«Ο άντρας μου δεν βοηθάει καθόλου στο σπίτι»
Η μαρτυρία του ιστολογίου Suburban Shit Show: Tales from the Tree-Lined Trenches έγινε viral στο Facebook. Μάλλον γιατί μίλησε στις καρδιές πολλών γυναικών.
Δούλεψα μέχρι τις 11. Έπεσα για ύπνο στη 1. Ξύπνησα στις 6. Όλα ήταν ήσυχα στο σπίτι την ώρα που ετοίμαζα το πρωινό και το μεσημεριανό. Ξύπνησα τα παιδιά.
Μετά έπλυνα τα πιάτα, έβαλα πλυντήριο, έκανα ντους και τακτοποίησα τα ρούχα. Άκουσα το ένα παιδί μου να παραπονιέται γιατί δεν ήθελε να φορέσει τα παπούτσια με τα φωτάκια. Δεν της άρεσαν. Μη ρωτάτε το γιατί.
Καθάρισα, έχοντας τα μάτια μου καρφωμένα στο ρολόι.
Τάισα τη γάτα, ετοίμασα τα σχολικά τους σακίδια και ψάρεψα τα παπούτσια τους μέσα από μια ακατάστατη ντουλάπα.
Όταν επέστρεψα στο υπνοδωμάτιο, ο άντρας μου κοιμόταν. Ακόμα κοιμάται.
Θυμήθηκα την εποχή, πριν από δέκα χρόνια, που ήμασταν νέοι γονείς. Όταν εγώ δούλευα full time και όταν επέστρεφα σπίτι καθάριζα και έκανα ετοιμασίες για την επόμενη μέρα, ενώ εκείνος καθόταν στον καναπέ. Ο θυμός μου άρχισε να δυναμώνει καθώς τον έβλεπα να ξεκουράζεται ενώ εγώ έτρεχα να προλάβω. Ψέλλιζα παράπονα μέσα από τα δόντια μου μέχρι που τελικά έκανα την έκρηξη.
Πιστεύω ότι η έκρηξη ήρθε γιατί περίμενα από εκείνον να καταλαβαίνει ότι πρέπει να βοηθάει χωρίς να του το ζητήσω. Περίμενα ότι θα ήξερε πως ο φόρτος της δουλειάς και των παιδιών ήταν υπερβολικός για ένα άτομο. Αλλά δεν το έκανε.
Να ‘μαι ξανά, λοιπόν, στο ίδιο σημείο. Θέλω να πιστεύω ότι καθώς τώρα εκείνος δουλεύει full time ενώ εγώ όχι, θεωρεί ότι δεν χρειάζεται να βοηθάει.
Όμως υποτιμάω τον εαυτό μου μειώνοντας την αξία των όσων κάνω. Κάτι που κάνουμε υπερβολικά συχνά εμείς οι γυναίκες.
Εργάζομαι part-time πηγαινοφέρνω τα παιδιά με το αυτοκίνητο στις δραστηριότητες. Γιατρεύω πληγές με ένα φιλί. Καταλαβαίνω τις ανάγκες τους και τις ικανοποιώ.
Έχω αξία.
Σήμερα λοιπόν θα ανοίξω ξανά το στόμα μου. Δεν θα υποθέσω πως ο άντρας μου ξέρει ότι πνίγομαι. Θα προσπαθήσω να πάρω μια ανάσα. Χρειάζομαι βοήθεια. Μπορεί άνετα να βγάλει βόλτα το σκύλο ή να ταΐσει τα παιδιά.
Μπορεί άνετα να κάνει κάτι, για να μην πρέπει να κάνω εγώ τα πάντα.
Υψώστε τη φωνή σας και ζητήστε βοήθεια. Έχω αξία. Το ίδιο κι εσείς. Αλλά κάποιες φορές πρέπει να το υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας.
