5 συμβουλές για νέους γονείς που πράγματι λειτουργούν για τη δημιουργία ορίων

Ως οικογενειακή θεραπεύτρια η Rachel Diamond, θεωρεί τα όρια φυσικό και ουσιαστικό μέρος όλων των σχέσεων. Όπως διαβάζουμε σε άρθρο της στο Psychology Today, τα όρια είναι οι αόρατες κατευθυντήριες γραμμές που κατευθύνουν τη ροή της επικοινωνίας, των συναισθημάτων και των συνδέσεων κατά τη διάρκεια των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των ανθρώπων σε στενές και οικογενειακές σχέσεις.

Στο βιβλίο της Loving Bravely, η Alexandra Solomon περιγράφει τα υγιή όρια ως το σημείο συνάντησης όπου οι άνθρωποι έρχονται κοντά για να βρουν μια ισορροπία στην οποία κάθε άτομο είναι ταυτόχρονα ξεχωριστό και συνδεδεμένο. Ουσιαστικά, εάν τα όρια είναι υγιή, ένα άτομο μπορεί να συζητήσει (και να διατηρήσει) τις δικές του ιδέες με ένα άλλο άτομο που έχει αποκλίνουσες απόψεις. Επιπλέον, ένα άτομο δεν θα ενεργοποιηθεί, αλλά μπορεί να δείξει ενσυναίσθηση, παρουσία κάποιου που έχει έντονα συναισθήματα.

Με αυτόν τον τρόπο, τα όρια δεν προορίζονται να θεωρηθούν ως μέσο απομάκρυνσης των άλλων ή διακοπής των σχέσεων. Αντίθετα, τα όρια μπορούν να θεωρηθούν ως ευκαιρία για τη δημιουργία ενός οδικού χάρτη για το πώς κάθε άτομο μπορεί να νιώσει πιο άνετα στη σχέση, ώστε η σχέση να ευδοκιμήσει.

Όταν ένα ζευγάρι γίνεται γονιός, ένα νέο άτομο εισέρχεται στο οικογενειακό σύστημα και, κατά συνέπεια, αυτά τα σημεία σύνδεσης πρέπει να επανεξεταστούν, να αναδιαμορφωθούν και να επικοινωνηθούν εκ νέου. Τώρα, όχι μόνο οι γονείς είναι υπεύθυνοι για την ανάπτυξη και τη διατήρηση νέων ορίων με τις δικές τους εξωτερικές σχέσεις (π.χ., παππούδες και γιαγιάδες, αδέλφια, φίλους), αλλά είναι επίσης υπεύθυνοι για τον καθορισμό ορίων εκ μέρους του παιδιού τους.

Παρακάτω είναι πέντε συμβουλές της Rachel Diamond για νέους γονείς για την ανάπτυξη και τη διατήρηση ορίων:

Ξεκινήστε από μια θέση «εμείς»: Με τον άλλον γονέα, χτίστε μια βάση συνεργασίας και επικοινωνίας με τρόπο που δημιουργεί μια αίσθηση «εμείς». Όταν αναπτύσσετε όρια, θέλετε να είστε ένα ενωμένο μέτωπο χωρίς να μεταδίδονται μηνύματα καθορισμού ορίων σαν να προέρχονται μόνο από έναν γονέα. Χρησιμοποιήστε γλώσσα όπως «αποφασίσαμε» αντί για «αυτοί» ή «εγώ» όταν επικοινωνείτε για όρια.

Είναι δική σας δουλειά ως γονείς να θέσετε και να διατηρήσετε: Μόλις εσείς και ο σύντροφός σας αποφασίσετε για τα όρια, είναι δική σας δουλειά να τα επικοινωνήσετε με τις εξωτερικές σχέσεις. Αυτό δίνει σε άλλους ανθρώπους την ευκαιρία να ανταποκριθούν και να διαχειριστούν τη δική τους πλευρά των ορίων. Για παράδειγμα, αν έχετε γνωστοποιήσει ένα χρονικό περιθώριο επισκέψεων μετά τον τοκετό από τις 5 έως τις 7 μ.μ. για να επιτρέψετε επισκέψεις σε μια ώρα πριν τον ύπνο, και ο συγγενής σας σας τηλεφωνήσει για να σας πει ότι θα αργήσει, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να προσαρμόσετε το χρονικό περιθώριο επισκέψεων για να το προσαρμόσετε. Αντίθετα, μπορείτε να γνωστοποιήσετε ξανά το όριο (δηλαδή, το χρονικό περιθώριο επισκέψεων τελειώνει στις 7 μ.μ.) και ο συγγενής σας μπορεί να αποφασίσει πώς να ανταποκριθεί (π.χ., να φτάσει αργά και να φύγει στις 7 μ.μ., να έρθει διαφορετική ημέρα, κ.λπ.).

