Νιώθω ανακούφιση που μεγάλωσα έτσι τον γιο μου ώστε του ήταν εύκολο να εξομολογηθεί κάτι δύσκολο

Καθώς είμαστε στον Ιούνιο, που έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια σε πολλά μέρη του κόσμου ως Μήνας της Υπερηφάνειας (Pride Month), βρίσκω τον εαυτό μου να αναλογίζεται το ταξίδι που έχει κάνει η οικογένειά μου προς την αγάπη, την αποδοχή και την κατανόηση. Η χώρα μας είναι γνωστή για την πλούσια ιστορία της και τα εκπληκτικά τοπία της, αλλά είναι επίσης μια χώρα όπου οι συντηρητικές αξίες συχνά επηρεάζουν τις αντιλήψεις για τη σεξουαλικότητα και την ταυτότητα.

Μεγαλώνοντας εδώ, έμαθα να εκτιμώ την παράδοση και να τηρώ τους κοινωνικούς κανόνες. Αλλά ως γονέας, συνειδητοποίησα ότι η καλλιέργεια ενός περιβάλλοντος σεβασμού και ειλικρίνειας μέσα στην οικογένειά μου θα μπορούσε να κάνει όλη τη διαφορά στον τρόπο με τον οποίο ο γιος μου πλοηγείται στον κόσμο – ειδικά όταν επέλεξε κατά την εφηβεία του να μας αποκαλύψει ότι είναι ομοφυλόφιλος.

Ένα θεμέλιο γονικής συμπεριφοράς με σεβασμό

Από τη στιγμή που γεννήθηκε ο γιος μου, πήρα μια συνειδητή απόφαση: Ήθελα να τον μεγαλώσω έτσι ώστε να γίνει η καλύτερη δυνατή εκδοχή του εαυτού του, να τον αγαπώ άνευ όρων και να σέβομαι τα μονοπάτια των επιθυμιών και των σκέψεών του ανεξάρτητα από τις κοινωνικές προσδοκίες.

Πιστεύω ότι η γονική μέριμνα με σεβασμό βασίζεται στην ανοιχτή επικοινωνία, την ενσυναίσθηση και την υπομονή. Δεν αποφεύγαμε τις δύσκολες συζητήσεις ούτε προσποιούμασταν ότι δεν υπήρχαν άβολα θέματα – αντίθετα, αγκαλιάσαμε την ειλικρίνεια. Διαβάζαμε βιβλία για τις αντιξοότητες, την ισότητα και την αγάπη, δείχνοντάς του ότι οι διαφορές γιορτάζονται και ότι η καλοσύνη είναι μια ισχυρή δύναμη.

Δημιουργώντας χώρο για αγάπη και αποδοχή

Μεγαλώνοντας σε μια χώρα όπου επικρατούν συντηρητικές νοοτροπίες, μπορεί να φαίνεται περίεργο ή ακόμα και ανήθικο σε μερικούς το γεγονός ότι προωθούμε ενεργά την κατανόηση των ζητημάτων ΛΟΑΤΚΙ+ στην οικογένειά μας. Παρακολουθήσαμε εκδηλώσεις Pride, όχι μόνο ως σύμμαχοι αλλά και ως περήφανοι υποστηρικτές των φίλων και της κοινότητάς μας.

Θέλαμε ο γιος μας να δει ότι η αγάπη είναι αγάπη, ανεξάρτητα από το φύλο, και ότι όλοι αξίζουν σεβασμό και αξιοπρέπεια. Η συμμετοχή στο Pride δεν αφορούσε την εξέγερση αλλά την γνήσια πίστη στην ισότητα – ένα μήνυμα που θέλαμε να κουβαλάει πάντα μαζί του.

Η στιγμή της αποκάλυψης

Όταν ο γιος μου τελικά μας είπε ότι ήταν ομοφυλόφιλος, ένιωσα μια έκρηξη συναισθημάτων. Δεν υπήρχε φόβος, καμία ντροπή, μόνο ένα βαθύ αίσθημα ανακούφισης και υπερηφάνειας. Ήξερε ότι αγαπήθηκε για αυτό που πραγματικά ήταν. Η προσέγγιση της οικογένειάς μας είχε δημιουργήσει ένα ασφαλές, υποστηρικτικό περιβάλλον όπου μπορούσε να είναι αυθεντικός χωρίς φόβο απόρριψης ή διακρίσεων.

Αυτή η ειλικρίνεια δεν προέκυψε από το πουθενά. Χτίστηκε μέσα από χρόνια διατήρησης ενός ανοιχτού διαλόγου, διδάσκοντάς τον ότι η ταυτότητά του ήταν έγκυρη και πολύτιμη.

Αμφισβήτηση των κοινωνικών κανόνων

Η ζωή στην ελληνική κοινωνία συχνά σήμαινε την αντιμετώπιση του κοινωνικού συντηρητισμού. Μερικοί συγγενείς και φίλοι έχουν εκφράσει ανησυχίες, ακόμη και καχυποψία, για την υποστηρικτική μας στάση. Για πολλούς, η ιδέα της ανοιχτής αποδοχής των LGBTQ+ ταυτοτήτων θεωρήθηκε ότι έβαλε περίεργες ιδέες στο κεφάλι του γιού μας και τις ενίσχυσε αντί να του τις αποτρέψουμε.

Αλλά εμείς είμαστε σταθεροί επειδή πιστεύουμε ότι ο ρόλος μιας οικογένειας είναι να αποτελεί καταφύγιο για τα παιδιά της – ένα μέρος όπου μπορούν να αναπτυχθούν στον πραγματικό τους εαυτό, απαλλαγμένα από επίκριση ή λογοκρισία. Η γονική μας μέριμνα δεν αφορά την αψήφηση των κανόνων για χάρη μιας επιφανειακής επαναστικότητας, αφορά το να κάνουμε αυτό που είναι σωστό και ανθρώπινο.

Ένα μήνυμα ελπίδας και αγάπης

Η ελπίδα μου είναι ότι κάθε οικογένεια, ανεξάρτητα από το πού βρίσκεται ή τι υπαγορεύει η κοινωνία, μπορεί να δημιουργήσει έναν χώρο αγάπης και αυθεντικότητας. Η προσέγγισή μας μπορεί να φαίνεται άγνωστη ή άβολη σε ορισμένους, ειδικά σε κοινωνίες με συντηρητικές αξίες, αλλά η αυθεντικότητα αξίζει πάντα να καλλιεργηθεί. Τα παιδιά αξίζουν μια οικογένεια που να υποστηρίζει τα όνειρά τους, την ταυτότητά τους και την ευτυχία τους.

Καθώς γιορτάζω τον Μήνα Υπερηφάνειας, είμαι ευγνώμων για το ταξίδι που έχουμε διανύσει ως οικογένεια. Η αγάπη και ο σεβασμός μας έχουν χτίσει τα θεμέλια που επέτρεψαν στον γιο μου να αποκαλύψει την ταυτότητά του με αυτοπεποίθηση και χαρά.

 Θέλω κάθε γονέας να θυμάται ότι όταν αποδέχεται το παιδί του ακριβώς όπως είναι, του δίνει ένα δώρο πολύ μεγαλύτερο από ό,τι μπορούν να εκφράσουν οι λέξεις: την ελευθερία να είναι ο εαυτός του και την αυτοπεποίθηση να αντιμετωπίζει τον κόσμο με αγάπη, ανθεκτικότητα και ελπίδα.