Παιδί με ισχυρή θέληση; 9 αποτελεσματικοί τρόποι που ανταποκρίνονται στην προσωπικότητά τους

Αν μεγαλώνετε ένα παιδί με έντονα συναισθήματα και έντονη προσωπικότητα, γνωρίζετε ήδη ότι οι συμβατικές τακτικές του «γιατί το είπα εγώ» αποτυγχάνουν. Τα παιδιά με ισχυρή θέληση εκτιμούν την αυτονομία, τη δικαιοσύνη και τη συνέπεια. Όταν προσφέρουμε δομή που τους δίνει πραγματικές επιλογές και ουσιαστικούς ρόλους, αξιοποιούν τα δυνατά τους σημεία και η ένταση μειώνεται. Επίσης, καταλαβαίνετε ότι αυτό που λειτουργεί μια φορά μπορεί να μη λειτουργήσει τη δεύτερη φορά. Το παιδί με ισχυρή θέληση θα δοκιμάσει την υπομονή σας και την ικανότητά σας να βρείτε νέες λύσεις.

Μελέτες δείχνουν ότι οι προβλέψιμες ρουτίνες μειώνουν τις αρνητικές συμπεριφορές που επιδεικνύουν τα παιδιά όταν οι ρουτίνες τους διαταράσσονται. Η συνεργασία και η αμοιβαία κατανόηση μεταξύ γονέα και παιδιού είναι ακριβώς αυτό που αυτές οι ρουτίνες έχουν σχεδιαστεί για να υποστηρίξουν.

Παρακάτω είναι εννέα συνεργατικές ρουτίνες που λειτουργούν με ισχυρή θέληση, όχι ενάντια σε αυτήν. Κάθε μία δίνει στο παιδί σας την ελευθερία δράσης, παρέχει μια σαφή λωρίδα για εσάς ως ηγέτη και διατηρεί την ημέρα σε κίνηση. Δοκιμάστε μία αυτή την εβδομάδα και στη συνέχεια συσσωρεύστε άλλες καθώς βλέπετε ορμή.

1. Το πρωινό με δύο επιλογές

Γιατί βοηθάει: Η επιλογή μειώνει την τριβή διατηρώντας παράλληλα το σχέδιο. Εσείς αποφασίζετε για τη «σελίδα» και το παιδί σας επιλέγει το χρώμα των σημαδιών της σελίδας.

Δοκιμάστε το: Προσφέρετε δύο περιορισμένες επιλογές σε κάθε βήμα. «Πρώτα οι κάλτσες ή πρώτα τα δόντια;» «Μπλε πουκάμισο ή κόκκινο;» Κρατήστε τις επιλογές γρήγορες και ίσες. Αν καθυστερήσουν, ευγενικά επιλέξτε και προχωρήστε.

Δοκιμάστε επίσης: «Εγώ επιλέγω το γενικό πλάνο, εσύ επιλέγεις τις λεπτομέρειες. Ποια λεπτομέρεια θέλεις αυτή τη στιγμή;»

Τι να σημαίνει στην πράξη: Λιγότεροι καβγάδες για το σχέδιο, περισσότερη υπερηφάνεια όταν βγαίνεις από την πόρτα.

2. Ο πίνακας εισιτηρίων εργασίας

Γιατί βοηθάει: Τα παιδιά με ισχυρή θέληση αγαπούν την ευθύνη που είναι πραγματική. Ένα ορατό «εισιτήριο εργασίας» κάνει τη συμβολή συγκεκριμένη.

Δοκιμάστε το: Καταγράψτε 3 έως 5 οικογενειακές δουλειές σε μια εβδομαδιαία κάρτα, όπως το τάισμα του κατοικίδιου, το πότισμα των φυτών ή το άναμμα των φώτων για τον ύπνο. Το παιδί σας επιλέγει ποια εισιτήρια του ανήκουν και μετά τα ελέγχει.

Πείτε το εξής: «Ποιες δουλειές διεκδικείς αυτή την εβδομάδα, αφεντικό;»

Τι να σημαίνει στην πράξη: Λιγότερες υπενθυμίσεις, περισσότερη προληπτική βοήθεια και καλύτερη διάθεση στις μεταβατικές στιγμές.

3. Η αντίστροφη μέτρηση μετάβασης 5-3-1

Γιατί βοηθάει: Η προβλεψιμότητα διευκολύνει την αλλαγή από τις προτιμώμενες στις απαιτούμενες δραστηριότητες. Σέβεται την εστίασή τους και αποφεύγει την έκπληξη.

