Μήπως το παρακάνετε με την αυστηρότητα;

Ως νέοι γονείς αγωνίζεστε για μόρφωση, καλύτερο βιοτικό επίπεδο, πιο φιλελεύθερες μεθόδους ανατροφής και διαπαιδαγώγησης των παιδιών. Είστε πιο κοντά στη γνώση, στην πληροφόρηση. Ανακαλύπτετε συνεχώς νέα πράγματα και είστε πιο ανοικτοί στο να αμφισβητήσετε όσα ξέρατε ή σας είχαν μάθει. Αλλά δεν μήπως δεν είστε έτοιμοι να αμφισβητήσετε τον εαυτό σας; Και θα δεχόσασταν να σας αμφισβητήσουν τα ίδια σας τα παιδιά;

Πολύ αυστηροί είναι συνήθως οι πολυάσχολοι γονείς. Οι γονείς που δεν έχουν πολύ χρόνο να διαθέσουν στα παιδιά τους και γι’ αυτό το λόγο χρησιμοποιούν στην ανατροφή των παιδιών τους πολλούς κανόνες και συγκεκριμένο πλαίσιο. Επίσης είναι οι ανασφαλείς, οι υπερπροστατευτικοί ή οι τελειομανείς. Όταν όλα θέλουν να λειτουργούν με τον δικό τους τρόπο και να μην ξεφεύγει τίποτα από τη νόρμα που εκείνοι έχουν θεσπίσει. Θέλουν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο.

Όμως τα παιδιά δεν είναι στρατιωτάκια ούτε παιχνίδια με μηχανισμό που προγραμματίζονται ή κουρδίζονται για να φέρονται με απόλυτα συγκεκριμένο τρόπο. Και σαφώς δεν μιλάμε εδώ για τα όρια, τις συνέπειες, την αρμόζουσα συμπεριφορά ή την υπακοή που όλοι οι γονείς προσπαθούν να μάθουν στα παιδιά τους. Εδώ αναφερόμαστε στις ακραίες εκείνες περιπτώσεις όπου το μέτρο έχει χαθεί και αναμένεται από το παιδί μία άτεγκτη συμπεριφορά που δεν επιτρέπεται να παρεκκλίνει στο ελάχιστο.

Πώς θα καταλάβετε αν είστε περισσότερο αυστηροί απ’ όσο πρέπει και απ’ όσο χρειάζεται;

• Δεν δέχεστε την «εξαίρεση» του κανόνα

Αυτό σημαίνει ότι σαφώς πρέπει να έχετε συγκεκριμένους κανόνες, τους οποίους τα παιδιά οφείλουν να ακολουθούν, αλλά πού και πού πρέπει να αφήνετε ένα ανοικτό παραθυράκι και κάποιου είδους εξαίρεση. Από το πόσα γλυκά επιτρέπονται τη μέρα ή το τι ώρα θα κοιμηθούν υπάρχουν περιπτώσεις και συνθήκες που επιτρέπουν μερικά περιθώρια αλλαγής και ανεκτικότητας…

• Το παιδί σας λέει πολλά ψέματα

Όταν τα παιδιά υποχρεώνονται να υπακούσουν σε πολύ αυστηρά πλαίσια και σε πάρα πολλούς κανονισμούς, συχνά σκαρώνουν ψέματα και δικαιολογίες προκειμένου να μην το αντιληφθούν οι γονείς τους όταν δεν έχουν καταφέρει να ακολουθήσουν όλα τα «πρέπει» και όλα τα «μη».

• Διαφέρετε από τους υπόλοιπους γονείς

Κάθε γονιός είναι διαφορετικός και κάθε οικογένεια και κάθε παιδί το ίδιο. Ωστόσο αν συνήθως είστε πιο αυστηροί και πιο απόλυτοι από τους άλλους –γύρω σας– γονείς, αυτό ίσως θα πρέπει να σας βάλει σε σκέψεις.

See Also

Πώς λέω «όχι» στα παιδιά μου – και γιατί περισσότεροι γονείς πρέπει να κάνουν το ίδιο

• Δεν έχετε καθόλου ανεκτικότητα στην «ανοησία»

Κανείς δεν θέλει τα παιδιά του να κάνουν ανοησίες πόσο μάλλον όταν είναι έξω και τα βλέπουν και άλλοι άνθρωποι. Όμως τα παιδιά είναι παιδιά κι έχουν διαφορετική άποψη σχετικά με το τι είναι ανόητο και τι όχι, τι είναι κανονικό και τα λοιπά…

• Νιώθετε να διαφέρετε και να μην σας καταλαβαίνουν οι υπόλοιποι

Και με τον όρο «οι υπόλοιποι» μπορούμε να εννοούμε τους άλλους γονείς των συμμαθητών των παιδιών σας, τους καθηγητές τους, τους δασκάλους τους στις δραστηριότητες, οι απόψεις των οποίων διαφέρουν ως προς την ανατροφή και τη διαπαιδαγώγηση…

Επίσης προσέξτε αν συγκεντρώνετε πολλά από τα παρακάτω χαρακτηριστικά ή αν σας φαίνονται πολύ οικεία:

• Έχετε έναν μακρύ κατάλογο με υποχρεώσεις και κανόνες
• Τα παιδιά δεν έχουν πολύ ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή τους
• Δεν σας αρέσει να παίζετε με τα παιδιά σας
• Δεν επιτρέπετε τα λάθη (αν και τα λάθη είναι πολύ χρήσιμα ως προς το να μάθουν, κατανοήσουν και εμπεδώσουν τα παιδιά κάτι)
• Δίνετε συνέχεια οδηγίες και εντολές (όπως το «ίσιωσε την πλάτη σου», «μην καμπουριάζεις», «μην κάνεις ψίχουλα», «μη μιλάς με ανοιχτό το στόμα»)
• Δεν προσφέρετε επιλογές, αλλά απλώς προφέρετε διαταγές
• Δεν αφήνετε τα παιδιά να κάνουν τα πράγματα με το δικό τους τρόπο – ή με τον δικό σας ή καθόλου…
• Επαινείτε το αποτέλεσμα κι όχι την προσπάθεια
• Όταν χάνετε την ψυχραιμία σας ξεστομίζετε «υπερβολικές» απειλές

Οι αυστηροί γονείς συνήθως προέρχονται από αυστηρά περιβάλλοντα ή από τελειομανείς γονείς. Επαναλαμβάνουν λάθη που βίωσαν ή έχουν έλλειμμα αγάπης από την παιδική τους ηλικία. Όπως και να ‘χει το να είσαι γονιός και να έχεις παιδιά σημαίνει ότι πρέπει να έχεις υπομονή και μεγάλα αποθέματα κατανόησης και ανεκτικότητας. Επίσης σημαίνει να διατηρείς την ευθύνη του να είσαι γονιός αλλά διατηρώντας σε ένα βαθμό την παιδικότητά σου ή να έχεις καλή επαφή και επικοινωνία με το παιδί μέσα σου – γιατί αυτό σε μεγάλο βαθμό θα σε βοηθήσει να επικοινωνήσεις με το δικό σου παιδί. Στα παιδιά είναι πιο εύκολο να υπακούσουν όταν τους μιλάτε τη γλώσσα τους και όταν έχετε κερδίσει το σεβασμό τους. Όταν ξέρουν ότι τα αγαπάτε και τα αποδέχεστε τότε θα είναι λιγότερο αντιδραστικά και θα δέχονται πιο άνετα όσα τους λέτε και τους ζητάτε.