Κρατώντας το κάπνισμα μακριά από τα παιδιά
Σκέψεις με αφορμή μια πινακίδα σε παιδική χαρά του Λονδίνου
Πολλές φορές όταν είμαι σε παιδική χαρά στην Αθήνα, αλλά και ακόμα σε ένα πάρκο, ή κάθομαι σε ανοιχτή στάση του τραμ μαζί με τον γιο μου και κάποιος/α ακριβώς δίπλα μας καπνίζει και όλος ο καπνός πέφτει πάνω μας (και ιδιαίτερα πάνω στο παιδί) ειλικρινά ενοχλούμαι.
Στη χώρα μας τα όρια των οδηγιών σχετικά με το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους δεν τηρούνται ακριβώς με ευλάβεια. Πόσο μάλλον σε ανοιχτούς χώρους όπου οι καπνίζοντες προσπαθούν αυτό να το χρησιμοποιήσουν ως επιχείρημα ότι δεν βλάπτουν τους άλλους από τη στιγμή που ο χώρος δεν είναι κλειστός και δεν εγκλωβίζεται.
Ωστόσο πόσο εγωιστικό και πόσο ανθυγιεινό είναι να καπνίζει κάποιος μπροστά και δίπλα σε ένα παιδί. Ειδικά σε χώρους που είναι ειδικά διαμορφωμένοι για παιχνίδι, για παιδικές δραστηριότητες. Είναι ένας χώρος ουσιαστικά δικός τους, οπότε όπως θέλουμε εκείνα να σέβονται τους δικούς μας κανόνες, τα όρια, τη συμπεριφορά τους, ας φροντίζουμε εμείς πρώτα ως γονείς να δίνουμε το καλό παράδειγμα και να σκεφτόμαστε και να πράττουμε για το καλό τους.
Σε ένα πρόσφατο ταξίδι μου στο Λονδίνο και σε συζητήσεις που είχα με τους κατοίκους εκεί –σε μία από τις πρώτες πόλεις που απαγόρεψαν το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους– προσπαθούν να καθιερώσουν να απαγορευτεί το κάπνισμα στις παιδικές χαρές. Ήταν μεγάλη χαρά όταν σε μία παιδική τους χαρά είδα το σήμα που έλεγε: «Σταματήστε το κάπνισμα σε αυτή την παιδική χαρά – αυτός είναι ένας ωραίος χώρος για παιχνίδι αλλά όχι για κάπνισμα, οπότε: Stop Smoking!»
Μακάρι κάποτε να πρυτανεύσει η λογική και να μη χρειάζεται να αγωνιζόμαστε για τα αυτονόητα…