Ένας εκπληκτικός λόγος να παρακινήσετε τα παιδιά να συμμετέχουν στις δουλειές του σπιτιού
Αυτή η τακτική ωφελεί πολλαπλά την ανάπτυξή τους, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας έρευνας.
Ένα «κλασικό» παράπονο των παππούδων μας είναι ότι τα σημερινά παιδιά τα θέλουν όλα στο πιάτο.
Και μάλλον δεν έχουν άδικο, σύμφωνα τουλάχιστον με την Αμερικανίδα Dr Michele Borba, συγγραφέα του βιβλίου «UnSelfie: Why Empathetic Kids Succeed in Our All-About-Me World» (UnSelfie: Γιατί τα παιδιά με συναίσθηση πετυχαίνουν σε έναν άκρως εγωιστικό κόσμο), η οποία μας υπενθυμίζει ότι «Τα παιδιά στις μέρες μας δεν αναλαμβάνουν τόσες δουλειές του σπιτιού όσες στο παρελθόν».
Ωστόσο, η συμμετοχή ακόμα και των μικρότερων παιδιών στο νοικοκυριό δεν ανακουφίζει μόνο τους γονείς από το καθημερινό φορτίο των υποχρεώσεων αλλά βοηθάει και τα πιτσιρίκια να «χτίσουν» χαρακτήρα.
Συγκεκριμένα, όπως ανακαλύφθηκε σε μια έρευνα του Πανεπιστημίου της Μινεσότα -στο πλαίσιο της οποίας οι ειδικοί παρακολούθησαν 84 παιδιά σε διάφορες φάσεις της ζωής τους- τα πιο επιτυχημένα από άποψη πανεπιστημιακών επιδόσεων, καριέρας, χρήσης ουσιών, διαπροσωπικών σχέσεων, ακόμα και IQ ήταν εκείνα που συμμετείχαν στις δουλειές του σπιτιού από την προσχολική ηλικία τους.
«Όλα τα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν ότι η συμμετοχή στις δουλειές του νοικοκυριού συνδέεται στενά με το “χτίσιμο” χαρακτήρα, την υπευθυνότητα, τη συνέπεια, την πνευματική συγκέντρωση και την αφοσίωση σε καθήκοντα», συνοψίζει η Borba.
Πώς όμως θα ενθαρρύνουμε τα δικά μας παιδιά να αναλάβουν (περισσότερες) υποχρεώσεις εντός ή εκτός σπιτιού, ανάλογα με την ηλικία τους και χωρίς να τα επιβαρύνουμε υπερβολικά; Ακολουθώντας τις παρακάτω συμβουλές της ειδικού:
1. Αρχίζουμε να αναθέτουμε δουλειές στα παιδιά ήδη σε προσχολική ηλικία. Όσο νωρίτερα, τόσο το καλύτερο, σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας του Πανεπιστημίου της Μινεσότα.
2. Διδάσκουμε στα παιδιά πώς θα διεκπεραιώσουν μια εργασία. Πρώτον, κάνουμε εμείς αυτή τη δουλειά μπροστά τους. Δεύτερον, κάνουμε την ίδια δουλειά παράλληλα με τα παιδιά μας, σταματώντας για να τα διορθώσουμε όπου χρειάζεται. Τρίτον, τα αφήνουμε να την κάνουν μόνα τους, στην αρχή φυσικά κάτω από την επίβλεψή μας.
3. Προσαρμόζουμε τις προσδοκίες μας στην ηλικία τους. Δεν μπορούμε να περιμένουμε, για παράδειγμα, από ένα νήπιο να κάνει μια δουλειά εξίσου αποτελεσματικά με εμάς. Αναθέτουμε εργασίες ανάλογα με την ηλικία των παιδιών μας. Ένας καλός μπούσουλας μπορεί να γίνει αυτός ο οδηγός.
4. Αποφεύγουμε να τους δίνουμε χρήματα για τις δουλειές που κάνουν. Έτσι, τους διδάσκουμε να αναζητούν εσωτερικά κίνητρα στη συμμετοχή τους στις εργασίες του νοικοκυριού, όπως την ικανοποίηση ότι βοηθούν τη μαμά και τον μπαμπά.
