Τι είναι η ριζική αποδοχή και πώς θα σας βοηθήσει να διαχειριστείτε τα νηπιακά ξεσπάσματα

Η ριζική αποδοχή, μια βασική δεξιότητα από τη Διαλεκτική Συμπεριφορική Θεραπεία (DBT), είναι μια τεχνική που περιλαμβάνει την πλήρη αναγνώριση και αποδοχή της δυσφορίας στην παρούσα στιγμή χωρίς να προσπαθείτε να αλλάξετε την πορεία της.

Η ριζική αποδοχή περιλαμβάνει την αποδοχή μιας απαιτητικής ή δύσκολης γονικής μέριμνας, όσο δύσκολη κι αν φαίνεται στην αρχή. Για παράδειγμα, πρώτα θα πρέπει να συμφιλιωθείτε με το γεγονός ότι το παιδί σας βιώνει μια κατάρρευση, αντί να προσπαθείτε να το σταματήσετε. Από εκεί και πέρα, θα πρέπει να προσπαθήσετε να διατηρήσετε μια ήρεμη αντίδραση στα εκρηκτικά συναισθήματά του – το θέμα είναι να αποδεχτείτε τα συναισθήματα του παιδιού σας και να του δώσετε τον χώρο να επεξεργαστεί αυτό που νιώθει, ακόμα κι αν μπορεί να είναι έντονο ή άβολο εκείνη τη στιγμή.

Η νοοτροπία της ριζικής αποδοχής χρειάζεται οι γονείς να έχουν τις δικές τους δεξιότητες συναισθηματικής ρύθμισης για να διατηρήσουν μια ήρεμη ψυχραιμία, ενώ παράλληλα επικυρώνουν τα συναισθήματα του παιδιού τους και είναι υπομονετικοί καθώς το παιδί τους αντιμετωπίζει ένα περιστατικό όπως ένα ξέσπασμα θυμού.

Πώς αλλιώς εφαρμόζεται η ριζική αποδοχή στη γονική μέριμνα;

Η ριζική αποδοχή μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό εργαλείο για τους γονείς παιδιών σε οποιαδήποτε ηλικία ή στάδιο. Ωστόσο, μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμη όταν πρόκειται για την ανατροφή νηπίων. Οι γονείς μικρών παιδιών, ιδιαίτερα, αντιμετωπίζουν συναισθηματικά φορτισμένες καταστάσεις καθώς τα παιδιά τους μαθαίνουν να ρυθμίζουν τα συναισθήματά τους.

Ένα ξέσπασμα θυμού στο σπίτι είναι αρκετά δύσκολο, αλλά ένα που εκτυλίσσεται στη μέση ενός γεμάτου σούπερ μάρκετ μπορεί να είναι ακόμη πιο δύσκολο. Όταν ένα παιδί έχει έντονα συναισθήματα ως απάντηση σε ένα όριο –είτε αυτό αφορά την απόφαση να φύγει από το πάρκο είτε το να μην αγοράσει μια σοκολάτα– μπορεί να προκαλέσει έντονη δυσφορία στον πιο υπομονετικό γονέα. Η ριζική αποδοχή προσκαλεί τους γονείς να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα που εμφανίζονται χωρίς κρίση και αντίσταση. Ενθαρρύνει τους φροντιστές να παραμείνουν προσγειωμένοι στην παρούσα στιγμή και να επικεντρωθούν σε αυτό που μπορούν να ελέγξουν.

Αποδεχόμενοι την πραγματικότητα της κατάστασης, οι γονείς μπορούν να αφιερώσουν χώρο για να ανταποκριθούν πιο αποτελεσματικά, λέει, σημειώνοντας μακροπρόθεσμα, αυτή η δεξιότητα βοηθά στη δημιουργία ενός υγιούς συστήματος ρύθμισης των συναισθημάτων για τα παιδιά.

Πώς μοιάζει η ριζική αποδοχή στην πράξη

Είναι φυσικό οι γονείς να αναλαμβάνουν δράση με το πρώτο σημάδι ενός δημόσιου ξεσπάσματος – και μερικές φορές αυτό μοιάζει με έναν γονέα που απεγνωσμένα θέλει να διατηρήσει την ηρεμία, σέρνοντας το παιδί του που κλαίει πίσω στο αυτοκίνητο ή δωροδοκώντας το με μια λιχουδιά αν απλώς σταματήσει να κλαίει.

Ναι, θέλουμε να ηρεμήσουμε τα παιδιά μας, αλλά σε αυτές τις περιπτώσεις οι γονείς πιθανότατα αντιμετωπίζουν και τη δική τους πλημμύρα συναισθημάτων, συμπεριλαμβανομένης της ντροπής που το παιδί τους είναι θορυβώδες και ενοχλητικό.

