«Θηλάζω το γιο μου που είναι 3 χρονών και 9 μηνών»

Θηλάζω εδώ και επτάμιση χρόνια. Κι αυτό γιατί θήλασα τον κάθε ένα από τους γιους μου για περισσότερα από τρία χρόνια, ίσως και τέσσερα. Δεν το λέω γιατί διεκδικώ κάποιο χρυσό μετάλλιο θηλασμού, κάποια τιμητική τελετή ή ένα στέμμα. Δεν με ενδιαφέρει ούτε κάποιο παράσημο τύπου «Είμαι καλύτερη μαμά από εσένα», για να το καρφιτσώσω στο στήθος μου. Αυτό που θέλω, ωστόσο, είναι να σταματήσουν όλοι να σχολιάζουν το θέμα του παρατεταμένου θηλασμού ή του θηλασμού μετά την ηλικία του 1.

Κουράστηκα να το κρύβω και να συγκεντρώνω αδιάκριτα βλέμματα για κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Ο κόσμος πρέπει να σταματήσει να ασχολείται με το στήθος μου και τις προσωπικές μου υποθέσεις.

Ο θηλασμός του γιου μου –που είναι 3 ετών και 9 μηνών– είναι διαφορετικός από το θηλασμό ενός μωρού ή ακόμα και ενός μικρότερου νηπίου. Συνήθως συμβαίνει μία φορά την ημέρα και είναι κάπως έτσι: ο Sunny Κουράζεται. Ακολουθούμε τη ρουτίνα του ύπνου που περιλαμβάνει πιτζάμες, πλύσιμο δοντιών, τσίσα και αναζήτηση του λούτρινου αρκούδου του. Μετά, ξαπλώνουμε, βγάζω το στήθος μου από το ειδικό για θηλασμό σουτιέν και ο Sunny γαντζώνεται από αυτό, γεμάτος προσμονή. Και ενώ εγώ του διαβάζω ένα βιβλίο, εκείνος αποκοιμιέται.

Προφανώς, πρόκειται για μια κακοποιητική συμπεριφορά που πρέπει να σταματήσει. Πλάκα κάνω, προφανώς.

Σοβαρά τώρα, ποιον ενδιαφέρει το αν το παιδί μου αποφασίζει ότι θέλει να θηλάσει μετά τον πρώτο χρόνο της ζωής του – ένα ορόσημο που μόνο το 34,9% των παιδιών στην Αμερική ξεπερνούν στο θηλασμό; Σύμφωνα με μια μελέτη σε Αμερικανίδες γυναίκες που επιλέγουν τον παρατεταμένο θηλασμό, η μέση ηλικία απογαλακτισμού είναι τα 2,5 χρόνια, μια ηλικία «παρόμοια με εκείνα που συναντάμε σε παραδοσιακές κοινωνίες», σύμφωνα με την μπλόγκερ KellyMom. Επομένως, ο παρατεταμένος θηλασμός είναι, στην πραγματικότητα, ο κανόνας.

Έχω ακούσει πολλούς ανόητους λόγους που κάποιοι είναι «ενάντια» στον παρατεταμένο θηλασμό. Ο πιο προσβλητικός; Ότι πρόκειται για κακοποίηση του παιδιού. Τύπου, σεξουαλική κακοποίηση. Με κάνει και ανατριχιάζω. Αν δεν είναι κακοποιητικό να θηλάζεις ένα νεογέννητο, τι αλλάζει στα 3, 4 ή ακόμα και 5 χρόνια του; Μια φίλη μου, που γεννήθηκε σε μια λιγότερο αναπτυγμένη οικονομική χώρα, θυμόταν πως όταν ήταν 5 ετών θήλαζε ακόμα. Ποτέ δεν είχε νιώσει περίεργα γι’ αυτό, ούτε και η μαμά της. Έχει μόνο καλές αναμνήσεις από το θηλασμό.

