Πώς να συμπεριφερόμαστε οι γονείς στα παιδιά όταν είμαστε «με κόσμο» ή είναι με φίλους τους
Πώς να κρατάτε την ψυχραιμία, τα όρια και τις ισορροπίες υπό το βάρος της κοινωνικής πίεσης
Είναι πολύ δύσκολο μερικές φορές για έναν γονιό να διατηρήσει την ψυχραιμία και την αυτοκυριαρχία του όταν το παιδί του παραφέρεται, όταν κάτι κάνει κάτι ενοχλητικό ή όταν νιώθει ότι τον φέρνει σε αμήχανη θέση. Αυτό γίνεται ακόμα πιο αγχωτικό όταν το επεισόδιο πραγματοποιείται όταν βρίσκεστε μπροστά σε κόσμο. Είτε ωστόσο βρίσκεστε μόνοι είτε είστε σε ανοιχτό χώρο, είτε ανάμεσα σε γνωστούς είτε ανάμεσα σε αγνώστους, το να χάσετε την ψυχραιμία σας με αφορμή ένα ξέσπασμα του παιδιού ή μια άσχημη συμπεριφορά του δεν θα σας διευκολύνει να διορθώσετε κάτι ή ακόμα και να το σταματήσετε.
Όταν βρίσκεστε έξω και δεν είστε μόνοι με το παιδί, η κοινωνική πίεση που νιώθετε ως γονιός, το να αντιδράσετε άμεσα, το να μη σας κακολογήσουν, το να μη σας κακοχαρακτηρίσουν, το να μη σας θεωρήσουν δηλαδή ανεπαρκή ως γονιό μπορεί να σας οδηγήσει σε κάποια σπασμωδική κίνηση. Προτού κάνετε κάποια κίνηση για την οποία και θα μετανιώσετε αργότερα αλλά και θα έχει μακροχρόνιο αρνητικό αντίκτυπο στο παιδί, να έχετε στο νου σας ότι παρόμοια κοινωνική πίεση θα κάνει το παιδί να νιώσει στιγματισμένο αν δεν προσπαθήσετε να λύσετε το θέμα μόνοι σας σε ουδέτερη ζώνη. Κάτι τέτοιο έχει εξαιρετική συναισθηματική αρνητική βαρύτητα για το παιδί.
Τι είναι καλό να αποφύγετε:
- Να μη χάσετε την ψυχραιμία σας.
- Να μη του βάλετε τις φωνές.
- Να μη του μιλήσετε άσχημα.
- Να μη χρησιμοποιήσετε υποτιμητικές λέξεις και αρνητικούς χαρακτηρισμούς δημοσίως.
- Να μη χρησιμοποιήσετε σωματική τιμωρία.
- Να μην το απειλήσετε με τη χρήση σωματικής τιμωρίας.
- Να μην ξεστομίσετε γενικώς καμία απειλή.
- Να μη στιγματίσετε τη συμπεριφορά του.
Τι είναι χρήσιμο να κάνετε:
- Να διατηρήσετε την αυτοκυριαρχία σας.
- Να παραμείνετε ψύχραιμοι.
- Να μιλήσετε με ήρεμο τόνο.
- Να ηρεμήσετε το παιδί.
- Να το απομακρύνετε τονίζοντας ότι θα λύσετε το θέμα άμεσα αλλά σε απομονωμένο χώρο.
- Να καταστήσετε σαφές τι είναι αυτό στη συμπεριφορά του παιδιού που είναι προβληματικό και εξηγήστε ότι θα υπάρξουν συνέπειες που θα ανακοινωθούν μόλις απομακρυνθείτε και αφού το συζητήσετε ήρεμα.
- Πριν ωστόσο απομακρυνθείτε μην απολογηθείτε εσείς για το παιδί, είναι σημαντικό το παιδί να αναγνωρίσει το κομμάτι της ευθύνης του και να ζητήσει εκείνο συγνώμη αν αυτό κρίνεται απαραίτητο.
- Αν εκείνη τη στιγμή δεν είναι σε θέση να ζητήσει συγνώμη, προσπαθήστε –σε ουδέτερη ζώνη– με ήρεμο τρόπο να του εξηγήσετε τι έχει συμβεί και πώς νιώθουν ενδεχομένως οι υπόλοιποι εξαιτίας της συμπεριφορά. Εξηγήστε του ότι αν δεν ζητήσει συγνώμη ότι θα πρέπει να φύγετε. Όχι εκδικητικά αλλά ως συνέπεια στη συμπεριφορά του. Το σημαντικό δεν είναι να ζητήσει συγνώμη παπαγαλίζοντας τη λέξη αλλά κατανοώντας τι έχει γίνει, ώστε να μην το επαναλάβει.
- Φεύγοντας μαζί από το χώρο του περιστατικού πείτε «εμείς τώρα φεύγουμε», αλλά χωρίς να κατηγορείτε το παιδί σας γι’ αυτό.
- Σε κάθε περιστατικό πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, η ηλικία και η ψυχολογική κατάσταση του παιδιού.
- Σημαντικό πριν από την επιβολή οποιασδήποτε συνέπειας είναι ως γονιός να καταλάβετε τι οδήγησε το παιδί στη συγκεκριμένη προβληματική συμπεριφορά. Για να δείτε από την πλευρά σας πώς μπορείτε να το βοηθήσετε ώστε να μην επαναληφθεί.
Το σημαντικό κομμάτι της ενσυναίσθησης
Αντί να χάσετε λοιπόν την ψυχραιμία σας, κυρίως λόγω της κοινωνικής πίεσης, εστιάστε στο παιδί. Κάντε του ερωτήσεις. Δείξτε του ότι είστε εκεί όχι για να το τιμωρήσετε αλλά για να το βοηθήσετε και να καταλάβετε τι νιώθει και τι του συμβαίνει. Ελάτε κοντά του, πλησιάστε το τρυφερά, κάντε το να νιώσει ασφάλεια, ότι δεν έχει λόγο να σας φοβάται. Τα παιδιά όταν νιώθουν ασφαλή, όταν υπάρχει εμπιστοσύνη, μπορούν να είναι ειλικρινή, να ανοιχθούν και να πουν αυτό που νιώθουν και αυτό που σκέφτονται. Δείξτε του ότι το στηρίζετε. Τα όρια και οι συνέπειες είναι εξίσου σημαντικά αλλά πιο σημαντικό απ’ όλα είναι να έχετε με το παιδί σας μια σχέση εμπιστοσύνης, αποδοχής, ειλικρίνειας και συγχώρεσης.
