Η λεπτή διαφορά ανάμεσα στην αποτυχία, την επιτυχία και την προσπάθεια: 7 συνήθειες που δεν υιοθετούν τα παιδιά με ψυχική δύναμη

Τα διανοητικά δυνατά παιδιά είναι καλύτερα εξοπλισμένα για να χειρίζονται με αυτοπεποίθηση τις προκλήσεις και είναι πιο πιθανό να έχουν αναπτύξει την ανθεκτικότητα να αναπηδούν από την αποτυχία, δείχνει η έρευνα.

Η οικοδόμηση της πνευματικής δύναμης των παιδιών σας ξεκινά με το να δίνετε προσοχή στο πώς σκέφτονται, αισθάνονται και ενεργούν, λέει η Morin, αρχισυντάκτρια του Verywell Mind και οικοδεσπότης του The Verywell Mind Podcast. Στη συνέχεια, αφιερώστε χρόνο και υπομονή για να απαλλαγείτε από τις κακές συνήθειες και να ενισχύσετε τις καλές μέχρι να γίνονται φυσικά.

Αυτό σημαίνει να είστε δίπλα τους όταν δυσκολεύονται ή αποτυγχάνουν, ώστε να μπορείτε να τα βοηθήσετε να αξιολογήσουν τι πήγε στραβά και να τα ενθαρρύνετε καθώς προσπαθούν να ανακάμψουν.

Όταν μπερδεύονται, χρειάζονται βοήθεια για να καταλάβουν: «Πώς μπορώ να μάθω από αυτό το λάθος;» ή «Πώς μπορώ να τα καταφέρω καλύτερα;» αντί να σκέφτονται «Λοιπόν, σαφώς, αυτό δεν κάνει για μένα και τα παρατάω».

Γνωρίζοντας τι δεν κάνουν ποτέ τα διανοητικά δυνατά παιδιά μπορεί να σας βοηθήσει να εντοπίσετε τους τύπους ανθυγιεινών συμπεριφορών που μπορεί να σταθούν εμπόδιο στο παιδί σας. Εδώ είναι επτά από αυτές.

Τα διανοητικά δυνατά παιδιά δεν αποφεύγουν τις προκλήσεις

Τα παιδιά συχνά φοβούνται να δοκιμάσουν νέα πράγματα, όπως να παίξουν ένα νέο άθλημα ή ένα νέο όργανο, γιατί δεν πιστεύουν ότι θα είναι καλοί σε αυτό. Ή, μπορεί να δοκιμάσουν κάτι μια φορά και να τα παρατήσουν αμέσως αν δεν πάει καλά από την αρχή.

Αλλά το να δοκιμάζετε δύσκολα πράγματα μπορεί να ωθήσει τα παιδιά σας σε νέες δεξιότητες και να προσφέρει σημαντικά μαθήματα για την αντιμετώπιση της αποτυχίας.

Διδάξτε στα παιδιά σας να μην κρύβονται από την αποτυχία. Βοηθήστε τα να χαρακτηρίσουν τα συναισθήματά τους, όπως να αναγνωρίσουν πόσο απογοητευτικό είναι να παλεύουν με κάτι νέο. Προσφέρετε διαβεβαίωση λέγοντας κάτι όπως: «Μπορεί να νιώσεις άβολα, ή να σε απορρίψουν ή να μην κάνεις για την ομάδα. Αλλά δεν πειράζει, είσαι αρκετά δυνατό για να το χειριστείς».

Μπορείτε επίσης να επαινέσετε την προσπάθεια των παιδιών για το αποτέλεσμα. Εάν επαινείτε μόνο όταν το παιδί σας παίρνει ένα Α σε μια δοκιμασία ή όταν σκοράρει το νικητήριο γκολ στο ποδόσφαιρο, μπορεί να είναι λιγότερο πιθανό να δοκιμάσει νέες δραστηριότητες αν δεν διαπρέψει αμέσως.

Βεβαιωθείτε ότι ξέρουν ότι είστε εξίσου εντυπωσιασμένοι που είναι εκεί έξω και προσπαθούν σκληρά.

Δεν κρύβουν τα λάθη τους

Φανταστείτε ένα παιδί να ορκίζεται ανυποχώρητα ότι δεν έφαγε κρυφά ένα γλυκό, παρά το προφανές σημάδι σοκολάτας στο πρόσωπό του.

