Κλείνοντας τον κύκλο της βίας

Τα κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας δυστυχώς αντί να σταματήσουν ολοένα αυξάνονται κι αυτά που βγαίνουν στην επικαιρότητα και σοκάρουν την κοινή γνώμη είναι ελάχιστα σε σχέση με αυτά που πράγματι συμβαίνουν καθημερινά. Η ενδοοικογενειακή βία δεν αφορά μόνο γυναίκες και ανήλικα παιδιά, παρόλο που είναι τα θύματα πλειοψηφίας. Μελέτες και έρευνες που έχουν διεξαχθεί καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα φαινόμενο, μια συμπεριφορά, που δεν έχει φύλο ούτε είναι ταξική. Μπορεί να εμφανιστεί και εμφανίζεται και σε μορφωμένες και οικονομικά αναπτυγμένες οικογένειες, ενώ μπορούν να την υποστούν και άντρες – σύζυγοι από τις γυναίκες τους, ενώ και τα παιδιά μπορούν να την εκδηλώσουν είτε προς τα αδέρφια τους ή άλλα μέλη της οικογένειάς τους.

Συνήθως η βία είναι ένας κύκλος, που από τη στιγμή που κάποιος τον ανοίξει, δύσκολα κλείνει. Με τον όρο βία εννοούμε οποιαδήποτε κακοποιητική συμπεριφορά και με τον όρο κακοποιητική αναφερόμαστε σε οποιαδήποτε μορφή βίας: λεκτική, σωματική, ψυχολογική, σεξουαλική. Ένα παιδί που έχει εκτεθεί σε μορφές βίας από μικρή ηλικία, είτε ως μάρτυρας είτε το ίδιο ως θύμα, έχει πολλές πιθανότητες να εμφανίσει ψυχικές και νοητικές διαταραχές, να αναπτύξει μεγαλώνοντας παραβατικές συμπεριφορές, να αναπαράγει επιθετικές ή βίαιες πρακτικές ή να συνηθίσει στο να υφίσταται μορφές βίας θεωρώντας τες κάτι φυσιολογικό, επαναλαμβάνοντας ή υιοθετώντας τη στάση θύματος.

Βγείτε από τον κύκλο της βίας ή σπάστε τον κύκλο της βίας!

• Μην ενθαρρύνετε από κανένα μέλος της οικογένειάς σας βίαιες συμπεριφορές.
• Ζητήστε βοήθεια και ψυχολογική υποστήριξη τόσο για το θύμα όσο και για το θύτη.
• Μη δίνετε ευκαιρίες, το πιο συχνό λάθος είναι ότι νομίζουμε ότι το τέρας της βίας μπορεί από μόνο του να σταματήσει να υπάρχει.
• Δεν τιμωρούμε τα παιδιά με σωματική βία.
• Δεν χειρονομούμε και δεν σηκώνουμε τα χέρια απειλητικά προς το μέρος τους όταν μιλάμε μαζί τους ή όταν μιλάει το ζευγάρι μεταξύ του.

See Also

Κλείνουμε τον μήνα για την πρόληψη κατά του καρκίνου του μαστού με το συγκινητικό “Hair love”

• Αποφεύγουμε να καβγαδίσουμε/μαλώσουμε με τον σύντροφό μας μπροστά στα παιδιά.
• Δεν δικαιολογούμε στα παιδιά βίαιες συμπεριφορές του συντρόφου μας ή άλλου μέλους της οικογένειας.
• Δεν δίνουμε ελαφρυντικά σε καμιά μορφή βίας.
• Δεν απαντάμε με βία στη βία.
• Ιδανικά, πριν τη δημιουργία οικογένειας – αν ως παιδιά έχουμε υποστεί κακοποιητικές συμπεριφορές έχουμε ζητήσει ψυχολογική στήριξη.
• Δεν μιλάμε άσχημα και μειωτικά στα παιδιά.
• Δεν μιλάμε δημοσίως άσχημα και προσβλητικά στα παιδιά ή στον σύντροφό μας και ούτε επιτρέπουμε να μας μιλάνε οι άλλοι προσβλητικά.
• Κάνουμε ή φροντίζουμε να αναπτύξουμε ένα δίκτυο στήριξης και εμπιστοσύνης: φίλους, οικογένεια.
• Αν ξέρουμε στο περιβάλλον μας άτομα που μπορεί να υφίστανται μορφές βίας προσπαθούμε να έρθουμε σε επαφή μαζί τους και να τους προσφέρουμε βοήθεια.
• Αν γνωρίζουμε παιδιά που κακοποιούνται συστηματικά ή είναι συχνά μάρτυρες ή θύματα βίας, ερχόμαστε σε επαφή με την πρόνοια, με την αστυνομία ή με τις κατάλληλες οργανώσεις. (τηλέφωνο γραμμή Βία Κατά των Γυναικών: SOS 15900 – Χαμόγελο του παιδιού: 1056)
• Δεν κλείνουμε τα αφτιά και δεν λέμε ότι δεν μας αφορά η βία των άλλων, η βία μας αφορά όλους, δεν ξέρουμε ποτέ πότε μπορεί να μπει και στο δικό μας σπίτι.
• Δεν απομονώνουμε και δεν βάζουμε στο περιθώριο τα θύματα.
• Δεν οδηγούμε στον κοινωνικό αποκλεισμό παιδιά που έχουν υποστεί ενδοοικογενειακή βία.

Η βία και η ενδοοικογενειακή βία είναι υπόθεση όλων, ας κάνουμε κάτι όλοι μαζί για να σπάσουμε αυτόν τον κύκλο και να μη θρηνήσουμε άλλα θύματα και άλλες χαμένες ζωές.