Όσο πιο πολύ μιλάτε με τα παιδιά σας τόσο πιο έξυπνα γίνονται
Ή… πώς μια πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη συνδέει την ομιλία μεταξύ γονιών και παιδιών με τη λεκτική ευφυΐα των παιδιών
Πόσο πολύ μιλάτε με το παιδί σας; Νέα έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Developmental Psychology, ίσως να βρήκε μια σύνδεση μεταξύ της χρήσης της γονικής γλώσσας και των γνωστικών δεξιοτήτων του παιδιού. Η μελέτη έγινε σε περίπου 100 οικογένειες του Λονδίνου και δημοσιεύθηκε πρόσφατα, διαπίστωσε ότι η ποσότητα της γλώσσας που χρησιμοποιούν οι γονείς σχετίζεται με τις γνωστικές δεξιότητες των παιδιών – αλλά το πώς ακριβώς παραμένει ασαφές.
Η Katrina d’Apice από το Πανεπιστήμιο του York και οι συνεργάτες της εξοπλίσανε 107 παιδιά ηλικίας μεταξύ δύο και τεσσάρων ετών με φορητές συσκευές που κατέγραφαν όλη τη λεκτική τους επικοινωνία με την οικογένειά τους για τρεις ημέρες. Το λογισμικό επεξεργάστηκε αυτόματα τις ηχογραφήσεις, οι οποίες είχαν διάρκεια κατά μέσο όρο 15 ώρες την ημέρα, για να υπολογίσουν πόσες λέξεις μιλούσαν οι ενήλικες στην οικογένεια. Τα παιδιά ολοκλήρωσαν επίσης μια σειρά γνωστικών εξετάσεων, οι οποίες περιελάμβαναν εργασίες όπως η αντιγραφή και το σχέδιο.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ενήλικες μιλούσαν κατά μέσον όρο 17.800 λέξεις την ημέρα – αλλά υπήρχαν σχετικές διαφοροποιήσεις. Ακόμη και εντός των ίδιων οικογενειών, ο αριθμός των λέξεων που μιλούσαν οι ενήλικες σε διαφορετικές ημέρες μπορεί να κυμαινόταν. «Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν ότι οι εμπειρίες πρώιμης ζωής, ειδικά όσον αφορά τη γλώσσα, είναι δυναμικές διαδικασίες που αλλάζουν και εξελίσσονται με την πάροδο του χρόνου, αντί για στατικούς περιβαλλοντικούς προσδιορισμούς», ανέφεραν οι ερευνητές.
Παρ’ όλα αυτά, η ομάδα διαπίστωσε ότι συνολικά οι αριθμοί των ενηλίκων λέξεων σχετίζονταν με τις γνωστικές δεξιότητες των παιδιών: τα παιδιά των οποίων οι γονείς χρησιμοποίησαν περισσότερες λέξεις τείνουν να παρουσιάζουν καλύτερα αποτελέσματα στις γνωστικές εξετάσεις.Η ομάδα αξιολόγησε επίσης τον πλούτο του λεξιλογίου των γονέων και των παιδιών, διαπιστώνοντας ότι τα παιδιά είχαν μεγαλύτερη λεκτική ευφράδεια όταν το λεξιλόγιο των ενηλίκων ήταν επίσης μεγαλύτερης γλωσσικής ποικιλίας.
Ο συσχετιστικός σχεδιασμός της μελέτης σημαίνει ότι είναι αδύνατο να αιτιολογηθεί πλήρως η σχέση μεταξύ αιτίας αιτιατού, επομένως υπάρχουν αρκετές πιθανές εξηγήσεις για τα ευρήματα. Θα μπορούσε να είναι ότι για παράδειγμα η μεγαλύτερη έκθεση στη γλώσσα προάγει τη νοημοσύνη των παιδιών. Ή οι γονείς θα μπορούσαν απλώς να παρακινηθούν να μιλούν περισσότερο όταν τα παιδιά τους είναι πιο έξυπνα. Θα μπορούσαν επίσης να υπάρχουν κοινά γενετικά αποτελέσματα που επηρεάζουν τόσο τη γλώσσα των γονέων όσο και τις γνωστικές ικανότητες των παιδιών.
Το αν αυτά τα αποτελέσματα γενικεύονται σε άλλες ομάδες παραμένει προς συζήτηση – πάνω από το 80% των γονέων στη μελέτη αυτή κατείχε πανεπιστημιακό δίπλωμα, σχεδόν όλοι τους ήταν παντρεμένοι, και ήταν ως επί το πλείστον σε υψηλό κοινωνικοοικονομικό καθεστώς. Ωστόσο, η χρήση διακριτικών συσκευών καταγραφής και αυτόματου λογισμικού επεξεργασίας γλώσσας φαίνεται να ανοίγει το πεδίο σε πολλές ακόμα φυσικές μελέτες, όπως η συγκεκριμένη, στο μέλλον.