Πολλές συγκρούσεις μεταξύ γονέων και παιδιών πηγάζουν από το γεγονός ότι οι γονείς περιμένουν από ένα παιδί να συμπεριφερθεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο και το παιδί δεν συμμορφώνεται.

Κατά τη διάρκεια ενός ξεσπάσματος, ένας γονέας μπορεί να θέλει να φωνάξει σε ένα παιδί να σταματήσει να ουρλιάζει, αλλά αυτή η στρατηγική συχνά αποτυγχάνει, κλιμακώνοντας τη συμπεριφορά του παιδιού περισσότερο, βλέποντας τον γονέα του αναστατωμένο.

Η αντίδραση ριζοσπαστικής αποδοχής απαιτεί από τον γονέα να αναγνωρίσει ότι συμβαίνει το ξέσπασμα και ότι είναι φυσιολογικό, μια κατάλληλη για την ηλικία του συμπεριφορά για ένα μικρό παιδί. Πρέπει οι γονείς επομένως να παραμερίσουν τυχόν δικά τους συναισθήματα αμηχανίας που μπορεί να τους εμποδίζουν να αποδεχθούν την πραγματικότητα της κατάστασης. Αυτό είναι το κομμάτι της αποδοχής.

Η αποδοχή ότι δεν μπορούν να σταματήσουν το ξέσπασμα του παιδιού λόγω φόβου ή δικούς τους θυμού μπορεί να βοηθήσει τους γονείς να βρουν τη συγκεκριμένη στρατηγική για να ηρεμήσουν το παιδί τους που να λειτουργεί για την προσωπικότητα και τη διάθεσή του – επικυρώνοντας τα συναισθήματά του, υπενθυμίζοντάς του ποια είναι η αποδεκτή συμπεριφορά και αφήνοντας ήρεμα τον χώρο (αν είναι δυνατόν) ώστε να μην ενοχλούν τους ανθρώπους γύρω τους.

Τα οφέλη της ριζικής αποδοχής

Φανταστείτε ένα νήπιο να ουρλιάζει σε ένα εστιατόριο ή σε ένα αεροπλάνο. Ως φροντιστής, μπορεί να νιώθετε άβολα, αλλά το να αφήσετε το παιδί σας να νιώσει αυτό νιώθει είναι μέρος της ριζικής αποδοχής. Μπορεί να έχετε να φύγετε από εκεί που βρίσκεστε ή να σταματήσετε αυτό που κάνετε, κάτι που μπορεί να προκαλέσει μια απογοητευτική διακοπή στην ημέρα σας – αλλά η ριζική αποδοχή σημαίνει αποδοχή της ατέλειας. Ακολουθούν περισσότερα οφέλη της ριζικής αποδοχής:

Βοηθά στον καθορισμό ορίων

Οι γονείς μπορεί επίσης να βρουν τη ριζική αποδοχή χρήσιμη επειδή απαιτεί τον καθορισμό σταθερών ορίων με το παιδί σας. Για παράδειγμα, λέγοντας στο παιδί σας ότι το σχέδιο είναι να πάει στην παιδική χαρά ή σε ένα πάρτι γενεθλίων για ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα, δημιουργείται ένα όριο που θα είναι χρήσιμο εάν το παιδί σας έχει μια κατάρρευση στο τέλος της ημέρας.

Ας υποθέσουμε ότι το παιδί σας εξακολουθεί να αναστατώνεται όταν είναι ώρα να φύγει. Αντί να υψώσετε τη φωνή σας, μπορείτε να παρηγορήσετε το παιδί σας και να αποδεχτείτε τα συναισθήματά του, αλλά να παραμείνετε συγκεντρωμένοι στα σχέδια που συζητήθηκαν. Για να συνδεθείτε με το παιδί σας, μπορείτε να πείτε κάτι σαν: «Καταλαβαίνω ότι νιώθεις λύπη και είναι δύσκολο να φύγεις. Μου αρέσει και μένα η παιδική χαρά, αλλά έχει περάσει μια ώρα. Θα επιστρέψουμε μια άλλη μέρα».

Χτίζει ανθεκτικότητα και εμπιστοσύνη

Η ριζική αποδοχή προσκαλεί τους φροντιστές να αποτελέσουν πρότυπο υγιούς ανοχής στην αγωνία για τα παιδιά τους. Όταν οι γονείς είναι σε θέση να ανέχονται προσαρμοστικά την ταλαιπωρία των δύσκολων στιγμών ανατροφής, μπορούν να βοηθήσουν στον μετριασμό των κλιμακούμενων αντιδράσεων από τα παιδιά τους με την πάροδο του χρόνου. Αυτό μπορεί να βοηθήσει να δημιουργηθεί χώρος για σύνδεση και εγγύτητα.

