Μαθήματα συμπεριφοράς: Το κακό είναι πάντα πιο εύκολο και αντιγράφεται γρήγορα

Μπορεί να είστε κάθε μέρα ευγενικοί, να προσέχετε πώς μιλάτε, η συμπεριφορά σας να είναι άψογη αλλά όλοι έχουμε μικρές στιγμές αδυναμίας. Ωστόσο όταν είμαστε γονείς και κυρίως όταν είμαστε κάπου με τα παιδιά μας ή είναι τα παιδιά μας κοντά προσέχουμε ακόμα περισσότερο τη συμπεριφορά μας, καθώς ακόμα και μία φορά να κάνουμε κάτι που δεν θεωρούμε (και δεν θεωρείται) πρέπον ή καλό είναι πολύ εύκολο να δούμε να το αντιγράφουν τα παιδιά και να το υιοθετούν ως τρόπο συμπεριφοράς.

Τι να προσέχουμε όταν είμαστε εκτός σπιτιού

• Σε ένα κατάστημα: Περιμένουμε υπομονετικά στη σειρά μας. Δεν μιλάμε με αγένεια στους υπαλλήλους. Δεν σχολιάζουμε/επικρίνουμε την εμφάνιση ή τις επιλογές άλλων ανθρώπων.
• Στο δρόμο και στο αυτοκίνητο: Σεβόμαστε τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Δεν οδηγούμε επικίνδυνα. Δεν βρίζουμε, δεν μιλάμε άσχημα και δεν κάνουμε απρεπείς χειρονομίες σε άλλους οδηγούς, ακόμα και αν φταίνε ή μας νευριάζουν. Δεν μπαίνουμε σε μια διαδικασία εκδίκησης με άλλους οδηγούς – ποτέ, αλλά και ιδίως όταν υπάρχουν παιδιά στο αυτοκίνητο.
• Στα μέσα μεταφοράς: Χρησιμοποιούμε εισιτήριο. Παραχωρούμε τη θέση μας αν υπάρχουν άτομα που τη χρειάζονται. Περιμένουμε να βγουν οι επιβάτες πριν μπούμε, βγαίνουμε με προσοχή χωρίς να σπρώχνουμε.
• Στη βόλτα με το σκύλο: Μαζεύουμε πάντα τις ακαθαρσίες, και μία φορά να μη τις μαζέψουμε, δίνουμε άλλοθι στα παιδιά για να κάνουν το ίδιο στο μέλλον.
• Στην παραλία: Δεν αφήνουμε αποτσίγαρα και κανενός είδους σκουπίδια.
• Σε κοινόχρηστους χώρους: Δεν μιλάμε δυνατά και είμαστε διακριτικοί.
• Στο σχολείο: Σεβόμαστε τους δασκάλους και το εκπαιδευτικό προσωπικό.
• Γενικώς με τον κόσμο: Δεν ειρωνευόμαστε, δεν φωνάζουμε και διαφωνούμε με ήρεμο και πολιτισμένο τρόπο.

Τι να προσέχουμε όταν είμαστε στο σπίτι

• Τους μονολόγους: Να μην γκρινιάζουμε/παραπονιόμαστε/μουρμουρίζουμε (τουλάχιστον όχι συχνά)
• Τα παράπονα: Να μην γίνονται εν τη απουσία των ανθρώπων που τους αφορούν
• Τα νεύρα και τις καταστάσεις θυμού: Προσέχουμε να μη φωνάζουμε, ούτε στα παιδιά ούτε στον σύντροφό μας, και ακόμα πιο πολύ προσέχουμε να μη χειρονομούμε, να μη σπρώχνουμε, να μη κάνουμε βίαιες κινήσεις.
• Την επικοινωνία μας με τους γονείς μας/την οικογένειά μας: Ό,τι διαφορές ή προβλήματα κι αν έχουμε με τα μέλη της οικογένειάς μας δεν τα περνάμε στα παιδιά – δεν γίνεται να ζητάμε να μας σέβονται ως γονείς τους, και τώρα και αργότερα, όταν βλέπουν εμάς να μη φερόμαστε με σεβασμό στους δικούς μας γονείς ή στα αδέρφια μας.
• Τη συνέπεια: Αν αθετούμε συχνά το λόγο μας ή τις υποσχέσεις μας ή αναβάλουμε τακτικά την πραγματοποίηση κάποιων αποφάσεων, δίνουμε στα παιδιά πάτημα να κάνουν το ίδιο κι εκείνα.
• Τα ψέματα και τις δικαιολογίες: Δεν υπάρχει τίποτα πιο αμήχανο από το να καταλάβουν τα παιδιά ότι οι γονείς τους λένε ψέματα, ή προς εκείνα ή μεταξύ τους.

Τι πρέπει να προσέχουμε σε σχέση με τον εαυτό μας

See Also

Μικρότερες μέρες, περισσότερος χρόνος για εσωτερικό παιχνίδι

Τα παιδιά ξεπατικώνουν και αντιγράφουν τα πάντα, από τη διατροφικές μας συνήθειες, το ντύσιμο, τις προτιμήσεις μας. Για αυτό προσέχουμε τι λέμε, πώς μιλάμε, πώς φερόμαστε κάθε ώρα και στιγμή της ημέρας. Ακόμα και το πόσο συχνά κρατάμε ή τσεκάρουμε το κινητό μας είναι κάτι που συνειδητά ή ασυνείδητα τα επηρεάζει, όπως σχεδόν και κάθε μας κίνηση, άσχετα από το πόσο σημαντική ή ασήμαντη μας φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Μαθαίνουμε στα παιδιά μέσα από το παράδειγμά μας, να λένε ευχαριστώ, να ζητάνε συγνώμη, να βοηθάνε, να δείχνουν ενδιαφέρον, να δέχονται βοήθεια, να είναι συμπονετικοί, να μην επικρίνουν και να μην κουτσομπολεύουν, να είναι δίκαιοι και να αναγνωρίζουν τα λάθη και τις ευθύνες τους.

Δεν υπάρχει πιο αποτελεσματικό μάθημα για τα παιδιά μας από το να προσπαθούμε να είμαστε μαζί τους η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας… γιατί το «καλό» μαθαίνεται ενώ το «κακό» αντιγράφεται εύκολα…