Γιατί τα μωράκια βγάζουν τόσα σάλια και φυσαλίδες;
Επειδή ακόμα κι αυτό είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ανάπτυξης τους
Τα μωρά κάνουν αρκετά πράγματα που μας ξενίζουν ή μας κάνουν εντύπωση. Κάποια από αυτά μας φαίνονται αστεία ή χαριτωμένα, όπως το να βάζουν τα πόδια τους στο σώμα και να πιπιλάνε τα δάχτυλά τους. Ενώ όταν καταφέρνουμε να τα κάνουν να γελάσουν ή χαμογελάνε από μόνα τους. Τα περισσότερα –αν όχι όλα– πάντως που κάνουν αποτελούν σημαντικά ορόσημα της ανάπτυξης τους.
Και πάνω απ’ όλα είναι ο τρόπος να ανακαλύψουν τον εαυτό τους, το σώμα τους, αλλά και τις ικανότητές τους και να τις εξελίξουν. Η παραγωγή σάλιου μπορεί να ενθουσιάσει τα μωρά, όταν μάλιστα βρουν τον τρόπο να κάνουν με αυτό φουσκάλες ή φυσαλίδες θα ενθουσιαστούν ακόμα περισσότερο. Ωστόσο όσο κι αν σας φαίνεται περίεργη η δραστηριότητά τους αυτή, υπάρχουν αποδείξεις ότι αποτελεί πρόδρομο στάδιο του λόγου.
Σύμφωνα με τους παιδιάτρους, τα ορόσημα μπορεί να εμφανιστούν σε μια ελαφρώς διαφορετική χρονική στιγμή για κάθε παιδί, αλλά συνήθως αρχίζουν γύρω στην ηλικία των 4 μηνών. Τότε περίπου θα παρατηρήσετε και το φαινόμενο με τις φουσκάλες.
Τα μωρά ηλικίας μεταξύ 4 και 7 μηνών αρχίζουν να πειραματίζονται με το στόμα τους. Τότε είναι και το διάστημα που το μωρό σας που θα κάνει τις πρώτες του απόπειρες που αφορούν το να μαθαίνει να μιμείται τους ήχους. Καθώς λοιπόν αυτές είναι οι πρώτες προσπάθειες του μωρού να μιλήσει, πρέπει να το ενθαρρύνετε όσο το δυνατόν περισσότερο. Αυτή είναι και η ηλικία κατά την οποία αρχίζουν να αναγνωρίζουν τη φωνή και την ομιλία σας και μαθαίνουν να ακούν το όνομά τους και επιπλέον αρχίζουν να συνδέουν λέξεις με αντικείμενα.
Επίσης, τα μωρά αρχίζουν συχνά να φυσούν φυσαλίδες και να γεμίζουν με σάλια κατά τη διάρκεια της φάσης ανάπτυξης κατά την οποία αρχίζουν να εμφανίζονται τα δόντια και όταν το στόμα γίνεται μια περιοχή εστίασης, προετοιμάζοντας το στάδιο για την ομιλία αλλά και για την εισαγωγή των στερεών τροφών στη διατροφή τους.
Τα μωρά μπορεί ήδη περίπου κι από την ηλικία των 2 μηνών να βιώνουν αύξηση του σάλιου, γεγονός που καθιστά δυνατές αυτές τις αφρώδεις φυσαλίδες. Και όταν βλέπουν ότι οι γονείς ή τα άτομα που τα φροντίζουν αντιδρούν θετικά σε αυτή τη νέα ικανότητα, εισπράττουν την ενθάρρυνση για να το κάνουν περισσότερο.
Μπορεί να αρχίσουν να κάνουν φυσαλίδες κατά λάθος και στη συνέχεια να δουν ότι αυτό τα διασκεδάζει και θα το κάνουν πιο συχνά και ίσως ολοένα με πιο εξελιγμένο τρόπο – μια εξέλιξη ωστόσο που στους εξωτερικούς παρατηρητές μπορεί να μοιάζει ακατανόητη ή ακόμα να τους φαίνεται ως ένα απλό παιχνίδι. Ακόμα κι αν δεν κατανοείτε αυτή τη νέα τους δραστηριότητα, εμπλακείτε και αλληλοεπιδράστε μαζί τους, προσπαθώντας να τα μιμηθείτε, επικοινωνήστε μαζί τους. Μαθαίνουν και ασκούν την παραγωγή ήχων, τις μαθησιακές κινήσεις του στόματός τους και ελέγχουν και δοκιμάζουν τις δυνατότητές τους στην παραγωγή λόγου. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στα αγγλικά οι φυσαλίδες λέγονται «bubbles» ενώ «bubbling» ονομάζεται το αναπτυξιακό εκείνο στάδιο κατά το οποίο το μωρό επεξεργάζεται τις φωνητικές του ικανότητες και προπονείται για την ομιλία.
Παρ’ όλα αυτά, αν παρατηρήσετε υπερβολική παραγωγή σάλιου ή φυσαλίδων που συνοδεύεται από οποιαδήποτε δυσκολία στην αναπνοή, ή συμπτώματα πνιγμού, αναζητήστε άμεση ιατρική συμβουλή και παρακολούθηση, καθώς μπορεί να παραπέμπει σε εκδήλωση βρογχιολίτιδας.