Ο φόβος της παραδοχής ενός λάθους μπορεί να ωθήσει τα παιδιά να ξοδέψουν περιττή ενέργεια προσπαθώντας να το καλύψουν. Πρέπει να καταλάβουν ότι είναι εντάξει να κάνεις λάθη και ότι μπορούν να αφιερώσουν περισσότερη ενέργεια στο να μάθουν από αυτά αντί να τα κρύψουν.

Θα πρέπει να θέλετε τα παιδιά σας να μάθουν από τα λάθη τους, ώστε να μπορούν να αναπτύξουν νέες δεξιότητες και να αναπτυχθούν ως άτομα, αντί να εστιάζουν μόνο στην τιμωρία. Να είστε πιο ανοιχτοί στο να συζητάτε λάθη με τα παιδιά σας και να τα ρωτάτε πώς πιστεύουν ότι μπορούν να μάθουν από τα λάθη αυτά.

Στη συνέχεια, όταν παραδέχονται ότι κάνουν κάτι λάθος, επαινέστε τα για την ειλικρίνεια… αντί να τους θυμώνετε για οτιδήποτε σας παραδέχονται.

Δεν λυπούνται τον εαυτό τους

Εάν το παιδί σας έχει μια οπισθοδρόμηση, επιτρέποντάς του να εκφράσει τα συναισθήματα της λύπης του μπορεί να το βοηθήσει να αποδεχθεί την απογοήτευσή του και να προχωρήσει. Όσο δελεαστικό κι αν είναι να φτιάξετε αμέσως τη διάθεση των παιδιών σας, δεν θέλετε να απορρίψετε τα συναισθήματά τους.

Είναι εντάξει να αφήνετε τα παιδιά να λυπούνται για λίγο.

Αλλά αυτό θα πρέπει να είναι μόνο μια προσωρινή κατάσταση του μυαλού. Καθώς δεν θέλετε να κολλήσουν σε αυτόν τον κύκλο, όπου στη συνέχεια αρχίζουν να υπερβάλλουν για το πόσο χάλια τα πάνε και αρχίζουν να προβλέπουν ότι δεν πρόκειται ποτέ να πετύχουν.

Επαναφέρετε το, εάν το παιδί σας αρχίσει να μιλά υπερβολικά αρνητικά, με υπερβολικές φράσεις όπως, «Είμαι το πιο ανόητο παιδί στον κόσμο» ή «Δεν θα μπορέσω ποτέ να πετύχω». Ρωτήστε το τι θα έλεγε σε έναν φίλο αν θα είχε την ίδια κρίση αυτοπεποίθησης.

Τα παιδιά είναι πολύ ετοιμόλογα στο να πουν: «Λοιπόν, θα έλεγα στον φίλο μου να μελετήσει και θα περάσει το τεστ την επόμενη φορά» ή «να προσπαθήσει περισσότερο και θα τα καταφέρει» ή «είναι εντάξει, έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες». Τα παιδιά συνήθως μπορούν να βρουν μια λύση μόνα τους.

Δεν συμπεριφέρονται σαν να μην τους νοιάζει

Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να ενεργείς σκληρά και στο να είσαι ψυχικά δυνατός.

Οι γονείς μερικές φορές μπερδεύουν τη συναισθηματική δυσφορία με την έλλειψη ψυχικής σκληρότητας, συμβουλεύοντας τα παιδιά τους να μην αφήνουν τα πράγματα να τα ενοχλούν τόσο πολύ. Αλλά αυτό θάβει περαιτέρω τα προβλήματά τους, αντί να τα βοηθήσει να αντιμετωπίσουν αυτό που τα ενοχλεί με υγιή τρόπο.

Και είναι κάτι που μπορούν να μάθουν παρακολουθώντας σας. Είναι σημαντικό για τα παιδιά να ξέρουν ότι έχετε και εσείς δύσκολα συναισθήματα ή ότι παλεύετε με ορισμένα πράγματα.

