγκεφάλου που λαμβάνει, κατανοεί και επεξεργάζεται συναισθηματικές πληροφορίες. Οι δύο πλευρές συνδέονται με μια δέσμη ινών που απαιτούνται για να συνεργαστούν οι δύο πλευρές, ώστε να ενσωματωθούν.
Τα μικρά παιδιά, ωστόσο, λειτουργούν περισσότερο από τη δεξιά πλευρά του εγκεφάλου τους, επειδή ο εγκέφαλός τους δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως. Θυμηθείτε, ο εγκέφαλός τους είναι ακόμα «υπό κατασκευή» μέχρι την ενηλικίωση. Είναι ο ρόλος μας να τα βοηθήσουμε να χρησιμοποιούν και τις δύο πλευρές του εγκεφάλου τους. Αυτές οι δύο στρατηγικές –ενοποίηση των πλευρών και ενθάρρυνση της χρήσης και των δύο πλευρών– μπορούν να χρησιμοποιηθούν με οποιοδήποτε παιδί οποιασδήποτε ηλικίας.
Σύνδεση και ανακατεύθυνση
Όταν τα παιδιά είναι αναστατωμένα και φορτισμένα με συγκίνηση, ο δεξιός εγκέφαλός τους έχει τον απόλυτο έλεγχο της σκέψης τους. Δεν είναι καλό να χρησιμοποιείτε λογική ή επιχειρηματολογία με παιδιά σε αυτήν την κατάσταση. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει ένας ενήλικας είναι να συνδεθεί με τον δεξιό εγκέφαλο του παιδιού επικυρώνοντας τα συναισθήματά του και ακούγοντας χωρίς κρίση, όλα με μια προσέγγιση ενσυναίσθησης. Μόλις γίνει αυτό, το παιδί μπορεί να ηρεμήσει αρκετά ώστε ο γονέας να ανακατευθύνει τη σκέψη και τη λειτουργία του εγκεφάλου του για τη συμπεριφορά του.
Ονομάστε το για να το εξημερώσετε
Πολύ συχνά απορρίπτουμε και αρνούμαστε τη συναισθηματική σημασία των δύσκολων εμπειριών της ζωής. Προσπαθούμε να προφυλάξουμε τα παιδιά από τα συναισθήματά τους. Αποφεύγουμε οδυνηρά προβλήματα. Αντί για αυτό, επιλέξτε μια στιγμή που εσείς και το παιδί σας αισθάνεστε ήρεμοι. Πραγματοποιήστε μια συνομιλία αφήγησης για το δύσκολο γεγονός. Αυτή η στρατηγική βοηθά στην ενσωμάτωση και των δύο πλευρών του εγκεφάλου, δηλαδή, ο αριστερός εγκέφαλος αφηγείται την ιστορία του ισχυρού συναισθήματος του δεξιού εγκεφάλου.
Σύνδεση, όχι θυμός
Το να πιέζουμε τα παιδιά να ενεργούν με έναν συγκεκριμένο τρόπο όταν λειτουργούν σε συνθήκες εσωτερικού αναβρασμού συχνά τα οδηγεί σε μεγαλύτερο θυμό. Ο συμβιβασμός και η επίλυση προβλημάτων μπορούν να τα βοηθήσουν να ασχοληθούν με τον εγκέφαλο της αριστερής πλευρά. Βοηθήστε το παιδί να ηρεμήσει ή περιμένετε μέχρι να το κάνει πριν επιχειρήσετε να μιλήσετε λογικά μαζί του. Βεβαιωθείτε ότι έχετε συνδεθεί με το παιδί σας όπως περιγράφεται παραπάνω. Μόλις ηρεμήσουν, βοηθήστε τα να βρουν λύσεις στις προκλήσεις τους.
Προσπαθήστε να αξιοποιείτε και τις δύο πλευρές του παιδικού εγκεφάλου, φροντίστε να τους δίνετε τροφή κι ερεθίσματα που να κρατάνε σε εγρήγορση συνολικά το παιδί και να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στο θυμικό και το λογικό κομμάτι της σκέψης του.
