Ηρεμιστικές φράσεις για «ανήμερα» παιδιά – Νο2!
Υπάρχουν μερικές ακόμα «μαγικές» φράσεις για να πείτε και κυρίως να μην πείτε όταν το μικρό παιδί θυμίζει έκρηξη ηφαιστείου
Όταν ένα μικρό παιδί βγαίνει εκτός εαυτού και είναι έτοιμο να βγάλει και τους γονείς του εκτός εαυτού, ο κλήρος για να ηρεμήσουν τα πνεύματα σαφώς πέφτει στους μεγάλους της παρέας. Ένα παιδί μπορεί να «ξεσπάει» για πολλούς λόγους – όπως το ότι νυστάζει, είναι κουρασμένο, δεν ξέρει τι του συμβαίνει ή υπάρχει κάποιο «μεγάλο» συναίσθημα που δεν είναι ακόμα σε θέση να διαχειριστεί. Ακόμα κι αν ωστόσο ο λόγο είναι η συνήθης (βεβιασμένη) κατηγορία «θέλει προσοχή» – το να του δώσετε την προσοχή είναι σαφώς το πρώτο πράγμα που χρειάζεται να κάνετε, και για να μη ρίξετε λάδι στη φωτιά, υπάρχουν μερικές φράσεις που καλό είναι να αποφύγετε στην ειρηνευτική σας αποστολή και υπάρχουν μερικές που θα κάνουν την προσπάθειά σας πιο εύκολη και λιγότερο χρονοβόρα και κυρίως πιο αποτελεσματική.
Αντί για: «Σταματήστε να κλαίτε»
Δοκιμάστε: «Ένα δύο – ένα δύο (και σαν να κρατάτε μικρόφωνο) για να δούμε μπορούμε να δοκιμάσουμε να γυρίσουμε στην κανονική μας φωνή»
Μερικές φορές τα παιδιά μιλάνε κλαίγοντας και δεν κανείς καταλαβαίνει τι λένε. Ζητώντας τους να επαναδιατυπώσουν με κανονικό τόνο, τους διδάσκετε ότι έχει σημασία ο τρόπος που λένε τα πράγματα.
Αντί για: «Σταμάτα την γκρίνια»
Δοκιμάστε: «Σε ακούω. Μπορούμε να βρούμε μια λύση;»
Και πάλι, αυτό φέρνει την ευθύνη πίσω στο παιδί. Την επόμενη φορά που το παιδί σας παραπονιέται ασταμάτητα για σχολείο / δείπνο / αδέλφια, ζητήστε του να προβληματιστεί για λύσεις. Υπενθυμίστε του ότι δεν υπάρχουν λανθασμένες απαντήσεις, κάθε ιδέα είναι σημαντική.
Αντί για: «Πόσες φορές πρέπει να πω το ίδιο πράγμα;»
Δοκιμάστε: «Μπορώ να δω ότι δεν με ακούσατε την πρώτη φορά. Θες να δοκιμάσω να το ξαναπώ και να μου πεις τι σου είπα στο αυτί μου;»
Αν το παιδί σας επαναλάβει αυτό που ακούει σταθεροποιεί το μήνυμά σας. Η μεταβολή της έντασης προσθέτει ένα στοιχείο διασκέδασης στο αίτημα. Και υπάρχει το στοιχείο επιπλέον της έκπληξης, καθώς το βάζετε σχεδόν να παίξει συνωμοτικά.
Αντί για: «Σταμάτα να παραφέρεσαι»
Δοκιμάστε: «Σου είναι πολύ δύσκολο αυτό τώρα; Ας κάνουμε ένα διάλειμμα και επιστρέψουμε σε αυτό σε 17 λεπτά».
Ακούγεται τυχαίο, αλλά ένας ερευνητικός τύπος για παραγωγικότητα αναφέρει να δουλέψουμε για 52 λεπτά, να σταματήσουμε για 17. Με ένα διάλειμμα από το άγχος που σχετίζεται με ένα κομμάτι «εργασίας», επιστρέφουμε σε αυτό έτοιμοι να ξεκινήσουμε ξανά, εστιασμένοι και πιο παραγωγικοί από πριν. Η ίδια ιδέα ισχύει για την εργασία στο σπίτι, την άσκηση πιάνου ή το άθλημα.
Αντί για: «Πήγαινε στο δωμάτιό σου»
Δοκιμάστε: «Θα μείνω εδώ κοντά σου μέχρι να είσαι έτοιμο για αγκαλιά».
Και πάλι, η απομόνωση στέλνει το μήνυμα ότι υπάρχει κάτι λάθος με το παιδί. Δίνοντάς του χώρο μέχρι να είναι έτοιμο να ξανασυνδεθεί, παρέχετε διαβεβαίωση ότι θα είστε πάντα εκεί για αυτό.
