Τι είναι σημαντικό να μάθει ένα παιδί στο νηπιαγωγείο
Εκτός από τις πρώτες μαθησιακές βάσεις, το να εξελίξει τις κοινωνικές του δεξιότητες
Καθώς αναπτύσσεται ένα παιδί που είναι στη νηπιακή ηλικία, δεν έχει τόση σημασία το αν ξέρει να διαβάζει ή να μετράει, όσο το αν έχει υψηλές κοινωνικές δεξιότητες.
Μελέτες που έλαβαν υπόψη τους διάφορους παράγοντες, όπως η οικογενειακή οικονομικοκοινωνική κατάσταση και οι πρώιμες επιδόσεις των παιδιών στην αριθμητική και τη γλώσσα, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κοινωνικοποίησή τους συνδέεται πιο στενά με το πόσο ικανοποιημένα θα είναι από τη ζωή τους όταν γίνουν ενήλικες.
Αυτό λοιπόν που τονίζουν οι παιδοαναπτυξιολόγοι και οι παιδοψυχολόγοι ως προς το τι πρέπει να μάθει ένα παιδί στο νηπιαγωγείο είναι τα εξής:
Να μάθει να συνεργάζεται με τα άλλα παιδιά στο παιχνίδι. Μέσα από το ομαδικό παιχνίδι το παιδί μαθαίνει να διαπραγματεύεται, να λύνει προβλήματα, να περιμένει τη σειρά του, να μοιράζεται και να πειραματίζεται. Ιδιαίτερα μέσα από το ελεύθερο, μη δομημένο παιχνίδι, όπου καλείται να τα βγάλει πέρα μόνα του, χωρίς τη συνεχή καθοδήγηση ενηλίκων.
Να μάθει να βρίσκει λύσει μόνο του σε ένα πρόβλημα. Συνήθως παρεμβαίνουν άλλοι, οι γονείς ή οι δάσκαλοι, για παράδειγμα σε μια σύγκρουση των παιδιών, μοιράζοντάς τους διαφορετικά παιχνίδια ή στέλνοντας το καθένα να παίξει σε διαφορετικό δωμάτιο. Την επόμενη φορά όμως, αντί να λύσετε εσείς εξ ολοκλήρου το πρόβλημα, μπορείτε να κάνετε στο παιδί την ερώτηση: «Τι πιστεύεις ότι θα μπορούσες να κάνεις για αυτό;». Διδάσκοντάς το πώς να λύνει ένα πρόβλημα, του δείχνετε παράλληλα πώς να αποτυγχάνει και να προσπαθεί ξανά. Του δίνετε το μήνυμα ότι τα λάθη μας βοηθούν να μάθουμε και να προχωρήσουμε.
Να μάθει να αναγνωρίζει τα συναισθήματα, τόσο τα δικά του όσο και των άλλων. Με αυτό τον τρόπο, γίνεται πιο εύκολη η συνύπαρξη μαζί τους. Τα βιβλία και οι παιδικές ιστορίες δίνουν αφορμή για συζητήσεις, διευκολύνουν τα παιδιά να μπουν στη θέση του ήρωα και να καλλιεργήσουν την ενσυναίσθησή τους αλλά και να καταλάβουν καλύτερα το τι και γιατί νιώθουν όπως νιώθουν σε διάφορες στιγμές της μέρας τους.
Να μάθει να βοηθάει τους άλλους. Ένα από τα πρώτα βήματα είναι κάθε φορά που βλέπετε το παιδί να επιδεικνύει μια τέτοια συμπεριφορά, να το ενθαρρύνετε να τη συνεχίσει. Το να του δίνετε περισσότερες ευθύνες αλλά και ευκαιρίες για να πάρει πρωτοβουλίες το κάνουν να νιώθει αυτοπεποίθηση, όταν βλέπει μάλιστα ότι μπορεί να βοηθήσει κάποιον ή σε κάτι αναγνωρίζει ότι μπορεί να προσφέρει κι ότι δεν είναι πλέον ο πιο αδύναμος κρίκος.
Μαθαίνει να ελέγχει την παρορμητικότητά του. Ο έλεγχος της συμπεριφοράς συνδέεται με τον προμετωπιαίο φλοιό του εγκεφάλου, ο οποίος δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα στη διάρκεια της νηπιακής ηλικίας – για την ακρίβεια, η ανάπτυξή του ολοκληρώνεται μετά την ενηλικίωση! Μπορείτε, ωστόσο, να μάθετε σε ένα παιδί να κάνει υπομονή, να μάθει να περιμένει για να πάρει ένα παιχνίδι ή να φάει ένα γλυκό. Ένας από τους καλύτερους τρόπους να εκπαιδεύσετε το παιδί στην υπομονή και τον μερικό έλεγχο της συμπεριφοράς του είναι μέσα από το παιχνίδι ρόλων, όπου το νήπιο καλείται να σκεφτεί προτού δράσει, να περιμένει τη σειρά του και να ακολουθήσει κανόνες.