Μαμά κοίτα, μπορώ και μόνο μου!

Αρκετά παιδιά, από τη φύση τους ή λόγω του χαρακτήρα τους, εμφανίζουν τάσεις ανεξαρτησίας από πολύ νωρίς. Οι τάσεις αυτές μπορεί να εκδηλωθούν ποικιλοτρόπως, όπως με το να θέλουν να κάνουν τα πράγματα μόνα τους ή με τον δικό τους τρόπο. Η επιθυμία για ανεξαρτησία επίσης μπορεί καμιά φορά να παρερμηνευθεί ως πείσμα ή ως τάση για ανυπακοή. Ωστόσο, αυτό που πρωτίστως ενδιαφέρει τα παιδιά δεν είναι να παρακούσουν αλλά να αυτενεργήσουν.

Στα ανεξάρτητα παιδιά αρέσουν οι πρωτοβουλίες. Παίρνουν εύκολα αποφάσεις κι έχουν συνηθίσει στο να τους προσφέρονται επιλογές ή να τις δημιουργούν τα ίδια τις επιλογές αυτές.

Αυτό που χρειάζονται όταν αρχίζουν να αναπτύσσουν τάσεις απομόνωσης, όταν αρνούνται κάθε είδους συμβουλής ή συμμετοχής από τους γονείς τους ή άλλους είναι να διατηρηθεί μια απόσταση ασφαλείας από την οποία μπορείτε να τα παρακολουθείτε κι εκείνα να νιώθουν ότι χωρίς να είστε καταπιεστικοί απέναντί τους τους δίνετε χώρο και χρόνο αλλά είστε εκεί για οτιδήποτε συμβεί.

Το να θέλει ένα παιδί να είναι ανεξάρτητο μόνο κακό δεν είναι. Ίσα ίσα είναι μια συμπεριφορά και μια στάση ζωής στην οποία πρέπει να ενθαρρύνεται. Το μόνο που χρειάζεται προσοχή είναι να σιγουρευτείτε να μην εδραιώσουν «λάθη» στις συνήθειες ή στις πρακτικές τους, θεωρώντας ότι ξέρουν ήδη τα πάντα. Το άλλο αρνητικό που μπορεί να τους συμβεί είναι να αυτοακυρωθούν σε περίπτωση που αποτύχουν σε κάτι ή που το αποτέλεσμα μιας πράξης τους δεν είναι το επιθυμητό.

Για να είναι ένα ανεξάρτητο παιδί καλά με τον εαυτό του και να είστε σίγουροι ότι πατάει γερά στα πόδια του, στα πρώτα στάδια της ανεξαρτησίας του, φροντίστε να γίνει ομαλά η διαδικασία και να νιώθει ότι όσο κι αν μπορεί να κάνει τα πράγματα μόνο του ότι είστε εκεί για οτιδήποτε χρειαστεί:

See Also

Παγκόσμια ημέρα για την πρόληψη της παιδικής κακοποίησης – 18 Νοεμβρίου

• Δείξτε του κι άλλους τρόπους που μπορεί να αγνοεί αλλά διακριτικά, όχι υποτιμώντας το
• Επιβραβεύστε το
• Εκφράστε τη δική σας ανάγκη να είστε κοντά του, όχι για να το επιτηρείτε ή για να του επισημαίνετε τα λάθη του αλλά γιατί θαυμάζετε τον τρόπο σκέψης του κι ότι μαθαίνετε κι εσείς από εκείνο
• Προετοιμάστε το για την αποτυχία – μην είστε όμως εκεί για να του πείτε «σου τα έλεγα εγώ»
• Μη το θεωρήσετε «ξεροκέφαλο» ή «κακομαθημένο»
• Βοηθήστε το να μετατρέψει το πείσμα του σε επιμονή, υπομονή και προσήλωση
• Μάθετέ του ότι με τη συνεργασία μπορεί να καταφέρει πολλά περισσότερα
• Μάθετέ του να αξιοποιεί τις ηγετικές του τάσεις για το καλό μιας ομάδας – συντονίζοντάς της ίσως
• Ζητήστε του βοήθεια ή τη γνώμη του σε κάτι – αν το κάνετε εσείς, θα μάθει να νιώθει άνετα να το κάνει κι εκείνο προς εσάς ή τους άλλους
• Καλλιεργήστε του την κατανόηση και την υποστήριξη προς τους άλλους
• Καλλιεργήστε του την ενσυναίσθηση
• Καλλιεργήστε του την κοινωνικότητα

Δώστε του να καταλάβει ότι το στηρίζετε, το υποστηρίζετε, το καταλαβαίνετε και ότι είστε κοντά του, δίνοντάς του τη διακριτική ευχέρεια να επιλέγει εκείνο το πόσο δίπλα του και πότε σας θέλει και σας χρειάζεται.