Είναι εντάξει να διαφωνείτε μπροστά στα παιδιά σας;
Η απάντηση είναι ναι, αρκεί να ξέρετε πώς να το κάνετε σωστά
Για να απαντήσετε σε αυτή την ερώτηση, ναι, είναι εντάξει να διαφωνούμε μπροστά στα παιδιά μερικές φορές. Μπορεί πραγματικά να είναι καλό γι’ αυτά. Αλλά το είδος της διαφωνίας που έχετε και το πώς γνωστοποιείτε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας είναι αυτό που θα κάνει τη μεγάλη διαφορά. Εδώ η συγγραφέας και Parent coach Melissa Benaroya μας δίνει τα φώτα της.
Εάν οι διαφωνίες συμβαίνουν συχνά ή είναι εχθρικές, σωματικές, επιθετικές ή περιλαμβάνουν θυμωμένη σιωπηλή αντιμετώπιση ή προσβολές, μπορεί σίγουρα να είναι επιβλαβείς για τα παιδιά. Τα παιδιά που εκτίθενται σε αυτόν τον τύπο σύγκρουσης θα γίνουν συχνά ανήσυχα, στεναχωρημένα, στρεσαρισμένα, θυμωμένα και καταθλιπτικά. Αυτά τα συναισθήματα οδηγούν σε διαταραχές του ύπνου, κακή απόδοση στο σχολείο και δυσκολία στην εστίαση. Μακροπρόθεσμα, αυτά τα παιδιά μπορούν να μην μπορούν να διαχειριστούν τις συγκρούσεις ή να σχηματίζουν αργότερα υγιείς σχέσεις ενηλίκων.
Τα παιδιά μαθαίνουν να διαχειρίζονται τη σύγκρουση παρατηρώντας τον τρόπο με τον οποίο οι ενήλικες στη ζωή τους διαχειρίζονται διαφωνίες και ισχυρά συναισθήματα. Δεν μπορούμε όλοι να αφήσουμε την κατάσταση με το ακριβές αποτέλεσμα που θέλαμε, αλλά αν αφηνόμαστε να ακούσουμε, έχουμε την ευκαιρία να αισθανόμαστε τα συναισθήματά μας, να κατανοήσουμε και τις δύο πλευρές και να καταλήξουμε σε μια συμφωνία που να είναι αποδεκτή και από τα δύο μέρη. Αυτά είναι τα βασικά συστατικά για τη μοντελοποίηση μιας υγιούς σύγκρουσης.
Νιώθοντας την παλέτα όλων των συναισθημάτων σας
Τα περισσότερα συναισθήματα διαρκούν συνολικά 90 δευτερόλεπτα. Εάν επιτρέπετε στον εαυτό σας να αισθανθείτε όλα αυτά, θα μετακινηθούν μέσα σας, ώστε να μπορείτε να είστε περισσότερο παρόντες και με περισσότερη λογική ικανότητα. Για να το κάνετε αυτό, πρέπει πρώτα να εντοπίσετε τις αισθήσεις στο σώμα σας που σχετίζονται με ένα βασικό συναίσθημα. Μόλις εντοπίσετε πού υπάρχει στο σώμα και πώς αισθάνεται, μπορείτε να αναγνωρίσετε και να αναπνεύσετε μέσα από αυτό. Για να το απελευθερώσετε, πρέπει συχνά να ταιριάζετε το συναίσθημα με έναν ήχο. Αυτό δεν εκφράζεται με λόγια, αλλά μπορεί να είναι ένα μουρμουρητό, ένας αναστεναγμός ή μια κραυγή, για παράδειγμα. Όταν τα συναισθήματα ταιριάζουν με τον ήχο, μπορείτε να τα απελευθερώσετε σε σχέση με την καταστολή ή την ανακύκλωση τους. Όταν αισθάνεστε τα πράγματα πλήρως, τότε μπορείτε να είστε πιο ελεύθεροι για να δείτε μια κατάσταση και ένα σύνολο γεγονότων μέσω ενός φακού που δεν θολώνει με συναίσθημα.