Αν, τώρα, ζητάς από το παιδί σου να θηλάσει ενώ δεν έχεις γάλα και το παιδί σου παραπονιέται, αυτό είναι μια άλλη περίπτωση. Ο λεγόμενος «στεγνός θηλασμός» σε ένα απρόθυμο, μεγαλύτερης ηλικίας παιδί δεν είναι δίκαιος για το παιδί, οπότε ίσως είναι καιρός να βρεις κάποιον άλλο τρόπο να το καθησυχάζεις. Ακόμα και τότε, ωστόσο, κρατήστε τα σχόλια περί «κακοποίησης» για άλλες περιπτώσεις, εντάξει;

Κάποιοι, πάλι, συνηθίζουν να ρωτούν: «Σε ποια ηλικία ένα παιδί είναι υπερβολικά μεγάλο;». Σαν να εμπλέκονται οι ίδιοι στο θηλασμό και η γνώμη τους έχει καμία σημασία. Σχολιάζουν: «Αν το παιδί είναι πλέον αρκετά μεγάλο ώστε να μπορεί να το ζητήσει…» και είναι σαν να λένε «ο θηλασμός ενός νηπίου είναι αρρωστημένος».

Σύμφωνα με το δίκτυο ABC News, «κάποιοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ο παρατεταμένος θηλασμός μπορεί να αναχαιτίσει την ανάπτυξη του παιδιού παρεμποδίζοντας την ικανότητά του να καθησυχάζει το ίδιο τον εαυτό του». Δεν ξέρω τι ακριβώς σημαίνει αυτό, ανώνυμε ειδικέ. Οι μεγαλύτερης ηλικίας κοιμούνται ακόμα μαζί μας. Δυσκολεύονται να καθησυχάσουν τον εαυτό τους; Όχι.

O παρατεταμένος θηλασμός λειτουργεί μια χαρά για εμάς. Και γνωρίζω αρκετά καλά τι συμβαίνει στο σπίτι μου, τι μας ικανοποιεί και τι δεν πληγώνει κανέναν. Και όλα αυτά δεν αφορούν τους υπόλοιπους. Σύμφωνα όμως με τα λεγόμενα ενός ψυχιάτρου από το Νοσοκομείο Παίδων του Πανεπιστημίου του Σινσινάτι, του Brian P. Kurtz, όπως παρατίθενται στο περιοδικό Slate, «Ο θηλασμός στη νηπιακή ηλικία […] κάνει τα παιδιά προσκολλημένα και καθυστερεί τη συναισθημαιτκή τους ανάπτυξη […] δεν ταιριάζει σε ένα παιδί νηπιακής ηλικίας».

See Also

Trends στη διακόσμηση κουζίνας για να εμπνευστείς αν σχεδιάζεις μια αλλαγή

Κάποιοι άντρες παραπονιούνται ότι ο παρατεταμένος θηλασμός επηρεάζει αρνητικά τη σχέση με τη σύντροφό τους. Συγκεκριμένα, όπως είπε κάποιος στο Slate, «Υπάρχουν κάποια πράγματα που οι άντρες δεν μπορούν να μοιραστούν με τα πρωτάκια, και ένα από αυτά ονομάζεται στήθος. Τώρα ο γιος μου που πηγαίνει πρώτη δημοτικό το αποκαλεί “στηθάκια”». Αυτό το ζήτημα αφορά την οικογένεια και δεν μπορεί να αποτελέσει μέρος του δημόσιου ντιμπέιτ.

Ρώτησα τους μεγαλύτερους γιους μου, 7 ετών (που θήλαζε μέχρι τα 3 χρόνια και τους 3 μήνες) και 5 ετών (που θήλαζε μέχρι τα 4 χρόνια του) αν θυμούνται το θηλασμό. Με κοίταξαν σαν να ήμουν εξωγήινος και απάντησαν, και οι δύο, όχι. Όλα αυτά παρόλο που ο γιος μου που θήλασε μέχρι τα 4 ήταν ιδιαίτερα προσκολλημένος με το στήθος μου και γκρίνιαζε μετά τον απογαλακτισμό.

Αν χρειάζεστε περισσότερες αποδείξεις ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τον παρατεταμένο θηλασμό, ας δούμε τι λένε οι ειδικοί. Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συστήνει «παράταση του θηλασμού για ένα χρόνο όσο επιθυμούν αμοιβαία η μαμά και το μωρό». Όσο επιθυμούν αμοιβαία.

Εγώ επιθυμώ να συνεχίσω να θηλάζω τον 3χρονο γιο μου. Εκείνος επιθυμεί να συνεχίσει να θηλάζει. Επομένως, τι ενδιαφέρει τον καθένα τι κάνει η οικογένειά μου πριν από τον ύπνο; Ας σταματήσουμε να ασχολούμαστε με τον παρατεταμένο θηλασμό και ας βρούμε κάτι καλύτερο για να διαφωνήσουμε.