8 αποτελεσματικοί τρόποι να αντιδράσουμε σε ένα ξέσπασμα του παιδιού μας
Η τιμωρία δεν περιλαμβάνεται σε αυτούς.
1. Να χρησιμοποιήσουμε το περιστατικό ως αφορμή για να διδάξουμε κάτι στο παιδί μας. Αφού ηρεμήσουν τα πράγματα και ανακτήσουμε όλοι την ψυχραιμία μας, ανάλογα και με την ηλικία του παιδιού μπορούμε να συζητήσουμε μαζί του ό,τι συνέβη και να αναρωτηθούμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά την επόμενη φορά.
2. Να κάνουμε στο παιδί μας μια ουσιαστική ερώτηση. Έτσι, ίσως και εμείς και εκείνο να καταλάβουμε τι ακριβώς φταίει για το ξέσπασμα και να βρούμε μια λύση. Ανάλογα με την περίσταση (και την ηλικία του, πάντα) μπορούμε να του κάνουμε ερωτήσεις όπως: «Να σε βοηθήσω να ετοιμάσεις το τσαντάκι σου για την παραλία ή θα το κάνεις μόνος;», «Θέλεις να βγούμε βόλτα τώρα ή το απόγευμα;».
3. Να λύσουμε το πρόβλημα μαζί με το παιδί μας και όχι για λογαριασμό του. Ρωτώντας το τι συμβαίνει, μπορούμε να αναρωτηθούμε τι έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε διαφορετικά. Αν το παιδί μας δεν είναι σε θέση ακόμα να σκεφτεί από μόνο του κάποια λύση, μπορούμε να του δώσουμε εμείς μερικές επιλογές και να το αφήσουμε να διαλέξει.
4. Να προσφερθούμε να βοηθήσουμε το παιδί μας. Κάποιες φορές τα παιδιά απελπίζονται που δεν μπορούν να ολοκληρώσουν κάτι μόνα τους. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μπορούμε να προσφερθούμε να τους δείξουμε π.χ. πώς να δέσουν τα κορδόνια τους ή να κουμπώσουν τη ζακέτα τους. Αρκεί να δεχτούν βέβαια, γιατί η αγαπημένη ατάκα ενός νηπίου είναι «μόνος μου»!
5. Να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματά του. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμήσουμε ή να κοροϊδέψουμε τα συναισθήματα ενός παιδιού, ακόμα και αν εμάς μας φαίνεται ανόητο το γεγονός ότι χτυπιέται στο πάτωμα γιατί δεν του αγοράσαμε καραμέλες. Μπορούμε, αντιθέτως, να του πούμε κάτι σαν: «Το ξέρω ότι είσαι κουρασμένος. Κι εγώ το ίδιο. Καλύτερα να πάμε σπίτι» ή «Καταλαβαίνω ότι έχεις απογοητευτεί που βρέχει και δεν μπορούμε να πάμε στη θάλασσα. Θέλεις, τώρα που είμαστε σπίτι, να φτιάξουμε μαζί ένα παγωτό;».
6. Να απομακρυνθούμε από την κατάσταση που το στρεσάρει. Αν βρισκόμαστε π.χ. σε ένα πάρτι ή οποιονδήποτε άλλο δημόσιο χώρο, όπως σε κάποιο πολυκατάστημα, καλό θα ήταν να μετακινηθούμε μαζί με το παιδί σε κάποιο πιο ήρεμο περιβάλλον. Αν το παιδί μας αρχίσει να συμπεριφέρεται άσχημα στη διάρκεια ενός δείπνου με φίλους, ίσως νυστάζει υπερβολικά και είναι ώρα να γυρίσουμε σπίτι. Σίγουρα οι φίλοι μας θα δείξουν κατανόηση.
7. Αν διαφωνούμε με το παιδί μας, να το «κόψουμε» προτού κλιμακωθεί η ένταση. Σε περίπτωση π.χ. που το παιδί μάς πει κάτι άσχημο μέσα στο θυμό του, αντί να του απαντήσουμε σε ανάλογο τόνο μπορούμε να βάλουμε «τελεία» στη συζήτηση προτού κλιμακωθεί η ένταση, χρησιμοποιώντας μια ουδέτερη φράση όπως «το ξέρω, καταλαβαίνω».
8. Να αγκαλιάσουμε το παιδί μας. Πίσω από ένα ξέσπασμα συχνά κρύβονται συναισθήματα όπως φόβος και ανασφάλεια. Ίσως λοιπόν το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να αγκαλιάσουμε το παιδί μας, κάνοντάς το να νιώσει πως ό,τι κι αν συμβεί, εμείς θα είμαστε δίπλα του και θα το αγαπάμε. Μια αγκαλιά μπορεί να έχει «μαγικά» αποτελέσματα.
