«Είμαι φιλική, όχι φίλη με τα παιδιά μου», μια μαμά και ένας σύμβουλος ψυχικής υγείας εξηγούν τα όρια ανατροφής-φιλίας

Η Lia Miller μαμά και δημοσιογράφος περιγράφει σε άρθρο της στο parents.com τα όρια μεταξύ φιλικής γονεϊκότητας και φιλίας με τα παιδιά της:

Τα παιδιά μου μπαίνουν φέτος στο γυμνάσιο και στο λύκειο. Ήταν απίστευτο να τα βλέπεις να μεγαλώνουν και να εξελίσσονται στον μελλοντικό τους εαυτό. Παρά το πόσο απασχολημένη είναι η ζωή μας, πάντα προσπαθούσα να κάνω ό,τι καλύτερο μπορούσα για να είμαι σταθερή παρουσία στη ζωή τους. Σε όλο αυτό το ταξίδι, έπρεπε να βρω το στιλ ανατροφής που λειτουργούσε καλύτερα για εμάς. Το στιλ της ανατροφής των παιδιών μου ήταν να υιοθετώ μια φιλική προσέγγιση με και προς τα παιδιά μου, αλλά δεν ήμουν φίλη τους.

Αυτό συμβαίνει επειδή πιστεύω ότι τα παιδιά μου χρειάζονται να τα αναλάβω ως γονιός και να τους παρέχω καθοδήγηση και τα κατάλληλα όρια. Ωστόσο, τώρα που μεγαλώνουν, η γραμμή μεταξύ γονέα και φίλου γίνεται λιγότερο σαφής. Βρίσκω τον εαυτό μου να ρωτά πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να μεταπηδήσω από μια «φιλική» σχέση γονέα-παιδιού στο «να είμαστε φίλοι» πιο συχνά. Αναρωτιέμαι επίσης ποια είναι η διαφορά μεταξύ του να είσαι φιλικός με τα παιδιά σου και να είσαι φίλος με τα παιδιά σου. Και γιατί έχει σημασία η διάκριση;

Μίλησα με τον οικογενειακό θεραπευτή και σύμβουλο Chautè Thompson, έναν εξουσιοδοτημένο σύμβουλο ψυχικής υγείας, ο οποίος εξηγεί ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ του να είσαι φιλικός και να είσαι φίλος. «Φιλικό σημαίνει ότι έχεις ξεκάθαρα όρια ενώ εξακολουθείς να χτίζεις μια σχέση», εξηγεί. «Οι γονείς έχουν την ευθύνη να παρέχουν καθοδήγηση, πειθαρχία, δομή και ένα ασφαλές περιβάλλον για σωματική και συναισθηματική εξερεύνηση. Εάν οι γραμμές γίνονται ασαφείς με τη φιλία, καθιστά δύσκολο να αναθρέψουν καλά προσαρμοσμένους συναισθηματικά υπεύθυνους ενήλικες».

Διαβάστε παρακάτω για μερικές σκέψεις σχετικά με το να έχετε μια «φιλική» σχέση με τα παιδιά σας.

Τα πλεονεκτήματα του να είστε φιλικοί κατά την ηλικία με τα παιδιά σας

Ο Thompson λέει ότι το να είσαι κατάλληλος για την ηλικία και φιλικός με τα παιδιά σου προάγει τη σύνδεση, τη συναισθηματική ανθεκτικότητα, την ασφάλεια, την υπευθυνότητα και την αυτονομία.

Πρόσφατη αναπτυξιακή έρευνα δείχνει ότι τα παιδιά ωφελούνται περισσότερο από τους γονείς που επιβάλλουν και διατηρούν τη δομή και τα όρια, ενώ δείχνουν στοργή και φιλικότητα, όπως υπαγορεύει η κατάσταση. Ανακάλυψα ότι η διατήρηση αυτής της ισορροπίας δημιουργεί τακτικές ευκαιρίες για τα παιδιά μου να έχουν ανοιχτές και ουσιαστικές συζητήσεις μαζί μου, εδραιώνει εμπιστοσύνη και με κάνει να αισθάνομαι άνετα να εμπιστεύομαι τα παιδιά μου.

