Τα ψυχικά τραύματα της παιδικής ηλικίας μπορούν να επηρεάσουν τα γονίδιά μας
Περιστατικά κακοποίησης, αμέλειας, βίας και άλλες τραγωδίες που βιώνουμε τα πρώτα χρόνια της ζωής μας μάς επηρεάζουν ακόμα και σε επίπεδο γενετικού υλικού, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Τα τραυματικά γεγονότα που βιώνει κάποιος στην παιδική ηλικία του, όπως κακοποίηση, αμέλεια ή ακραία φτώχεια, ενδέχεται να επηρεάσουν ακόμα και τα γονίδιά του, σύμφωνα με μια νέα μελέτη του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Μάντισον.
Συγκεκριμένα, όπως σχολίασε μια από τους επικεφαλής ερευνητές, η Leslie Seltzer, ίσως καθορίσουν το αν θα εκφραστούν ή όχι συγκεκριμένα γονίδια, με αποτέλεσμα, για παράδειγμα, κάποιος να είναι πιο ευάλωτος, μακροπρόθεσμα, σε ψυχικές διαταραχές όπως το άγχος, η κατάθλιψη, αλλά και σε συμπεριφορές υψηλού κινδύνου όπως η κατάχρηση ναρκωτικών ουσιών, σύμφωνα με τους ερευνητές.
«Αυτό που παρατηρούμε ίσως να είναι ο μηχανισμός μέσω του οποίου το στρες στην παιδική ηλικία μπορεί να προκαλέσει κοινωνικά ή συμπεριφοριστικά προβλήματα», δήλωσε η Seltzer.
Το νέο εύρημα έρχεται να προστεθεί στο πλήθος ερευνητικών δεδομένων που έχουν συγκεντρωθεί τα τελευταία χρόνια, τα οποία δείχνουν ότι ένα τραυματικό γεγονός στην παιδική ηλικία συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο να υποφέρει κάποιος στην ενήλικη ζωή του από ψυχικές διαταραχές, εθισμούς, να βρεθεί άστεγος, να φυλακιστεί, ακόμα και να οδηγηθεί στην αυτοκτονία.
Ίσως ακούγεται τρομακτική η διαπίστωση ότι ένα τραυματικό γεγονός μας σημαδεύει σε γενετικό επίπεδο, επηρεάζοντας τη «συμπεριφορά» των γονιδίων μας. Ωστόσο σε συνδυασμό με άλλα επιστημονικά δεδομένα, μπορεί να βοηθήσει τους ειδικούς να σχεδιάσουν πιο αποτελεσματικές και πρώιμες μεθόδους παρέμβασης για ανθρώπους που έζησαν μια τραγωδία σε τρυφερή ηλικία ή που μεγάλωσαν σε δυσλειτουργικό περιβάλλον.
