Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα… τι έμαθες αυτό το καλοκαίρι

Λίγη θάλασσα, λίγο κρασί και το αγόρι μου…. Όπου «λίγη θάλασσα» μπορεί να είναι και το καταφύγιο στο βουνό, μια βόλτα στους καταρράκτες, το πέτρινο πατρικό στο χωριό, το κάμπινγκ σε μια κοντινή παραλία, μια σκηνή κάτω από τα αστέρια ή ένα νοικιασμένο τροχόσπιτο.

Το «λίγο κρασί» μπορεί στην πράξη να συμβολίζει οποιαδήποτε απλή ευχαρίστηση που δεν χρειάζεται να ξοδέψεις μια περιουσία για να γευτείς, όπως το να μαζεύεις βατόμουρα ή σύκα από το δρόμο ή να απολαμβάνεις μια παγωμένη “xόρτα της θάλασσας” και ρακή. Αλλά ακόμα και απλώς να περπατάς στην άμμο, να βρέχεις τα πόδια σου στη θάλασσα, να ακούς τα τζιτζίκια ή να διαβάζεις χωρίς άγχος το βιβλίο σου.

Το «αγόρι μου» τέλος μπορεί να είναι η κολλητή σου, οι καλύτεροί σου φίλοι, ο σύντροφός σου αλλά και τα πρώτα σου ξαδέρφια ή αδερφή σου που μετά από χρόνια είπατε να ξαναπάτε διακοπές μαζί.

Ακόμα κι αν δεν τράβηξες καμία φωτογραφία, αυτό το καλοκαίρι -θες δεν θες- θα το θυμάσαι για όλη σου τη ζωή. Ακόμα όμως κι αν έχεις πολλούς λόγους για να αποτυπωθεί στη μνήμη σου με αρνητικό αποτύπωμα, θα δεις ότι το διάστημα αυτό που ζούμε έχει πολλά πολύτιμα μαθήματα να σου προσφέρει.

Κι όχι δεν το λέμε για να σου χρυσώσουμε το χάπι ούτε για να σε πείσουμε ότι κάθε εμπόδιο είναι για καλό. Καταρχήν, αυτό το καλοκαίρι σε έκανε να ξεχάσεις όλα όσα ήξερες και σου έμαθε ένα δυο αλήθειες που μπορούν πραγματικά να αποτελέσουν χρήσιμα εφόδια στις αποσκευές σου.

Μιλώντας για αποσκευές, αυτό το καλοκαίρι έμαθες ότι οι διακοπές δεν χρειάζεται ούτε να είναι πολλές μέρες, ούτε προγραμματισμένες στην εντέλεια μήνες πριν και κανονισμένες έως την παραμικρή τους λεπτομέρεια, ούτε να αφορούν κάποιο ξωτικό και μακρινό προορισμό.

Σημασία έχει το ταξίδι, η παρέα, ούτε τα μίλια ούτε η απόσταση ούτε το πεντάστερο ξενοδοχείο. Το ταξίδι δεν χρειάζεται να είναι μακριά, μπορεί να είναι κοντά, να είναι δίπλα, να είναι μέσα σου. Μπορεί να είναι τα τραγούδια που θα επιλέξεις στην playlist σου, οι σκηνές από την ασπρόμαυρη κλασική ταινία που είδες στο θερινό, το να δεις τις περσίδες από την ταράτσα ή τον ήλιο να ανατέλλει μέσα από τη θάλασσα.

Αυτό το καλοκαίρι τόλμησες να ταξιδέψεις στο άγνωστο και τελευταία στιγμή, ή να πας ξανά σε μέρη που πήγαινες παιδί και να τα ανακαλύψεις όμως από την αρχή. Να τα δεις όλα με νέα ματιά, καθαρό βλέμμα και οπτική που έμαθε να εστιάζει στο φως και τη χαρά.

Πήρες ελαφριές βαλίτσες, με τα ουσιώδη. Όσα ακριβώς χρειαζόσουν. Λίγες μέρες, μικρή απόδραση, αλλά είπες να την βιώσεις με όλο σου το είναι. Ξεβολεύτηκες από τη συνήθεια, βγήκες από την πεπατημένη. Δεν έκανες κάτι από κεκτημένη ταχύτητα. Ή επειδή έπρεπε ή γιατί απλώς έτσι είχες μάθει ή επειδή ήταν στο πρόγραμμα. Δοκίμασες νέα μονοπάτια, χάραξες νέα βήματα. Δεν φοβήθηκες το νέο, το άγνωστο. Κι ακόμα κι αν το φοβήθηκες, δεν άφησες αυτόν τον φόβο να σου στερήσει ένα πρωτόγνωρο αίσθημα ελευθερίας.

