«Αν το παιδί μου κάνει κάτι άσχημο, θέλω να μου το πείτε»

Τις τελευταίες εβδομάδες βρέθηκα σε διαφορετικές, αμήχανες καταστάσεις όπου δεν ήξερα ποιο ήταν το σωστό που θα έπρεπε να κάνω.

Σε μια από αυτές, το παιδί ενός φίλου χτύπησε ένα από τα παιδιά μου στο κεφάλι με μια πέτρα.

Θα έπρεπε να πω κάτι; Ήταν ατύχημα. Το ξέρω ότι το άλλο παιδί ένιωσε άσχημα.

Ήθελα να πω κάτι, αλλά δεν το έκανα ποτέ.

Μια άλλη κατάσταση δεν αφορούσε τα δικά μου παιδιά. Αλλά κάποιος μου είπε ότι το έφηβο παιδί ενός ανθρώπου, με τον οποίο δεν είμαστε κολλητοί φίλοι αλλά βλεπόμαστε περίπου μία φορά την εβδομάδα και τον οποίο συμπαθώ, εμπλέκεται σε μια μη υγιή συμπεριφορά. Και παράνομη. Μια συμπεριφορά που θα με οδηγούσε στην απελπισία αν τη διαπίστωσα σε κάποιο από τα δικά μου παιδιά.

Τι θα έπρεπε να κάνω;

Να πω κάτι; Ή να μην μπλεχτώ;

Το ξέρω ότι αν ήμουν στη θέση του γονιού, σε οποιοδήποτε από τα παραπάνω σενάρια, θα ήθελα να ξέρω.

Νομίζω ότι πολλές από μαμάδες βρισκόμαστε αντιμέτωπες με τέτοιες καταστάσεις.

Να μην ξέρουμε αν πρέπει να μιλήσουμε ή όχι.

Έτσι, θα ήθελα να το κάνω απόλυτα σαφές:

Αν το παιδί μου πάρει μια πέτρα και την πετάξει στο κεφάλι του παιδιού σας, θέλω να μου το πείτε.

Είτε είναι ατύχημα είτε όχι.

Αν το παιδί μου σας μιλήσει με αγένεια, θέλω να μου το πείτε.

Αν το παιδί μου κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών, θέλω να μου το πείτε.

Αν δείτε το παιδί μου σε ένα μέρος όπου πιστεύετε ότι δεν έχει την άδεια να βρίσκεται εκεί, θέλω να μου το πείτε.

Αν έστω ακούσετε ότι το παιδί μου κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών, ακόμα και αν δεν είστε σίγουροι ότι ισχύει, θέλω να μου το πείτε.

Αν πιστεύετε ότι το παιδί μου έγινε τύφλα στο μεθύσι σε ένα πάρτι, ακόμα και αν, και πάλι, δεν είστε σίγουροι ότι ισχύει, θέλω να μου το πείτε.

Αν ξέρετε ότι το παιδί μου μού είπε ψέματα για κάτι, θέλω να μου το πείτε.

Αν το παιδί μου γίνεται νταής, θέλω να μου το πείτε.

Αν το παιδί μου δεν γίνεται νταής αλλά γενικά συμπεριφέρεται άσχημα, θέλω να μου το πείτε.

Αν ξέρετε ότι το παιδί μου κάνει σεξ με κάποιον, θέλω να μου το πείτε.

Αν το παιδί μου βρίζει μπροστά σε άλλα παιδιά, θέλω να μου το πείτε.

Αν ο σύζυγός μου με απατάει (δεν με απατάει, αλλά υποθετικά μιλώντας), σας παρακαλώ να μου το πείτε.

See Also

Ο εγκέφαλός τους φταίει! Γιατί οι έφηβοι παίρνουν συχνά άστοχες αποφάσεις

Αν έχω μια ορατή μύξα στη μύτη μου, θέλω να μου το πείτε.

Αν έχουν καταλάβει όλοι εκτός από εμένα ότι αδιαθέτησα, θέλω να μου το πείτε.

Αν ανακαλύψετε ότι κάποιο από τα παιδιά μου είναι έγκυος, θέλω να μου το πείτε.

Αν πετάει μια μεγάλη, μαύρη τρίχα από κάποιο σημείο στο λαιμό ή το πιγούνι μου ή οποιοδήποτε άλλο σημείο του σώματός μου, θέλω να μου το πείτε.

Αν το παιδί μου κάνει παρέα με κάποιον που είναι εθισμένος σε ναρκωτικές ουσίες ή πουλάει ναρκωτικά ή είναι πόρνη ή καταδικασμένος εγκληματίας ή κάποιος που είναι πάνω από τρία χρόνια μεγαλύτερος ή μεγαλύτερη από εκείνο, θέλω να μου το πείτε.

Αν το παιδί μου κάνει πράγματα στον υπολογιστή που δεν θα θέλατε να κάνει το δικό σας παιδί, θέλω να μου το πείτε.

Αν έχει κατεβεί το φερμουάρ του παντελονιού μου, θέλω να μου το πείτε.

Αν η μάσκαρα έχει τρέξει στο πρόσωπό μου, θέλω να μου το πείτε.

Αν η μπλούζα μου μπει μέσα από τα εσώρουχά μου, θέλω να μου το πείτε.

Αν συμβαίνει κάτι που δεν ξέρετε αν πρέπει να μου το πείτε ή όχι, θέλω να μου το πείτε.

Και αν δεν ξέρετε πώς να αρχίσετε, απλώς πείτε μου:

«Θυμάσαι τότε που μου είχες πει ότι αν το παιδί σου έκανε κάτι άσχημο, θα ήθελες να σου το πω; Ε λοιπόν…»