«Καθώς τα παιδιά εισέρχονται στην εφηβική και νεαρή ενήλικη φάση, είναι σημαντικό για τους γονείς να απαντούν σε ερωτήσεις και να είναι πιο διαφανείς. [Αυτό] βοηθά τα παιδιά να βλέπουν τους γονείς τους όχι μόνο ως γονείς αλλά ως πλήρη ανθρώπινα όντα», διευκρινίζει ο Thompson. Εξηγεί ότι αυτή η νέα γνώση χτίζει περαιτέρω τη σύνδεση και ξεκινά τη διαδικασία μετατόπισης της σχέσης προς τη φιλία. «Τα παιδιά πρέπει να έχουν έναν ασφαλή χώρο για να κάνουν ερωτήσεις και να ξεκινήσουν το ταξίδι της λήψης αποφάσεων», τονίζει.

Τα μειονεκτήματα του να είσαι φίλος του παιδιού σου

Στο νοικοκυριό μου, έχω διαπιστώσει ότι είναι σημαντικό τα παιδιά μου να αναγνωρίζουν και να σέβονται τους γονείς τους ως πρόσωπα εξουσίας. Μόλις καθοριστεί αυτή η βασική γραμμή, ο καθορισμός σαφών ορίων, προσδοκιών και κατευθυντήριων γραμμών είναι πιο απρόσκοπτος.

Η έρευνα δείχνει ότι υπάρχουν επίσης μειονεκτήματα στο να είσαι φίλος του παιδιού σου, ειδικά πριν ενηλικιωθεί, συμπεριλαμβανομένου του ότι δημιουργεί μια σύγχυση δυναμική, έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια εξουσίας και την ικανότητα να προσφέρει αναποτελεσματική πειθαρχία και το κάνει πιο στα παιδιά δύσκολο το να απομακρυνθούν αργότερα και να γίνουν ανεξάρτητες οντότητες, μεταξύ άλλων προκλήσεων.

See Also

«Εξαλείφοντας το χάσμα: Υποστήριξη όλων υπέρ του μητρικού θηλασμού»

Ο Thompson ισχυρίζεται ότι το να είσαι φίλος θολώνει τα όρια και μπερδεύει τις προσδοκίες μέσα στη σχέση. «Τα παιδιά πρέπει να βλέπουν τους γονείς τους ως αυθεντίες, κάτι που μεταφράζεται στην ικανότητά τους ως ενήλικες να αναγνωρίζουν και να ανταποκρίνονται σε στοιχεία εξουσίας», λέει. Ωστόσο, ο Thompson επισημαίνει ότι αυτό δεν σημαίνει ότι τα παιδιά βλέπουν μια φιγούρα εξουσίας στους γονείς τους μόνο αν δεν είναι «φίλοι». «Τα παιδιά μπορούν να δουν τους γονείς τους ως κάποιον που μπορούν να μοιραστούν τις προσωπικές τους σκέψεις, συναισθήματα, φόβους κ.λπ., χωρίς όρια και με έναν ασφαλή και περιποιητικό τρόπο», συμπληρώνει ο Thompson.

Πότε να μεταβείτε στη φιλία

Ο Thompson λέει ότι καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και γίνονται νέοι ενήλικες, οι γονείς μπορούν να στρέφουν το γονικό ρόλο τους προς μια νέα κατεύθυνση, ανοίγοντας την πόρτα σε λιγότερες γονεϊκές και περισσότερες φιλικές ευκαιρίες. «Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, η ανάγκη για καθοδήγηση μειώνεται, γεγονός που επιτρέπει στη σχέση γονέα-παιδιού να γίνει περισσότερο φιλία», λέει.

«Παρατηρήστε όταν φτάσετε στο σημείο όπου μπορείτε να είστε πλήρως διαφανείς και ανοιχτοί και μπορείτε να μιλήσετε για πτυχές της ζωής σας που διαφορετικά θα θεωρούνταν δουλειά “μεγάλων ανθρώπων””, ότι το παιδί σας καταλαβαίνει τι λέτε με τον τρόπο που το εννοείτε τότε έχετε μπει στο στάδιο όπου τα παιδιά σας μπορούν να γίνουν φίλοι μαζί σας».

Συμπερασματικά

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού των γονέων, βάζετε τα θεμέλια ως γονιός για αυτό που θα γίνει φιλία στη συνέχεια με τα ενήλικα παιδιά σας. Στην πορεία, είναι σημαντικό να παραμείνετε γονιός και να εκμεταλλεύεστε τις ευκαιρίες που προκύπτουν για φιλικότητα ανάλογα με την ηλικία και τις περιστάσεις.