Διατροφικές διαταραχές και υπογονιμότητα

Η εγκυμοσύνη και ο τοκετός είναι ήδη έντονες συναισθηματικά και σωματικά, αλλά για μητέρες με ιστορικό διαταραγμένης διατροφής, αυτές οι μεταβάσεις στη ζωή μπορούν να δημιουργήσουν προκλήσεις που πολλοί δεν αναμένουν.

Μια πρόσφατη έρευνα της Equip Health σε 645 Αμερικανίδες άνω των 18 ετών με ιστορικό διατροφικών διαταραχών ή διαταραγμένων διατροφικών συνηθειών ρίχνει φως στο πόσο βαθιά μπορεί να είναι αυτή η διασταύρωση. Η έρευνα διερεύνησε τη γονιμότητα, την εγκυμοσύνη και τον τοκετό, αποκαλύπτοντας εντυπωσιακά στατιστικά στοιχεία σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους οι προηγούμενες ή συνεχείς μάχες με το φαγητό και την εικόνα του σώματος επηρεάζουν το ταξίδι προς τη μητρότητα.

Αλλά πέρα ​​από τους αριθμούς, αυτές οι προκλήσεις επεκτείνονται στην εγκυμοσύνη και μετά τον τοκετό, επηρεάζοντας την εικόνα του σώματος και την ψυχική υγεία με σημαντικούς τρόπους.

Κατανόηση της επίδρασης των διατροφικών διαταραχών στη μητρότητα

Για πολλές γυναίκες, η εγκυμοσύνη είναι και χαρούμενη και ευάλωτη. Ενώ συχνά πλαισιώνεται ως μια λαμπερή εμπειρία, η πραγματικότητα είναι πιο λεπτή. Το σώμα σας αλλάζει με τρόπους που δεν μπορείτε να ελέγξετε. Οι γιατροί παρακολουθούν το βάρος σας σε κάθε επίσκεψη. Η κοινωνία σας βομβαρδίζει με μηνύματα σχετικά με το πώς «πρέπει» να τρώτε για το μωρό σας. Έπειτα, ο καιρός μετά τον τοκετό φέρνει ένα άλλο σύνολο προσδοκιών – αναπήδηση, απώλεια βάρους του μωρού και «ανακτήστε το σώμα σας».

Για μητέρες με ιστορικό διαταραγμένης διατροφής, αυτές οι πιέσεις μπορεί να είναι προκλητικές. Η έρευνα της Equip Health διαπίστωσε ότι:

Το 45% των γυναικών με ιστορικό διατροφικής διαταραχής ή διατροφικής διαταραχής εμφανίζουν υπογονιμότητα, σε σύγκριση με τον εθνικό μέσο όρο του 11%. Οι διατροφικές διαταραχές μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τη γονιμότητα, αλλά είναι μόνο ένα κομμάτι του παζλ. Παράγοντες όπως διατροφικές ελλείψεις, ορμονικές ανισορροπίες και διαταραχές της εμμήνου ρύσεως και της ωορρηξίας μπορεί να παίζουν ρόλο, αλλά η υπογονιμότητα είναι περίπλοκη και μπορεί να επηρεαστεί από διάφορους ιατρικούς παράγοντες και παράγοντες του τρόπου ζωής.

Πάνω από μία στους δέκα (13%) καθυστέρησε να προσπαθήσει να συλλάβει λόγω ανησυχιών που σχετίζονται με τη διατροφική τους διαταραχή.

Μόνο το 18% των παρόχων υγειονομικής περίθαλψης συζήτησε τους πιθανούς δεσμούς μεταξύ των προκλήσεων γονιμότητας και του ιστορικού διαταραγμένης διατροφής, υπογραμμίζοντας ένα κρίσιμο κενό στην ιατρική περίθαλψη.

Εγκυμοσύνη και εικόνα σώματος: Οι αόρατοι αγώνες

Η εγκυμοσύνη εισάγει πολυάριθμες σωματικές και συναισθηματικές αλλαγές, οι οποίες μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολες για όσους έχουν διατροφικές διαταραχές. Η έρευνα της Equip Health διαπίστωσε ότι:

Το 32% των ερωτηθέντων ανησυχούσε για το πώς η εγκυμοσύνη μπορεί να επηρεάσει τη διατροφική τους διαταραχή ή τις διαταραγμένες διατροφικές συμπεριφορές.

