Τι έμαθες σήμερα στο σχολείο;

Το να «διαβάζεις» ένα παιδί του δημοτικού δεν είναι εύκολη υπόθεση. Οι γονείς δεν είναι δάσκαλοι ή καθηγητές και σίγουρα δεν διαθέτουν όλοι τις κατάλληλες παιδαγωγικές γνώσεις ή αρετές… Ωστόσο το να βοηθάτε ή να συμμετέχετε στη μελέτη του παιδιού σας δεν απαιτεί ούτε εξειδικευμένες σπουδές ούτε ιδιαίτερες δεξιότητες. Αυτό που κυρίως χρειάζεται είναι χρόνος, ενδιαφέρον και πολλή πολλή υπομονή. Το χιούμορ και η μεταδοτικότητα, επίσης, βοηθούν και είναι σημαντικοί σύμμαχοι.

Το καλύτερο για το παιδί, ως προς τη μαθησιακή του ανάπτυξη αλλά και τις σχολικές του επιδόσεις είναι:

• Να αναπτύξει από νωρίς ανεξαρτησία και αυτονομία.
• Να μάθει να οργανώνει το χώρο και το χρόνο του.
• Να ξέρει πού είναι τι και τι έχει να κάνει για την άλλη μέρα.
• Να έχει συγκεντρωμένα όλα όσα χρειάζεται.
• Να έχει ησυχία και συνθήκες κατάλληλες για να κάνει τη μελέτη του.
• Να μπορεί να παραμένει συγκεντρωμένος χωρίς να του διασπά κάτι την προσοχή.

Ιδανικά, το παιδί είναι σημαντικό να μάθει να κάνει μόνο του τα μαθήματά του. Να υπάρχει δηλαδή στη διάθεσή του αρκετή ώρα, ανάλογα πάντα με την τάξη, τα μαθήματα και τις σχολικές υποχρεώσεις που έχει. Στη συνέχεια υπάρχουν αρκετοί τρόποι κατά τους οποίους μπορεί να εμπλακεί ο γονιός.

Στα παιδιά αρέσει να μιλάνε, αλλά όχι να «εξετάζονται». Ερωτήσεις όπως «τι έκανες σήμερα στο σχολείο» εκφράζουν το ενδιαφέρον και το νιάσιμο των γονιών χωρίς να δημιουργούν ανακριτικές συνθήκες που τα κάνουν να νιώθουν άβολα. Μπορείτε να ξεκινήσετε τη συζήτηση μετά την επιστροφή στο σχολείο ρωτώντας «πώς ήταν η μέρα σου στο σχολείο;», «πώς τα πήγες σήμερα;», «σε δυσκόλεψε κάτι;», «συνέβη τίποτα περίεργο;». Μετά να αφήσετε το παιδί να ξεκουραστεί –να φάει, να πάρει έναν υπνάκο, να παίξει λίγο, ανάλογα με τον χρόνο που έχει στη διάθεσή του– κι ύστερα να ξέρει ότι είναι ώρα να αρχίσει τη μελέτη του.

Όταν τελειώσει τη μελέτη του, μπορείτε να ορίσετε έναν κοινό χρόνο που θα βολεύει και τους δύο για να ελέγξετε (αλλά όχι να διορθώσετε) αυτά που έχει κάνει. Επισημαίνετε τα λάθη που έχει κάνει, κάνετε επανάληψη σε κανόνες, συζητάτε απορίες και όσο μπορείτε το βοηθάτε να κατανοήσει κάτι που ίσως δεν κατάλαβε καλά στο σχολείο.

Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που καλό είναι να αποφύγετε:  

• Δεν του δίνουμε μασημένη τροφή
• Δεν το ενθαρρύνουμε να παπαγαλίσει
• Δεν του φωνάζουμε και δεν του μιλάμε άσχημα
• Δεν υποτιμούμε τη νοημοσύνη του
• Δεν θεωρούμε δεδομένο ότι τα ξέρει ή τα έχει καταλάβει όλα
• Δεν θυμώνουμε
• Δεν χάνουμε την ψυχραιμία μας
• Δεν του λύνουμε τις ασκήσεις
• Δεν του γράφουμε τις εργασίες

Εκτός από τα «δεν» υπάρχουν ωστόσο πολλά δημιουργικά που μπορείτε να κάνετε συμμετέχοντας με γόνιμο και όχι στείρο τρόπο στη μελέτη του:

• Ακονίζουμε την περιέργειά του
• Του προσφέρουμε υλικό για να εντρυφήσει περισσότερο σε κάτι που το ενδιαφέρει
• Ενδιαφερόμαστε συνολικά για τη γνώση και τη μόρφωσή του και όχι μόνο για την επίδοση
• Εκτιμούμε και επιβραβεύουμε την ειλικρινή προσπάθεια
• Μιλάμε μαζί του για τις δικές μας εμπειρίες από το σχολείο
• Αναγνωρίζουμε τις αδυναμίες μας

Το να διαβάζει το παιδί μόνο του του προσφέρει πολλά οφέλη:

• Μαθαίνει να οργανώνεται
• Βελτιώνεται η συγκέντρωσή του
• Εκπαιδεύεται στο να προσπαθεί και να μην τα παρατάει εύκολα
• Αρχίζει να έχει επίγνωση σε τι είναι δυνατός και στο πού χρειάζεται ενδεχομένως βοήθεια
• Αποκτά εμπιστοσύνη στον εαυτό του
• Μαθαίνει να διαχειρίζεται τον χρόνο και τον χώρο του.

Το να συμμετέχει ένας γονιός στη μελέτη του παιδιού δεν λειτουργεί ενάντια στην αυτονομία, αντιθέτως την ενθαρρύνει πολύ περισσότερο από το αν έβαζε έναν παιδαγωγό να διαβάσει μαζί με το παιδί. Και κυρίως εδραιώνει τη μεταξύ σας υγιή επικοινωνία και ουσιαστική επαφή.