Ακούγοντας τον άλλον και νιώθοντας ότι κι ο άλλος σας ακούει
Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην προσέγγιση των συγκρούσεων με ένα άτομο ή μια ομάδα είναι να νιώθεις απλώς ότι εισακούγεσαι. Όταν δίνετε σε κάθε άτομο την ευκαιρία να μοιραστεί την ιστορία και τα συναισθήματά του, και τα δύο μέρη θα είναι πιο ανοικτά για να συνεργαστούν. Ένας τρόπος για να βεβαιωθείτε ότι κάθε μέρος αισθάνεται ότι εισακούγεται είναι ακούγοντας και στη συνέχεια συνοψίζοντας ή επαναλαμβάνοντας με δικά σας λόγια ό,τι μοιράζεται το άλλο μέρος μόλις μαζί σας.
Ενσυναίσθηση
Απλά αναγνωρίζοντας τα συναισθήματα ή τις εμπειρίες ενός άλλου ατόμου με την ενσυναίσθηση μπορείτε να προσφέρετε διορατικότητα και προοπτική και ταυτόχρονα να δημιουργήσετε σύνδεση. Δεν μπορείτε να μετακινήσετε τη σύγκρουση μαζί χωρίς σύνδεση. Ακούγοντας βαθιά και οπτικοποιώντας την εμπειρία του άλλου μέρους θα επιτρέψει στο πρόσωπο που μοιράζεται να αισθάνεται μεγαλύτερη ηρεμία και σύνδεση. Όταν αισθάνεστε ήρεμοι και συνδεδεμένοι, έχετε μεγαλύτερη πρόσβαση στον προμετωπιαίο φλοιό του εγκεφάλου σας, κάτι που σας επιτρέπει να σκεφτείτε πιο ορθολογικά και δημιουργικά. Η ενσυναίσθηση μπορεί να λάβει τη μορφή μιας απλής δήλωσης, όπως: «Ακούγεσαι απογοητευμένος επειδή …» Όσο περισσότερο ασκείστε να χρησιμοποιείτε την ενσυναίσθηση καθημερινά, τόσο μεγαλύτερη πρόσβαση σε αυτό θα έχετε όταν το χρειάζεστε κατά τη διάρκεια μιας σύγκρουσης.
Συνεργασία
Τελικά, και τα δύο μέρη πρέπει να έρθουν σε ένα κοινό σημείο όπου πρόθυμοι θα δημιουργήσουν ένα brainstorming. Όταν υποστηρίζουν τις λύσεις μαζί, κάθε άτομο είναι πιο πιθανό να αποδεχθεί την τελική απόφαση και να βοηθήσει έμπρακτα στην υλοποίησή της. Και πάλι, το παραγωγικό brainstorming μπορεί να συμβεί μόνο όταν και οι δύο άνθρωποι είναι ήρεμοι και παρόντες. Κατά τη διάρκεια της συνεργασίας, τα παιδιά γίνονται μάρτυρες όχι μόνο στη διαδικασία αλλά κατανοούν το πιο σημαντικό ότι η γονική σχέση και η σύνδεση εξακολουθούν να είναι άθικτα.
Η γονική σύγκρουση έρχεται σε πολλές μορφές και ανάλογα με το πώς διαχειρίζεται η σύγκρουση, μπορεί να είναι επιβλαβές ή χρήσιμο. Οι υγιείς δεξιότητες που διαμορφώνονται για τα παιδιά περιλαμβάνουν πώς να επεξεργάζονται τα συναισθήματα και πώς να μετακινηθούν μέσω των συγκρούσεων κατά τρόπο που να εξυπηρετεί και τα δύο εμπλεκόμενα μέρη. Έτσι, είναι εντάξει να διαφωνούμε μπροστά από τα παιδιά μας; Μερικές φορές, ναι, είναι!