Το πιο σημαντικό, η αποδοχή των συναισθημάτων του παιδιού σας χωρίς κρίση ή έκφραση απογοήτευσης, η ακρόαση, η ήρεμη ομιλία και η διδασκαλία του πώς να μαθαίνει από ένα ξέσπασμα θυμού δείχνει άνευ όρων αγάπη και μπορεί να βοηθήσει τη σχέση σας να χτίσει εμπιστοσύνη.

Φυσικά, ορισμένες εκρήξεις θυμού μπορεί να φαίνονται ατελείωτες και δεν είναι πάντα εύκολο να είστε υπομονετικοί όταν ένα μικρό παιδί ουρλιάζει μπροστά σας, αλλά η προσπάθεια να έχετε ενσυναίσθηση για το παιδί σας μπορεί να σας κάνει να νιώσετε πιο δυνατοί, πιο σίγουροι, λιγότερο αγχωμένοι και πιο ευτυχισμένοι ως γονέας.

Τι δεν είναι η ριζική αποδοχή

Όταν χρησιμοποιείτε ριζική αποδοχή για να εκτονώσετε μια σύγκρουση ή να ηρεμήσετε ένα ξέσπασμα θυμού, δεν λέτε ότι η συμπεριφορά του παιδιού είναι εντάξει ή επιτρέπετε σε ένα παιδί να κάνει ένα ατελείωτο ξέσπασμα θυμού χωρίς να αντιδράσετε. Μπορείτε να επικυρώσετε τον θυμό ή την απογοήτευση του παιδιού σας, υπενθυμίζοντάς του ότι ενώ όλα τα συναισθήματα είναι αποδεκτά, όλες οι συμπεριφορές δεν είναι – αυτό σημαίνει ότι το να κλωτσάτε, να χτυπάτε, να ανατρέπετε πράγματα ή/και να ουρλιάζετε δημόσια θα έχει συνέπειες. Η ριζική αποδοχή μπορεί να οδηγήσει σε λιγότερες δυσκολίες μεταξύ παιδιών και γονέων και σε περισσότερη αρμονία στις σχέσεις.

Συμβουλές για να δοκιμάσετε τη ριζοσπαστική αποδοχή όταν τα παιδιά σας ενεργούν άσχημα

Αυτές οι συμβουλές θα βοηθήσουν τους γονείς αν θέλουν να δοκιμάσουν τη ριζική αποδοχή την επόμενη φορά που θα περάσουν μια δύσκολη στιγμή με τα παιδιά τους.

Μείνετε στην παρούσα στιγμή παρατηρώντας ποια συναισθήματα εμφανίζονται σε αυτά χωρίς κρίση. Για παράδειγμα, παρατηρήστε σκέψεις όπως «Γιατί σε μένα;» ή συναισθήματα απογοήτευσης ή αμηχανίας αν το παιδί σας λιώνει δημόσια.

Αποδεχτείτε την κατάσταση και τα σχετικά συναισθήματα χωρίς αντίσταση. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τη δημιουργία χώρου για τα δικά σας συναισθήματα και τα συναισθήματα του παιδιού σας, όπως ο θυμός, η απογοήτευση και η αμηχανία. Επικυρώστε αυτά τα συναισθήματα χωρίς να τα αφήσετε να καθοδηγήσουν τον τρόπο που αντιδράτε στο παιδί σας.

Μείνετε πιστοί στα γεγονότα και στραφείτε σε χρήσιμες δηλώσεις αντιμετώπισης, όπως: «Το παιδί μου βιώνει έντονα συναισθήματα στο όριο που έχω θέσει» ή «Αυτή η στιγμή είναι δύσκολη, αλλά δεν θα διαρκέσει για πάντα».

Ομαλοποιήστε την πάλη. Για παράδειγμα, τα δίχρονα παιδιά είναι γνωστά για τις εκρήξεις θυμού. «Το δίχρονο παιδί μου κάνει πράγματα που κάνουνα τα παιδιά σε αυτή την ηλικία». Να θυμάστε, όσο άβολη κι αν είναι η κατάσταση, είναι επίσης κατάλληλη για την ηλικία.

Είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε ότι ένα ξέσπασμα θυμού δεν σημαίνει ότι είστε κακός γονέας. Το νήπιό σας μαθαίνει ακόμα πώς να επεξεργάζεται τα συναισθήματά του και εσείς μαθαίνετε ακόμα πώς να προσαρμόζεστε στις αγχωτικές καταστάσεις που συνοδεύουν την ανατροφή ενός νήπιου. Το παιδί σας θα μάθει καλύτερα από εσάς αν μιλάτε με ήρεμη φωνή που είναι απαλή αλλά σταθερή παρά με μια φωνή που είναι δυνατή και τρομακτική.

Μπορεί να σας ενδιαφέρει

Διαβάστε ακόμα

Ρώτησα το ChatGPT «Πώς να ηρεμήσω το ξέσπασμα του νηπίου μου» … και ακόμα γελάω με τις απαντήσεις! – Childit