Μυσταγωγία του Θείου Πάθους με στίχους της ποιήτριας Αναστασίας Γκίτση

Η αναγνώριση του πόνου, η αποδοχή της αμαρτίας, η δύναμη της ευσπλαχνίας, η εξιλέωση της συγχώρεσης, μας οδηγούν στο φως και στην ελπίδα της Ανάστασης.
Η Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών αποτελεί από μόνη της ιερό ποίημα, οι λέξεις που τη συνοδεύουν λιτές, σιωπηλές και ταπεινές υποκλίνονται στο κάλλος του θαύματος.
Ο ήχος της φωνής ένα τραγούδι που αγκαλιάζει το ανθρώπινο στην προσπάθειά του να ενωθεί με το θεϊκό. Το μεγάλο Α της αγάπης γεφυρώνεται με το μικρό α του ανθρώπου μέσω της κατάργησης του θανάτου και την βεβαιότητα της Ανάστασης.

Η ποίηση γεφυρώνει το κενό ανάμεσα σε όσα νιώθουμε αλλά δεν μπορούμε να εκλογικεύσουμε, βρίσκει τις κατάλληλες λέξεις για να ερμηνεύσει τα θεία Πάθη αλλά και να ενσταλάξει μέσα μας το φως της Ανάστασης.

Χωρίς να φλυαρεί, χωρίς να φορτώνει το συναίσθημα με περιττά στολίδια, το ποιητικό πρότζεκτ της Αναστασίας Γκίτση, επειδή έχει αρωγό και το θεολογικό υπόβαθρο των σπουδών της, δεν καταφέρνει απλώς να μας συγκινήσει, μας βοηθάει να εμβαθύνουμε, να κάνουμε τους στίχους δικούς μας και να ανοίξουμε την ψυχή και την καρδιά μας για να περιηγηθούμε σε όλες τις μέρες της Μ. Εβδομάδας, ώστε να φτάσουμε με πλήρη πνευματική κατάνυξη στο θαύμα της Ανάστασης.  

Μεγάλη Δευτέρα

άρχεται ο πόνος

ο πόνος άρχεται

Μεγάλη Τρίτη

Περιπίπτει η γυνή

Ο άνθρωπος περισώζει

Μεγάλη Τετάρτη

Με του ελέους Σου την αγάπη

να με περιχύσεις Σήμερον.

Μεγάλη Πέμπτη

Επί ξύλου κρεμάμενη η ευσπλαχνία

Τα σπλάχνα μου ματώνουν σαν την θωρώ.

Μεγάλη Παρασκευή

Εν τω μέσω θείων Παθών

μετεωρίζετο το κάλλος.

Οδυρόμενη μάνα η γυνή

μαυροφορεί το πένθος.

Μεγάλο Σάββατο

Νύχτες τρεις έβραζε το αίμα.

Μνήμα κενό ο θάνατος.

Δεν σε βαστά το χώμα.

Πάσχα

Μοσχοβολάς φως!

Περισσότερα για την Αναστασία Γκίτση:

Βιογραφία | Αναστασία Γκίτση (anastasiagkitsi.com)

ΠΡΟΣΩΠΟ – Βιβλιοnet (biblionet.gr)