Το 64% των ερωτηθέντων ανησυχούσε για το πώς οι αλλαγές βάρους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα επηρεάσουν την εικόνα του σώματός τους.

Το 53% των ερωτηθέντων ανησυχούσε ότι τα ανεπιθύμητα σχόλια για το σώμα και οι άνθρωποι που αγγίζουν το σώμα τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα επηρέαζαν αρνητικά την ψυχική τους υγεία.

Οι τακτικές ζυγίσεις, η αλλαγή του σχήματος του σώματος και οι συμβουλές σχετικά με τα τρόφιμα μπορούν να επιδεινώσουν την αγωνία, καθιστώντας απαραίτητο ένα ισχυρό δίκτυο υποστήριξης, συμπεριλαμβανομένων θεραπευτών ή διαιτολόγων που ειδικεύονται στην περιγεννητική ψυχική υγεία.

Πώς η γονιμότητα και η εγκυμοσύνη μπορούν να είναι πιο υποστηρικτικές για γυναίκες με διατροφικές διαταραχές

Ο δρόμος προς τη μητρότητα δεν πρέπει να είναι αυτός που αναγκάζει τις γυναίκες να ξαναζούν βλαβερά πρότυπα στη σιωπή. Δείτε πώς μπορούμε να τα πάμε καλύτερα:

Βελτίωση της εκπαίδευσης των παρόχων. Πολλοί γιατροί λαμβάνουν ελάχιστη εκπαίδευση σχετικά με τις διατροφικές διαταραχές, καθιστώντας δυσκολότερο για τις γυναίκες να λαμβάνουν επαρκή φροντίδα. Μια ολιστική προσέγγιση –συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης της ψυχικής υγείας παράλληλα με τη θεραπεία γονιμότητας– θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά.

Ξανασκεφτείτε πώς μιλάμε για αλλαγές στο σώμα. Η εγκυμοσύνη δεν είναι μόνο αύξηση βάρους – πρόκειται για τη δημιουργία ζωής. Η μετατόπιση της εστίασης στην ευεξία μπορεί να βοηθήσει τις μαμάδες να αισθάνονται λιγότερη πίεση και περισσότερη δύναμη.

Ενίσχυση των συστημάτων υποστήριξης. Είτε πρόκειται για έναν έμπιστο φίλο, είτε για θεραπευτή, είτε για διαδικτυακή κοινότητα, η συζήτηση για φόβους γύρω από το φαγητό και την εικόνα του σώματος μπορεί να προσφέρει κρίσιμη συναισθηματική ανακούφιση.

Ζητήστε τυφλές ζυγίσεις σε προγεννητικές επισκέψεις, εάν η εμφάνιση του αριθμού στη ζυγαριά ενεργοποιεί.

Καταργήστε την παρακολούθηση λογαριασμών μέσων κοινωνικής δικτύωσης που προκαλούν ανθυγιεινές συγκρίσεις για να δημιουργήσετε ένα πιο υγιές ψηφιακό περιβάλλον.

Ασκήστε τακτικά διατροφικά μοτίβα, ακόμη και κατά το πρώτο τρίμηνο, όταν η ναυτία ή οι αποστροφές για φαγητό το κάνουν ιδιαίτερα δύσκολο.

Ενσωματώστε τις χαρούμενες κινήσεις στη ρουτίνα σας – κινηθείτε για ευεξία και όχι για έλεγχο βάρους.

Αναζητήστε έναν πάροχο που να ενημερώνεται για το τραύμα και να περιλαμβάνει βάρος και να είστε εκ των προτέρων σχετικά με το ιστορικό σας και τυχόν πιθανά ερεθίσματα.

Δώστε προτεραιότητα στην αυτοσυμπόνια καθώς το σώμα σας αλλάζει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μετά τον τοκετό.