Να μια άσκηση για να βοηθήσετε τα παιδιά σας να αναγνωρίσουν τα χρήσιμα συναισθήματα έναντι των επιβλαβών, ώστε να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στα πρώτα. Ζητήστε τα να αναρωτηθούν: Αυτό που νιώθω τώρα είναι χρήσιμο ή επιβλαβές συναίσθημα, αν συνεχίσω να το νιώθω για πολλήώρα;

Δεν απογοητεύουν τους άλλους για να νιώσουν καλύτερα

Η απαξίωση των άλλων ανθρώπων για να νιώσει κάποιος καλύτερα είναι ένα κλασικό σημάδι χαμηλής αυτοεκτίμησης. Και θα μπορούσε να οδηγήσει στο να αποκτήσει το παιδί σας τη φήμη ως του κακού παιδιού στην παιδική χαρά, βλάπτοντας τις σχέσεις του με άλλα παιδιά.

Αν ακούτε τα παιδιά σας να υποτιμούν άλλους ανθρώπους, καθίστε μαζί τους και προσπαθήστε να φτάσετε στη ρίζα αυτών των αρνητικών συναισθημάτων. Ίσως είναι λυπημένα για κάτι άλλο ή ντρέπονταν νωρίτερα και ήθελαν να φέρουν σε δύσκολη θέση κάποιον άλλο για να αποσπάσουν την προσοχή από τα δικά τους συναισθήματα.

Δείτε Επίσης

Μελέτη δείχνει ότι το χιούμορ θα μπορούσε να είναι θεμελιώδες στοιχείο για την ανατροφή των παιδιών

Στη συνέχεια, βοηθήστε τα να καταλάβουν πώς θα μπορούσαν να είχαν χειριστεί την κατάσταση διαφορετικά. Πρέπει να τα διδάξουμε ότι έχουν αυτούς τους τρόπους για να κατεβάζουν ιδέες και ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι για να λύσουν ένα πρόβλημα.

Αυτή είναι επίσης συμπεριφορά που μπορεί ακούσια να διδάσκετε στα παιδιά σας. Αν ναι, αναλάβετε την ευθύνη και παραδεχτείτε στα παιδιά σας ότι κάνατε λάθος που κοροϊδεύατε άλλους ανθρώπους.

Δεν υποκύπτουν εύκολα στην πίεση των συνομηλίκων

Η πίεση των συνομηλίκων είναι διαβόητη για έναν λόγο: Είναι δύσκολο να ακούσεις αυτή την εσωτερική φωνή να σου λέει: «Αυτή είναι κακή ιδέα».

Δοκιμάστε να παίξετε παιχνίδια ρόλων με τα παιδιά σας για να τα αφήσετε να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση, εξασκώντας τι θα έκαναν σε καταστάσεις όπου κάποιος τα παρακινεί να κάνουν κάτι που στην πραγματικότητα δεν θέλουν να κάνουν.

Μερικά παραδείγματα για το τι θα μπορούσαν να πουν τα παιδιά σε αυτές τις καταστάσεις:

«Όχι ευχαριστώ».

«Δεν το κάνω αυτό».

«Δεν με ενδιαφέρει».

Το μεγάλο μέρος της ψυχικής δύναμης είναι να γνωρίζω ότι είμαι υπεύθυνος για το πώς σκέφτομαι, αισθάνομαι και συμπεριφέρομαι, ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει γύρω μου. Πολλές φορές τα παιδιά πέφτουν θύματα της πίεσης των συνομηλίκων μόνο και μόνο επειδή δεν είναι σίγουροι τι να πουν ή πώς να ξεφύγουν από αυτό.

Δεν αισθάνονται ότι δικαιούνται τα πάντα

Το να μάθεις να νιώθεις και να εκφράζεις ευγνωμοσύνη για τα καλά πράγματα στη ζωή σου είναι σημαντικό για την οικοδόμηση ψυχικής δύναμης, δείχνει η έρευνα: Μπορεί ακόμη και να βελτιώσει την αυτοεκτίμηση και να μειώσει το άγχος.

Τα παιδιά που αισθάνονται ότι δικαιούνται τα πάντα είναι λιγότερο πιθανό να πιστέψουν ότι πρέπει να εργαστούν σκληρά για να κερδίσουν αυτό που θέλουν.

Οι γονείς μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτή την αίσθηση του δικαιώματος με το να μην δίνουν στα παιδιά τους αμέσως ό,τι θέλουν και επαινώντας τα για την προσπάθεια που κάνουν να αποκτήσουν αυτό που θέλουν.