Χαρούμενα παιδιά σήμερα, σημαίνει ισορροπημένοι ενήλικες αύριο!
Το μυστικό βρίσκεται στις λέξεις: ενσυναίσθηση, αποδοχή, σεβασμός, υπευθυνότητα, προσφορά… κι αγάπη!
Ως γονείς δεν έχουμε ευθύνη μόνο για την στιγμιαία ευτυχία των παιδιών μας, αλλά κυρίως έχουμε ευθύνη ως προς το να βοηθήσουμε τα παιδιά μας μεγαλώνοντας να μη γίνουν τοξικοί άνθρωποι!
Ένα δύστροπο παιδί μεγαλώνοντας δεν θα γίνει πιο εύκολο. Ένα παιδί που ικανοποιείται δύσκολα, που δεν ευχαριστιέται με τίποτα, ως ενήλικας θα αντιμετωπίζει ακόμα μεγαλύτερες δυσκολίες ως προς την πρόσληψη χαράς. Ένα παιδί που τα θέλει όλα δικά του και δεν έχει μάθει να μοιράζεται, αργότερα στις σχέσεις του θα επιδεικνύει την ίδια εγωιστική συμπεριφορά και δεν θα βρίσκει μακροχρόνια ευτυχία.
Το να μεγαλώσουμε τα παιδιά σαν μην υπάρχει αύριο ή σαν να είναι το κέντρο του κόσμου είναι μια βλαπτική στάση ανατροφής που όταν μεγαλώσουν και βγουν από τον πλαστό και «φανταστικό» κόσμο που τους έχουμε δημιουργήσει θα διαπιστώσουν ότι δεν έχουν τα «δικαιώματα» ή την «εξουσία» που άθελά μας τα αφήσαμε να πιστεύουν ότι διαθέτουν ή ότι δικαιούνται.
Τα παιδιά είναι καλό να μεγαλώνουν με αρμονία με τον κόσμο που τους περιβάλλει: έμψυχο και άψυχο. Να σέβονται τους γύρω τους ανθρώπους, τα ζώα, τη φύση.
Χρέος των γονιών είναι να καλλιεργήσουν στα παιδιά τη συμπόνια, να τα μάθουν να νοιάζονται τόσο για τον εαυτό τους, όσο και για τους άλλους, για τα πράγματα, για τον κόσμο τους.
Υποχρέωσή τους να τα βοηθήσουν να είναι ανεξάρτητα, να τους δώσουν τέτοια εφόδια ώστε να πιστεύουν στον εαυτός τους και να μπορούν να στηρίζονται στις δυνάμεις τους.
Να τους δώσουν μικρές ευθύνες και αρμοδιότητες ώστε να γίνουν υπεύθυνα και να αναγνωρίζουν και να σέβονται έννοιες όπως καθήκον, υποχρέωση, ευθύνη.
Πρέπει να «οπλίσουμε» τα παιδιά με κατανόηση, αποδοχή για τους άλλους, ανοχή στη διαφορετικότητα, σεβασμό για το ξένο.
Πώς να βοηθήσουμε τα παιδιά να γίνουν ολοκληρωμένες προσωπικότητες και υπεύθυνοι χαρακτήρες:
- Τα εκθέτουμε στη διαφορετικότητα
- Τα φέρνουμε σε επαφή με άλλους πολιτισμούς, εθνικότητες, θρησκείες
- Ενθαρρύνουμε φιλίες με παιδιά που χρειάζονται βοήθεια ή υποστήριξη
- Δεν τους κάνουμε όλα τα χατίρια
- Δεν τους αφήνουμε να περνάει μόνο το δικό τους
- Δίνουμε επιλογές – αλλά δεν καταλήγουμε μόνο στις δικές τους
- Τηρούμε τα όρια
- Επενδύουμε στην παιδεία και την καλλιέργειά τους
- Αντιμετωπίζουμε με σοβαρότητα και σταθερότητα τις συνέπειες
- Συζητάμε πολύ, συζητάμε ξανά, συζητάμε για τα πάντα
- Χτίζουμε ειλικρινή επικοινωνία
- Δίνουμε αρμοδιότητες
- Γινόμαστε θετικό παράδειγμα
- Προσπαθούμε να εντοπίσουμε έγκαιρα «τοξικές» συμπεριφορές και τα βοηθάμε να τις εξαλείψουν/διορθώσουν/αποβάλλουν
- Διαβάζουμε βιβλία, ταξιδεύουμε, έχουμε ενδιαφέροντα
- Κρατάμε ισορροπία ανάμεσα σε υπερφίαλα εγώ αλλά και σε μειωμένη αυτοπεποίθηση ή χαμηλή αυτοεικόνα
- Αγαπάμε χωρίς προϋποθέσεις αλλά τα διδάσκουμε να αγαπάνε κι εκείνα χωρίς ανταλλάγματα
- Καλλιεργούμε την υπομονή, την υπομονή, την προσήλωση και τη στοχοθεσία
- Είμαστε δίπλα, αλλά όχι πάνω τους ούτε στη θέση τους – εννοώντας τα στηρίζουμε αλλά δεν κάνουμε εμείς για εκείνα όσα πρέπει εκείνα να κάνουν
- Δεν τα φορτώνουμε με τα δικά μας όνειρα ή απωθημένα
- Τα βοηθάμε να γίνουν αυτόνομα και ανεξάρτητα
- Τα μαθαίνουμε να μη ζητάνε μόνο αλλά και να προσφέρουν
- Τους διδάσκουμε την ευγένεια και την καλοσύνη
- Τα βοηθάμε να έχουν φαντασία αλλά και λογική
- Τους δείχνουμε πώς να είναι ευαίσθητα αλλά και πώς να προστατεύουν τον εαυτό τους
- Τους βοηθάμε να καταλάβουν ότι δεν είναι ο κόσμος όλος ή το κέντρο του κόσμου αλλά ότι ο κόσμος τους έχει ανάγκη όσο κι εκείνα έχουν ανάγκη τον κόσμο για να υπάρξουν
Το να μεγαλώνεις παιδιά είναι πολύ δύσκολο, το να μεγαλώνεις υπεύθυνα κι ευτυχισμένα παιδιά, χωρίς ημερομηνία λήξης, δηλαδή να συνεχίζουν να είναι καλά με τον εαυτό τους και όσο μεγαλώνουν είναι το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο, αλλά είναι κάτι για το οποίο αξίζει κανείς να λέγεται γονιός!