Αυτό το καλοκαίρι ήρθες σε επαφή με την πιο γήινη πλευρά του εαυτού σου αλλά και την πιο ευέλικτη. Άρχισες να δέχεσαι το απρόβλεπτο, να ελίσσεσαι, να αποδέχεσαι ό,τι ανατρέπεται ή αναβάλλεται, να επανασχεδιάζεις χωρίς να γκρινιάζεις πολύ πολύ – γιατί επιτέλους εμπέδωσες ότι η γκρίνια είναι απλώς ξόδεμα ενέργειας. Κι αυτή τη στιγμή την ενέργεια έμαθες να την εκτιμάς και να μην την σπαταλάς όπως όπως.

Παράλληλα με την ενέργεια έμαθες να μη χαραμίζεις τις στιγμές, αλλά να τις ζεις στο έπακρο και να τις φυλάς μέσα σου μία μία, αφού τις απολαύσεις πρώτα με όλες σου τις αισθήσεις.

Στιγμές που τις μοιράζεσαι με τους δικούς σου ανθρώπους, αυτούς που επιλέγεις, εκείνους που ξέρεις, που νοιάζεσαι, που αγαπάς και που θες να είναι και να παραμείνουν ασφαλείς.

Αγάπη, νιάσιμο, ενδιαφέρον, φροντίδα όλες αυτές οι λέξεις πλέον φέτος το καλοκαίρι συνδέθηκαν απαραίτητα με την έννοια της ασφάλειας. Κι αυτό σε έκανε ακόμα πιο προσεχτική, πιο επιλεκτική και πιο συνειδητή στις αποφάσεις σου.

Σημασία δεν έχει πού και πού όχι είναι υποχρεωτική η μάσκα, τι ώρα κλείνουν και τι ώρα ανοίγουν τα μαγαζιά διασκέδασης, με πόσους μπορείς να κάτσεις μαζί στο ίδιο τραπέζι ή στα πόσα μέτρα απόστασης πρέπει να είναι η ξαπλώστρα σου στην παραλία από των άλλων, ή ποια μέρη στη χώρα ή στον κόσμο είναι σε κατάσταση lockdown. Αυτό που μετρά είναι ότι το καλοκαίρι δεν χρειάζεσαι ούτε πολλά ούτε πολλούς για να περάσεις καλά.

Το καλοκαίρι χρειάζεσαι μόνο τα απαραίτητα. Αλλά γιατί αυτό να ισχύει μόνο για το καλοκαίρι. Ο κορωνοϊός σε μαθαίνει όχι απλώς να ζεις με λίγα, δεν σου δείχνει πώς να ζεις με τα στοιχειώδη, αλλά σε εκπαιδεύει στο να αφαιρείς, να επανεκτιμάς, να χρησιμοποιείς σωστά τις δυνάμεις σου αλλά και τον εαυτό σου και όλα όσα έχεις ανάγκη. Οι επιθυμίες σου δεν ατονούν, γίνεσαι μεν πιο λιτή αλλά και πιο ουσιαστική. Δεν συλλέγεις στιγμές, τις ζεις.

Το εδώ και τώρα γίνεται ο ζωτικός σου χώρος, δεν σε καταπιέζει, παίρνει το σχήμα που του δίνεις και παίρνεις κι εσύ ένα νέο σχήμα. Δεν μικραίνεις, δεν χάνεις την αξία σου. Το αντίθετο, αναγνωρίζεις την αξία της ζωής, της στιγμής, της κάθε στιγμής. Το να είσαι καλά, γερή, δυνατή και να μπορείς να συνεχίζεις και να προχωράς παρά τις όποιες αναποδιές και αντιξοότητες. Γιατί πλέον ξέρεις ότι το πιο μεγάλο ταξίδι ξεκινάει με το πρώτο βήμα, αλλά και κάθε νέα μέρα αυτό χρειάζεται για να πάρει μπροστά. Το πρώτο βήμα…

Οπότε συνέχισε να περπατάς, όσο πιο ανάλαφρη, τόσο πιο ξεκούραστη η διαδρομή και τόσο πιο σταθερό το κάθε σου βήμα.

Cover photo by Josh Olin

Πηγή: ΑllΥou