Δοκιμάστε το: Δώστε μια 5λεπτη ενημέρωση, μετά 3, μετά 1, ο καθένας με μια μικρο-εργασία. «Στις 5 κάνουμε παύση και επιλέγουμε το σημείο αποθήκευσης, στις 3 κλείνουμε το φορητό υπολογιστή, στις 1 το μεταφέρουμε στο τραπέζι.»

Πείτε το εξής: «Αλλάζουμε σε 5, τι πρέπει να τελειώσεις για να νιώσεις καλά με την παύση;»

Τι να σημαίνει στην πράξη: Λιγότερες εκρηκτικές αντιδράσεις, πιο ομαλές μεταβιβάσεις μεταξύ των δραστηριοτήτων.

4. Το μενού διαλειμμάτων σώματος

Γιατί βοηθάει: Πολλά παιδιά με ισχυρή θέληση έχουν και ανήσυχα σώματα. Ένα γρήγορο διάλειμμα κίνησης μειώνει την ένταση, επιτρέποντας την επίλυση προβλημάτων.

Δοκιμάστε το: Δημιουργήστε ένα μενού με 6 επιλογές που επαναφέρουν το νευρικό σύστημα, όπως κάμψεις στον τοίχο, βόλτες με ζώα στην κουζίνα, άλματα αστεριών, πιτσιλιές με κρύο νερό, πέντε αργές αναπνοές ή ένα τίναγμα 30 δευτερολέπτων.

Πείτε το εξής: «Βλέπω ότι η ενέργειά σας είναι τεράστια. Διαλέξτε δύο από το μενού σώματος και μετά μπορούμε να το λύσουμε αυτό».

Τι να σημαίνει στην πράξη: Ταχύτερη ανάρρωση από την απογοήτευση, λιγότερες παρατεταμένες μάχες.

5. Η συνάντηση του Σχεδίου Β

Γιατί βοηθάει: Η συνεργατική επίλυση προβλημάτων ενισχύει δεξιότητες και μειώνει τις συγκρούσεις αντιμετωπίζοντας τι εμποδίζει τη συνεργασία.

Δοκιμάστε το: Χρησιμοποιήστε τρία βήματα μόλις όλοι ηρεμήσουν.

Βήμα 1, δείξτε ενσυναίσθηση: «Παρατήρησα ότι η εργασία για το σπίτι είναι δύσκολη μετά την εξάσκηση».

Βήμα 2, ορίστε την ανησυχία των ενηλίκων: «Χρειαζόμαστε να κάνουμε την εργασία πριν τον ύπνο».

Βήμα 3, ζητήστε λύσεις: «Ποιο είναι ένα σχέδιο που λειτουργεί και για τους δύο μας;» Γράψτε το σχέδιο και δοκιμάστε το για μια εβδομάδα.

Πείτε το εξής: «Ας φτιάξουμε ένα Σχέδιο Β μαζί, όχι με τον δικό μου ή τον δικό σου τρόπο, με τον δικό μας τρόπο».

Τι να σημαίνει στην πράξη: Περισσότερη αποδοχή, επειδή η λύση είναι και δική τους.

6. Το ημερολόγιο «αν-τότε»

Γιατί βοηθάει: Τα παιδιά με ισχυρή θέληση εκτιμούν τη σαφήνεια και τη δικαιοσύνη. Η γλώσσα «αν-τότε» συνδέει την ευθύνη με τα προνόμια χωρίς απειλές.

Δοκιμάστε το: Φιάξτε ένα απλό εβδομαδιαίο ημερολόγιο. Γράψτε δηλώσεις όπως: «Αν το σακίδιο είναι κρεμασμένο μετά το σχολείο, τότε ξεκινάει το ελεύθερο παιχνίδι» ή «Αν τελειώσετε το εισιτήριο εργασίας σας μέχρι την Παρασκευή, τότε διαλέγετε το πρωινό του Σαββάτου».

Πείτε το εξής: «Αν-τότε» είναι ο τρόπος με τον οποίο η οικογένειά μας διατηρεί τα πράγματα δίκαια. Τι θέλετε να είναι το “τότε” σας αυτή την εβδομάδα;”

Τι να σημαίνει στην πράξη: Λιγότερες διαπραγματεύσεις, πιο σταθερή τήρηση.

