Ευγενική ανατροφή των παιδιών δεν σημαίνει επιτρεπτική ανατροφή

Μπορεί να έχετε ακούσει τον όρο «ευγενικός» που χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα συγκεκριμένο στυλ ανατροφής – αλλά τι σημαίνει αυτό στην πραγματικότητα; Φαίνεται ότι υπάρχουν περισσότερες ετικέτες γονικής μέριμνας από ποτέ. Μπορεί να προκαλούν σύγχυση και να προκαλέσουν διχασμό μεταξύ των γονέων και των φροντιστών.

Πώς ορίζουμε τα στυλ γονικής μέριμνας;

Πριν από περισσότερα από 50 χρόνια, η έρευνα από την κλινική και αναπτυξιακή ψυχολόγο Diana Baumrind έφερε την κατανόηση τριών διαφορετικών τρόπων ανατροφής. Αργότερα, οι ερευνητές Maccoby και Martin πρόσθεσαν ένα τέταρτο (Muraco et al, n.d.). Αυτές οι τέσσερις προσεγγίσεις εμπίπτουν σε μια κλίμακα από το χαμηλό έως το υψηλό σε δύο τομείς: απαίτηση και υποστήριξη. Ακολουθούν περιγραφές των τεσσάρων στυλ:

Αυταρχική: Αυτή η προσέγγιση είναι αυστηρή με έμφαση στην υπακοή, που χαρακτηρίζεται από υψηλό επίπεδο ζήτησης, αλλά χαμηλό επίπεδο υποστήριξης (Muraco et al, n.d.). Η αυταρχική ανατροφή των παιδιών επικρίνεται για την τιμωρία και την έλλειψη τήρησης της αυτονομίας και της συναίνεσης του παιδιού.

Επιτρεπτική: Όταν οι φροντιστές φέρνουν χαμηλό επίπεδο ζήτησης, αλλά υψηλό επίπεδο υποστήριξης, θεωρείται επιτρεπτική προσέγγιση. Μερικές φορές αποκαλούμενος «επιεικής» ανατροφής των παιδιών, αυτό το στυλ αποφεύγει τα όρια και τις συγκρούσεις και επικρίνεται επειδή συχνά αποτυγχάνει να καλλιεργήσει τη μελλοντική ευτυχία ή τις δεξιότητες αυτορρύθμισης του παιδιού (Muraco et al, n.d.).

Δημοκρατική: Μερικές φορές αποκαλούμενη προσέγγιση του «δάσκαλου προσφοράς», αυτό το στυλ εξισορροπεί την υψηλή ζήτηση με υψηλή υποστήριξη (Muraco et al, n.d.). Αυτό το σταθερό και ευγενικό στυλ θεωρείται συνήθως το βέλτιστο για παιδιά και οδηγεί σε χαρούμενους, καλά προσαρμοσμένους ενήλικες.

Μη εμπλεκόμενη: Αυτό το τέταρτο στυλ είναι ένα στυλ χαμηλής υποστήριξης και χαμηλής ζήτησης ή προσδοκίας – μερικές φορές αναφέρεται ως αμελής γονική μέριμνα, καθώς μιλάει γενικά σε φροντιστές που δεν εκπληρώνουν πολλά γονικά καθήκοντα και στις δύο πλευρές της ρουμπρίκας απαιτήσεων και υποστήριξης (Muraco et. al, n.d.).

Κάτω από αυτούς τους τέσσερις όρους ομπρέλα, υπάρχουν πολλά πιο ξεχωριστά στυλ και ετικέτες που κυμαίνονται από «ανατροφή τίγρης» (συνήθως αυταρχική) έως «θετική γονική μέριμνα» (συνήθως έγκυρη) έως «γονική μέριμνα χιονιού» (συνήθως επιτρεπτική) – και πολλά άλλα που εμείς δεν θα εμβαθύνουμε. Στον σημερινό συνεχή βομβαρδισμό της γονικής καθοδήγησης, των ετικετών και των λόγων για να αναρωτιέστε αν κάνετε αρκετά, μπορεί να είναι χρήσιμο να γειωθούμε στα βασικά.

Πώς ορίζετε το Gentle Parenting;

Η ευγενική ανατροφή των παιδιών είναι μια προσέγγιση που ακούγεται ότι μπορεί να εμπίπτει στην ετικέτα του «επιτρεπτικού – επειδή αν είσαι ευγενικός, δεν έχεις απαιτήσεις, σωστά; Όχι ακριβώς. Η ήπια γονική μέριμνα εμπίπτει στην ετικέτα της έγκυρης ανατροφής. Σκεφτείτε απαλά, ως μη σκληρά ή τιμωρητικά, σε αντίθεση με ήπια ως μη σταθερά ή απαιτητικά. Σκεφτείτε απαλά, όπως σε συναισθηματικά ασφαλή και ανταποκρινόμενη.

Σκεφτείτε να επιμείνετε ότι είναι ώρα για ένα μικρό παιδί να αλλάξει την πάνα του. Μια ήπια γονεϊκή προσέγγιση μπορεί να περιλαμβάνει το να σταματήσετε ένα παιδί από την ενασχόληση με άλλες δραστηριότητες (δηλαδή, να διατηρεί το όριο) ενώ θα συμπάσχετε με τη στενοχώρια του και θα περιμένετε τη συγκατάθεσή του.

Όλα τα παιδιά δυσανασχετούν όταν δεν μπορούν να κάνουν ή να έχουν αυτό που θέλουν. Αν και μπορεί να είναι δύσκολο για τους φροντιστές να υπομένουν την αναστάτωση ενός παιδιού, όλα τα όρια μπορούν να τηρηθούν με ενσυναίσθηση και κατανόηση της αναπτυξιακής ικανότητας του παιδιού να ανέχεται την απογοήτευση. Αυτή η προσέγγιση δεν είναι ανεκτική, αλλά είναι σίγουρα πιο ήπια από μια που είναι απαιτητική χωρίς την κριτική πτυχή της υποστήριξης.

Τι έχει πραγματικά σημασία;

Για να αναπτυχθούν τα παιδιά με υγιή τρόπο, εξαρτώνται από τις σχέσεις τους με τους γονείς, τους φροντιστές και άλλους σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή τους (Williams et, 2019). Επίσης, εξαρτώνται από αυτούς τους ενήλικες για να παρέχουν ασφαλείς, σταθερές και καλές σχέσεις.

Γενικά, τα παιδιά που μεγαλώνουν με μια έγκυρη προσέγγιση που συνδυάζει υψηλές, εύλογες και συνεπείς προσδοκίες με ζεστασιά, ανταπόκριση και συλλογισμό για να καθοδηγούν τη συμπεριφορά (και όχι τον εξαναγκασμό), τείνουν να αναπτύσσουν μεγαλύτερη ικανότητα και αυτοπεποίθηση (Muraco et al, n.d.). Η ήπια γονική μέριμνα από έναν συνεπή ενήλικα δίνει έμφαση σε μια θετική, σταθερή σχέση προσκόλλησης – μια σχέση όπου οι φροντιστές αντιμετωπίζουν ένα παιδί ήπια και με προσοχή.