Πώς θα Κάνω το Παιδί μου Ευτυχισμένο: Διδάσκοντας Ενσυναίσθηση

Όλοι θέλουμε τα παιδιά μας να είναι χαρούμενα και ευτυχισμένα. Πόσο πιο ευτυχισμένος μπορεί να νιώσει κάποιος όταν μπορεί να συναισθάνεται και να συνεργάζεται με άλλους ανθρώπους;

Η Ενσυναίσθηση είναι η ικανότητα να αναγνωρίζω τη συναισθηματική κατάσταση κάποιου- να μπορώ δηλαδή να μπαίνω στη θέση του. Νέες νευρολογικές έρευνες έδειξαν ότι την μεγαλύτερη ευτυχία την αισθάνεσαι όταν συνεργάζεσαι παρά όταν δουλεύεις μόνος σου. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν τον «κοινωνικό εγκέφαλο», που δείχνει ότι υποκινούμαστε από κάτι περισσότερο πέρα από το απλό ενδιαφέρον στον εαυτό μας. Υποκινούμαστε από την κοινωνική αλληλεπίδραση και σύνδεση με τους γύρω μας. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι ο άνθρωπος είναι ένα εγωκεντρικό όν. Στην πραγματικότητα, όμως, από τη γέννησή μας έχουμε πολλά μικρά «καλώδια» ενσυναίσθησης, τα οποία χρειάζεται στην πορεία της ζωής μας να μάθουμε να τα ενώνουμε. Η ικανότητα να μπορώ να εμπιστεύομαι και να κατανοώ τους άλλους είναι το κλειδί ώστε να είμαι ευτυχισμένος, και είναι μια διαδικασία που μπορούν να μάθουν όλα τα παιδιά.

Ο νέος τρόπος εκμάθησης της ενσυναίσθησης επικεντρώνεται σε τρία στοιχεία: την επιλογή της γλώσσας, το να μπορεί το παιδί να αναγνωρίζει τα δικά του συναισθήματα, και τέλος το διάβασμα πολλών παραμυθιών.

Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να θυμάστε είναι ότι τα παιδιά αντιγράφουν τη γλώσσα των γονιών. Ο τρόπος με τον οποίο περιγράφετε τους άλλους επηρεάζει τη εικόνα και τρόπο σκέψης του παιδιού. Το να μιλάς άσχημα για άλλα παιδιά μπροστά στο παιδί σου, π.χ. «Είναι εγωιστής» «Είναι κακιά και ενοχλητική», δεν το βοηθάς να αναγνωρίζει συναισθήματα, αλλά να βάζει ταμπέλες και να κατηγοριοποιεί. Το βασικό είναι να μπορέσεις να βρεις τρόπους ώστε το παιδί να κατανοήσει τι κρύβεται πίσω από τη συμπεριφορά των γύρω του, χωρίς να τους τοποθετεί μια αρνητική ταμπέλα. Αν θυμάσαι ότι όλα τα παιδιά είναι καλά, και ότι υπάρχει πάντα μια αιτία για κάθε συμπεριφορά, αυτό βοηθάει να δεις το καλό και το θετικό στους άλλους. Βοήθησε το παιδί σου να βρει το λόγο πίσω από τη συγκεκριμένη ταμπέλα «Είναι ενοχλητικός; Μήπως πεινάει; Η’ μήπως είναι κουρασμένος;». Αυτός ο τρόπος σκέψης, το να οδηγηθώ δηλαδή σε πιο ευγενή συμπεράσματα θεωρείται μια σωστή διδασκαλία της ενσυναίθησης και βελτιώνει την ευτυχία.

Η δεύτερη μέθοδος είναι να βοηθήσω το παιδί να κατανοήσει τα συναισθήματα του. Αυτό είναι πολύ σημαντικό ώστε να μπορέσει στη συνέχεια να αντιληφθεί τα συναισθήματα των άλλων. Πολλές φορές οι γονείς πέφτουν στην παγίδα και κατευθύνουν τα συναισθήματα και τις ανάγκες των παιδιών «Μην στεναχωριέσαι» «Θα έπρεπε να πεινάς, φάε!» «Δεν υπάρχει λόγος να κλαις». Σαν γονείς πρέπει να εμπιστεύεστε τα παιδιά σας ώστε να μάθουν μόνα τους τα συναισθηματικά όριά τους. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουν να χτίσουν μια ισχυρή αίσθηση του εαυτού τους, και μεγαλώνοντας θα έχουν θάρρος να πουν όχι σε πράγματα που αγγίζουν τα όριά τους, και να πάρουν τις σωστές αποφάσεις βασιζόμενοι στο τι αισθάνονται. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό μάθημα στο οποίο θα πρέπει να θυμάστε ότι δεν υπάρχουν καλά και κακά συναισθήματα. Είναι απλά συναισθήματα.

Ο τελευταίος τρόπος να διδαχτούν τα παιδιά την ενσυναίσθηση είναι μέσα από τα βιβλία. Μην επικεντρώνεστε μόνο σε χαρούμενα βιβλία με ευτυχισμένο τέλος. Διαλέξτε ιστορίες που περιγράφουν όλων των ειδών τα συναισθήματα. Με αυτό τον τρόπο το παιδί δεν θα μάθει μόνο την μια όψη του νομίσματος, βλέποντας την ζωή με έναν μη δραματικό τρόπο. Ίσως να είναι δύσκολο για εσάς να επικεντρωθείτε σε τέτοιου είδους μυθιστορήματα, ωστόσο είναι ένας καλός τρόπος να μάθουν τα παιδιά όλων των ειδών συναισθήματα, ώστε να μπορούν να τα αποδεχτούν και να τα αντιμετωπίσουν στην πορεία της ζωής τους.
Κωνσταντίνα Κένου

Ψυχολόγος, M.Sc.

www.konstantiakenousite.wordpress.com

Facebook Page: Κωνσταντίνα Κένου- Ψυχολόγος