7. Οι κανόνες του σπιτιού που έχουν συνυπογράψει

Γιατί βοηθάει: Η συμμετοχή του παιδιού σας στη σύνταξη 4 έως 6 οικογενειακών κανόνων μετατρέπει τα όρια σε κοινές συμφωνίες. Σύντομοι, σαφείς κανόνες λειτουργούν καλύτερα όταν επιβεβαιώνονται με θετικό τρόπο και αναρτώνται σε σημείο που μπορούν να τους δουν όλοι.

Δοκιμάστε το: Κάντε μια 10λεπτη συνάντηση, ρωτήστε τι βοηθάει όλους να αισθάνονται ασφαλείς και σεβαστοί και, στη συνέχεια, γράψτε κανόνες με θετική γλώσσα, όπως «Χρησιμοποιήστε ήρεμα σώματα μέσα», «Ρωτήστε πριν δανειστείτε» ή «Παύση οθονών με το πρώτο αίτημα». Υπογράψτε τους και αναρτήστε τους.

Πείτε το εξής: «Ποιος κανόνας θα σας βοηθούσε να αισθάνεστε σεβαστοί εδώ;»

Τι να σημαίνει στην πράξη: Περισσότερες αυτο-υπενθυμίσεις, λιγότερες συζητήσεις για το τι είναι δίκαιο.

8. Η ιεροτελεστία επιδιόρθωσης

Γιατί βοηθάει: Η ενέργεια δεν εξαφανίζεται. Ανακατευθύνεται. Μια επιδιόρθωση με σενάριο διδάσκει την υπευθυνότητα χωρίς ντροπή και αποτελεί παράδειγμα για το πώς να διορθωθούν τα πράγματα.

Δοκιμάστε το: Μετά από μια σύγκρουση, χρησιμοποιήστε τη διαδικασία τριών βημάτων. Ονομάστε την επίδραση, επιλέξτε μια επιδιόρθωση, επανασυνδεθείτε. Οι επιδιορθώσεις μπορεί να είναι μια συγγνώμη, να τραβήξετε ένα σημείωμα, να γεμίσετε ξανά το κουτί με τα έργα τέχνης ενός αδελφού ή να βοηθήσετε στην επαναφορά του δωματίου.

Πείτε το εξής: «Όλοι κάνουν λάθη. Στην οικογένειά μας, επιδιορθώνουμε. Ποια επιδιόρθωση ταιριάζει εδώ;»

Τι να σημαίνει στην πράξη: Μικρότεροι χρόνοι αναμονής, αυξανόμενη υπερηφάνεια για τη διόρθωση λαθών.

9. Το check-in σερβίς-και-επιστροφής

Γιατί βοηθάει: Το Κέντρο για το Αναπτυσσόμενο Παιδί του Χάρβαρντ περιγράφει το σερβίς-και-επιστροφή ως ανταποκρινόμενες αλληλεπιδράσεις που ενισχύουν την αυτορρύθμιση. Ένα καθημερινό check-in παρέχει ένα ασφαλές μέρος για να ακουστεί ένα παιδί με ισχυρή θέληση. Δοκιμάστε το: Πέντε λεπτά μετά το σχολείο ή πριν τον ύπνο, κάντε μια ανοιχτή ερώτηση, αναλογιστείτε τι ακούσατε και ρωτήστε: «Θέλεις βοήθεια ή απλώς ακούς;» Κλείνετε με μια αγκαλιά ή μια θετική φράση.

Πείτε το εξής: «Ακούω, θέλεις ιδέες ή χώρο;»

Τι να σημαίνει στην πράξη: Λιγότερες διαμάχες για την εξουσία αργότερα, επειδή το ποτήρι τους είναι ήδη γεμάτο.

Να θυμάστε

Η ισχυρή θέληση είναι δύναμη και η ορμή του παιδιού σας θα το υπηρετεί για μια ζωή. Αυτές οι ρουτίνες δεν τους ζητούν να αλλάξουν προσωπικότητα, τους ζητούν να χρησιμοποιούν σωστά τη δύναμή τους. Ξεκινήστε με μια που λύνει το μεγαλύτερο σημείο τριβής της σημερινής εποχής, διατηρήστε τον τόνο σας ήρεμο και ρεαλιστικό και αφήστε την πρακτική να κάνει την ήσυχη δουλειά της. Χτίζετε μια οικογενειακή κουλτούρα όπου η ηγεσία είναι κοινή και το νευρικό σύστημα όλων μπορεί να αναπνεύσει.

6 χρήσιμες συμβουλές για γονείς που αντιμετωπίζουν ένα παιδί με ισχυρή θέληση – Childit