Αντί για: «Με ντροπιάζεις»
Δοκιμάστε: «Ας πάμε κάπου να είμαστε μόνοι μας, ώστε να το λύσουμε».
Θυμηθείτε, δεν πρόκειται για εσάς. Είναι για αυτόν και τα συναισθήματά του. Βγάζοντας και τους δύο σας από την κατάσταση, ενισχύετε την ομαδική προσπάθεια χωρίς να δώσετε την προσοχή στη συμπεριφορά.
Αντί για: «Είσαι απίστευτο»
Δοκιμάστε: «Έχεις μια δύσκολη στιγμή. Ας προσπαθήσουμε να το καταλάβουμε μαζί».
Πάντα, να διαχωρίζετε πάντα τη συμπεριφορά από το παιδί, ενισχύετε το συναίσθημα και συνεργάζεστε για να βρείτε μια λύση.
Αντί για: «Σταμάτα να φωνάζεις!»
Δοκιμάστε: «Ετοιμάζομαι να σβήσω μερικά κεράκια στη φανταστική μου τούρτα γενεθλίων. Θα με βοηθήσεις να τα φυσήξουμε μαζί;»
Η βαθιά αναπνοή βοηθά στην επαναφορά του σώματος σε ήρεμη κατάσταση. Το να προτείνετε κάτι παιχνιδιάρικο που να εμπλέκει την αναπνοή επιταχύνει τη συνεργασία.
Αντί για: «Δεν μπορώ να ασχοληθώ μαζί σου τώρα»
Δοκιμάστε: «Αρχίζω να εκνευρίζομαι οπότε θα επανέλθω μόλις ηρεμήσω»
Διδάξτε στα παιδιά πώς να κατονομάζουν και να ελέγχουν τα συναισθήματά τους δίνοντας το παράδειγμα αυτό σε πραγματικό χρόνο.
Αντί για: «Τέλειωσα μαζί σου»
Δοκιμάστε: «Συνεχίζω να σ’ αγαπώ. Αλλά θέλω να καταλάβεις ότι δεν είναι εντάξει να ____. Υπάρχει κάτι που θες να συζητήσουμε ως προς αυτό;»
Αυτό διατηρεί τις γραμμές επικοινωνίας ανοιχτές, ενώ εκφράζει το συναίσθημα με έναν υγιή τρόπο.
Αντί για: «Ετοιμάζομαι να χάσω την υπομονή μου»
Δοκιμάστε: «Αν το πράσινο είναι το ήρεμο, το κίτρινο το απογοητευμένο και το κόκκινο το θυμωμένο, είμαι στην κίτρινη ζώνη με κατεύθυνση το κόκκινο. Τι χρώμα είσαι εσύ; Τι μπορούμε να κάνουμε για να επιστρέψουμε και οι δύο στο πράσινο;»
Δώστε στα παιδιά μια εικόνα για να εκφράσουν πώς αισθάνονται. Μπορεί να σας εκπλήξει τι λένε, και τι είδους λύσεις καταλήγουν για να αλλάξουν την κατεύθυνση τους.
Αντί για: «Σταμάτα να λες Όχι!»
Δοκιμάστε: «Σας ακούω να λες Όχι. Καταλαβαίνω ότι δεν το θέλεις αυτό. Ας δούμε τι άλλες επιλογές έχουμε».
Αναγνωρίζοντας το «Όχι» του παιδιού σας, απομακρύνετε την κατάσταση. Αντί να υποστηρίζετε ναι / όχι, αλλάξτε το σενάριο για να εστιάσετε στο μέλλον και στην προοπτική μιας λύσης.
Αντί για: «Σταμάτα επιτέλους»
Δοκιμάστε: «Είμαι εδώ για σένα. Σε αγαπώ. Είσαι ασφαλές» (Τότε, καθίστε σε ηρεμία με το παιδί σας και αφήστε το συναίσθημα να εξαερωθεί και να περάσει.)
Αντί να: …αναστενάζετε και να γουρλώνετε τα μάτια
Δοκιμάστε: Να κάνετε οπτική επαφή με το παιδί, θυμηθείτε τις μεγαλύτερες δυνάμεις του παιδιού σας και δώστε του ένα συμπονετικό χαμόγελο.
Εξασκηθείτε στη διατήρηση της προοπτικής βλέποντας τα δυνατά σημεία του παιδιού σας.
Kι ας κάνουμε επανάληψη και τις φράσεις του προηγούμενου αφιερώματος: Ηρεμιστικές φράσεις για «νευριασμένα» παιδιά – Childit – Τα πάντα για το παιδί