Καθώς οι αναπτυξιακές ανάγκες της οικογένειάς σας αλλάζουν, να θυμάστε ότι θα μπορείτε να αλλάξετε τα όριά σας τόσο ως προς αυτό που είναι όσο και ως προς την ευελιξία τους. Χρησιμοποιώντας αυτό το παράδειγμα, καθώς το μωρό σας μεγαλώνει, θα μπορείτε να είστε πιο ευέλικτοι στο πότε οι άνθρωποι επισκέπτονται και στην αλλαγή του χρόνου (δηλαδή, του ορίου) για να το προσαρμόσετε.

Να είστε σαφείς και συνοπτικοί: Μπορεί να σας φαίνεται άβολο να είστε άμεσοι με τους ανθρώπους σχετικά με τα όρια, ειδικά αν πρόκειται για ένα άγνωστο στυλ επικοινωνίας, αλλά στην πραγματικότητα είναι πιο εύκολο για όλους αν είστε άμεσοι ενώ παράλληλα είστε ευγενικοί. Όπως σημειώθηκε παραπάνω, επιτρέπει τη διαφάνεια, ώστε οι άλλοι να μπορούν να λαμβάνουν αποφάσεις για το πώς να ανταποκριθούν.

Ζητήστε υποστήριξη χωρίς κριτική: Οι στρατηγικές γονικής μέριμνας μπορεί να διαφέρουν σημαντικά μεταξύ νοικοκυριών και μεταξύ γενεών και αποτελούν μια άλλη μορφή καθορισμού ορίων (π.χ. πειθαρχία, καθημερινές ρουτίνες και δομή, επικοινωνία φροντιστή-παιδιού, κ.λπ.). Εάν υπάρχουν διαφορές μεταξύ των στρατηγικών σας και εκείνων των σημαντικών προσώπων στη ζωή του παιδιού σας (π.χ. παππούδες και γιαγιάδες), προσπαθήστε να μοιραστείτε πληροφορίες σχετικά με τις στρατηγικές που προσπαθείτε να εφαρμόσετε και ζητήστε απευθείας από το άτομο να προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει τη στρατηγική σας ως μέσο ενίσχυσης. Ο στόχος είναι να δείξετε τη φροντίδα σας για αυτή τη σχέση και την επιθυμία σας για βοήθεια στη φροντίδα του χωρίς να επικρίνετε το στυλ του. Με αυτόν τον τρόπο, η ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους θέτετε τα όρια γονικής μέριμνας πιθανότατα θα εκληφθεί ως αίτημα για την υποστήριξή του παρά ως αντίληψη ότι κάνει κάτι λάθος σύμφωνα με τα δικά σας πρότυπα.

Δίκαιο, όχι ίσο: Τέλος, η δικαιοσύνη δεν αφορά το να είναι τα όρια και οι σχέσεις το ίδιο. Μπορεί να χρειαστεί να θέσετε διαφορετικά όρια και να κάνετε διαφορετικές συζητήσεις με τα διάφορα άτομα στη ζωή σας, και αυτό είναι εντάξει. Το να είσαι δίκαιος όσον αφορά τον καθορισμό ορίων σημαίνει σεβασμό, σαφήνεια και πρόθεση.

Η Rachel Diamond, Ph.D, LMFT, PMH-C, είναι αδειούχος θεραπεύτρια γάμου και οικογένειας και πιστοποιημένη στην περιγεννητική ψυχική υγεία μέσω της Postpartum Support International. Διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο, το Rachel Diamond, PLLC, στο Σικάγο.

Πηγή