Νέο φως στο τι προκαλεί τις αναπαραγωγικές επιπλοκές ρίχνει μια νέα μελέτη
Μελετώντας πώς τα θηλυκά ωάρια αντιδρούν σε βλάβες του DNA, οι ερευνητές ελπίζουν να βελτιώσουν την αναπαραγωγική υγεία
Τα κύτταρά μας παθαίνουν βλάβη στο DNA καθώς δέχονται συνεχώς επίθεση από παράγοντες όπως οι υπεριώδεις ακτίνες, οι ακτινοβολίες, οι τοξίνες και οι χημικές ουσίες. Για τις γυναίκες, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε κακή ποιότητα ωαρίων, το οποίο με τη σειρά του μπορεί να προκαλέσει στειρότητα, αποβολή, γενετικές ανωμαλίες ή γενετικές διαταραχές.
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι εργάζονται τώρα για να κατανοήσουν καλύτερα μια διαδικασία που μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση αυτής της ζημιάς.
Σε μια πρόσφατη μελέτη, μια ομάδα με επικεφαλής τον Ahmed Balboula, επίκουρο καθηγητή στο College of Agriculture, Food and Natural Resources (CAFNR) και ερευνητή στο κτίριο Roy Blunt NextGen Precision Health, μελετά μια διαδικασία γνωστή ως αυτοφαγία. Ο αφανής ήρωας της κυτταρικής βιολογίας, η αυτοφαγία χρησιμεύει ως ο φυσικός αμυντικός μηχανισμός του σώματος, διατηρώντας την κυτταρική υγεία ανακυκλώνοντας συστατικά, διασφαλίζοντας ότι τα συστήματα του σώματος παραμένουν ισορροπημένα και λειτουργικά.
Αλλά στην πρόσφατη μελέτη του Balboula, η ερευνητική του ομάδα ανακάλυψε ότι στα θηλυκά ωάρια, η αυτοφαγία είναι λιγότερο αποτελεσματική όταν υπάρχει μέτρια ή σοβαρή βλάβη του DNA, η οποία είναι πιο συχνή σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας.
«Όταν η δραστηριότητα της αυτοφαγίας μειώνεται σε ωάρια που έχουν υποστεί βλάβη από το DNA ή σε μητρικά γερασμένα ωάρια, τα οποία έχουν μέτρια βλάβη στο DNA, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για ανευπλοειδία», επισήμανε ο Balboula. «Η ανευπλοειδία –ένας μη φυσιολογικός αριθμός χρωμοσωμάτων σε ένα κύτταρο– είναι η κύρια γενετική αιτία αποβολής και συγγενών γενετικών ανωμαλιών, συμπεριλαμβανομένου του συνδρόμου Down».
Ο Balboula και η ομάδα του ανακάλυψαν επίσης μια πιθανή λύση. Στη μελέτη, διαπίστωσαν ότι ενισχύοντας ή διεγείροντας τη διαδικασία της αυτοφαγίας στα θηλυκά ωάρια, μπόρεσαν να βελτιώσουν την ποιότητα των ωαρίων μειώνοντας τη βλάβη του DNA και την πιθανότητα μη φυσιολογικού αριθμού χρωμοσωμάτων.
Δείχνοντας επιτυχώς ότι η διέγερση της αυτοφαγίας μπορεί να μειώσει τα επίπεδα βλάβης του DNA στα θηλυκά ωάρια, τα ευρήματα μπορούν να ανοίξουν νέες κατευθύνσεις για τη βελτίωση της ποιότητας των θηλυκών ωαρίων, βελτιώνοντας τελικά την αναπαραγωγική υγεία τόσο για τον άνθρωπο όσο και για τα ζώα.
«Η απενεργοποίηση της αυτοφαγίας που βρήκαμε είναι πιθανότατα μόνο ένας από τους πολλούς υποκείμενους μηχανισμούς που συμβάλλουν στην ανευπλοειδία», τόνισε ο Balboula. «Στο μέλλον, θα συνεχίσω να διερευνώ άλλους υποκείμενους μηχανισμούς που συμβάλλουν στην κακή ποιότητα των ωαρίων και τελικά σε περαιτέρω προσπάθειες για τη βελτίωση της ποιότητας των θηλυκών ωαρίων».
Ο Balboula ήρθε στο Mizzou από το Πανεπιστήμιο του Cambridge το 2019 λόγω της ισχυρής φήμης της ως ηγέτη στην έρευνα αναπαραγωγικής βιολογίας.
«Ήξερα ότι αυτό ήταν το μέρος για να βελτιώσω την καριέρα μου», είπε. «Οι συνεργάτες, οι πόροι και η ερευνητική υποδομή εδώ στο Mizzou, ειδικά στο CAFNR, το Division of Animal Sciences και το NextGen Precision Health, μας βοηθούν να πάμε την έρευνά μας στο επόμενο επίπεδο και μόλις ξεκινήσαμε».
Η μελέτη «Η αυξημένη βλάβη του DNA σε πλήρως αναπτυγμένα ωοκύτταρα συσχετίζεται με μειωμένη ενεργοποίηση της αυτοφαγίας» δημοσιεύτηκε στο Nature Communications και χρηματοδοτήθηκε από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας.