Επιλόχειες πιέσεις και εικόνα σώματος

Εάν η εγκυμοσύνη είναι δύσκολη, το διάστημα μετά τον τοκετό μπορεί να είναι ακόμα πιο δύσκολο. Το 88% των γυναικών στην έρευνα του Equip Health ένιωσαν την πίεση της κοινωνίας να επιστρέψουν γρήγορα στο σώμα τους πριν από την εγκυμοσύνη. Αλλά γιατί είναι αυτό το πρότυπο; Η κουλτούρα μας πρέπει να αναγνωρίσει ότι η επιλόχεια ανάρρωση δεν είναι αγώνας δρόμου.

Για μητέρες που πλοηγούνται σε αλλαγές σώματος μετά τον τοκετό, εδώ είναι το τι μπορεί να βοηθήσει:

Κατάργηση παρακολούθησης τοξικών λογαριασμών μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Εάν βλέπετε συνεχώς μετασχηματισμούς “πριν και μετά” στην απώλεια βάρους, εξετάστε το ενδεχόμενο να επιμεληθείτε τη ροή σας για να εστιάσετε στην ουδετερότητα του σώματος, την ήπια φυσική κατάσταση και την αυτοφροντίδα.

Βάλτε όρια με καλοπροαίρετα αλλά επιβλαβή σχόλια. Εάν η οικογένεια ή οι φίλοι κάνουν αυτόκλητες παρατηρήσεις για το σώμα σας, απαντήστε όπως: «Είμαι συγκεντρωμένος στο τι μπορεί να κάνει το σώμα μου αυτή τη στιγμή, όχι στο πώς φαίνεται».

Προκαλέστε την ιδέα ότι η αυτοεκτίμηση συνδέεται με το μέγεθος. Το σώμα σου μόλις μεγάλωσε και γέννησε έναν άνθρωπο. Είναι δυνατό, ικανό και άξιο – ανεξάρτητα από το πώς φαίνεται.

Πώς η κοινωνία μπορεί να υποστηρίξει καλύτερα τις μητέρες

Αντί να εναποθέτουμε το βάρος αποκλειστικά στις μητέρες για να αντιμετωπίσουν αυτές τις πιέσεις, θα πρέπει να αναρωτηθούμε: Πώς μπορούμε ως κοινωνία να τα πάμε καλύτερα;

Αλλάξτε την αφήγηση γύρω από την ανάρρωση μετά τον τοκετό. Ας σταματήσουμε να ταυτίζουμε την απώλεια βάρους με την υγεία και αντ’ αυτού, ας προωθήσουμε ρεαλιστικά, υποστηρικτικά μηνύματα σχετικά με τη θεραπεία μετά τον τοκετό.

Εκπαιδεύστε τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης να αναγνωρίζουν τη διαταραγμένη διατροφή κατά την εγκυμοσύνη. Μια απλή ερώτηση προσυμπτωματικού ελέγχου σχετικά με ένα ιστορικό διαταραγμένης διατροφής στα ραντεβού με OB-GYN θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα για καλύτερη, πιο συμπονετική φροντίδα.

Υποστήριξη γονικής άδειας μετ’ αποδοχών. Όταν οι νέες μητέρες δεν αναγκάζονται να επιστρέψουν αμέσως στη δουλειά, έχουν περισσότερο χρόνο για να δώσουν προτεραιότητα στην αποκατάσταση – τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά.

Δημιουργία μιας πιο υγιούς συζήτησης για την εικόνα του σώματος

Η μητρότητα είναι μια περίοδος μεταμόρφωσης και κάθε μαμά αξίζει να αισθάνεται ότι υποστηρίζεται – όχι υπό έλεγχο. Αλλάζοντας τον τρόπο που μιλάμε για το φαγητό, το σώμα και την υγεία, μπορούμε να δημιουργήσουμε μια κουλτούρα που ανυψώνει αντί να πιέζει τις μητέρες. Εάν εσείς ή κάποια που γνωρίζετε παλεύει με διαταραγμένη διατροφή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή μετά τον τοκετό, εξετάστε το ενδεχόμενο να απευθυνθείτε σε έναν εξειδικευμένο πάροχο υγειονομικής περίθαλψης ή ομάδα υποστήριξης. Δεν είστε μόνες και η βοήθεια είναι διαθέσιμη.

Ενθαρρύνοντας την κατανόηση και τη συμπόνια, μπορούμε να κάνουμε τη μητρότητα μια πιο περιεκτική, θεραπευτική και ενδυναμωτική εμπειρία για κάθε γυναίκα.