Μελέτη: Η προγεννητική χρήση παρακεταμόλης συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο νευροαναπτυξιακών διαταραχών

Νέα ανάλυση επιστημονικών δεδομένων υποδεικνύει ότι η έκθεση σε παρακεταμόλη (ακεταμινοφαίνη) κατά την εγκυμοσύνη συνδέεται με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης νευροαναπτυξιακών διαταραχών στα παιδιά, όπως αυτισμού και ΔΕΠΥ.

Η εργασία συγκέντρωσε ευρήματα από πολλές διεθνείς μελέτες και αξιολόγησε συστηματικά τη σχέση μεταξύ προγεννητικής χρήσης του φαρμάκου και μετέπειτα έκβασης στην ανάπτυξη του παιδιού.

Λειτουργία και ευρήματα

Οι ερευνητές ανέλυσαν 46 προηγούμενες μελέτες από όλο τον κόσμο, εφαρμόζοντας ένα αυστηρό πλαίσιο συστηματικής ανασκόπησης που χρησιμοποιείται ευρέως στην περιβαλλοντική υγεία. Η σύνθεση των δεδομένων κατέδειξε συνεπή συσχέτιση ανάμεσα στη χρήση παρακεταμόλης στην εγκυμοσύνη και αυξημένη συχνότητα νευροαναπτυξιακών διαταραχών στα παιδιά.

Η συσχέτιση εμφανίζεται ισχυρότερη όταν η λήψη παρατείνεται για διάστημα περίπου τεσσάρων εβδομάδων ή περισσότερο. Παρότι τα ευρήματα υποστηρίζουν την ύπαρξη σχέσης, απαιτούνται πρόσθετες, υψηλής ποιότητας μελέτες για να διευκρινιστεί ο αιτιώδης χαρακτήρας.

Χρήση στην εγκυμοσύνη

Η παρακεταμόλη παραμένει σημαντικό αναλγητικό και αντιπυρετικό για εγκύους, καθώς ο έντονος πόνος ή ο υψηλός πυρετός μπορούν επίσης να επιβαρύνουν το έμβρυο, αυξάνοντας κινδύνους όπως οι ανωμαλίες του νευρικού σωλήνα ή ο πρόωρος τοκετός.

Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία, προτείνεται συνετή χρήση: η χαμηλότερη αποτελεσματική δόση, για το συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα, και πάντοτε με ιατρική καθοδήγηση και εξατομικευμένη εκτίμηση οφέλους–κινδύνου, αντί για οριζόντιους περιορισμούς.

Δείτε Επίσης

Υπερέμεση της κύησης: Μελέτη επιβεβαιώνει ότι οι συνέπειες δεν είναι μόνο είναι σωματικές

Προοπτική και επόμενα βήματα

Ρυθμιστικές αρχές και επαγγελματίες υγείας συνιστούν αυξημένη προσοχή στη χρήση παρακεταμόλης κατά την κύηση, ιδίως όταν πρόκειται για συχνή ή παρατεταμένη λήψη. Η διαφάνεια γύρω από πιθανά αντικρουόμενα συμφέροντα και η συνεργασία μεταξύ ακαδημαϊκών φορέων ενισχύουν την ποιότητα της έρευνας.

Μελλοντικές μελέτες, καλύτερα σχεδιασμένες και με αντικειμενικούς βιοδείκτες έκθεσης, θα βοηθήσουν να επιβεβαιωθεί το μέγεθος του κινδύνου και να αποσαφηνιστεί αν η σχέση είναι αιτιώδης. Μέχρι τότε, οι έγκυοι θα πρέπει να συμβουλεύονται τον γιατρό τους πριν από οποιαδήποτε χρήση αναλγητικών ή αντιπυρετικών.