Οι «τεμπέληδες» γονείς μεγαλώνουν καλύτερα παιδιά
Γιατί πρέπει να αφήνουμε τα παιδιά μας να συμμετέχουν ακόμα και σε δουλειές του νοικοκυριού που θεωρούμε «δύσκολες»; Διαβάστε την απάντηση που έδωσε η μπλόγκερ με το ψευδώνυμο Barefoot, σε μια ανάρτηση στο Facebook που έγινε viral.
Πόσταρα μια φωτογραφία της 13χρονης κόρης μας ενώ έκανε τους λογαριασμούς του μήνα. Έχει αναλάβει να βγάζει το budget για τα μηνιαία ψώνια της οικογένειας. Ξαφνιάστηκα από το πόσα μηνύματα έλαβα που μου έλεγαν ότι είναι υπερβολικά μικρή για τέτοιες ευθύνες. Με χαρακτήρισαν «τεμπέλα μαμά», πράγμα που εξέλαβα ως κομπλιμέντο (αν και δεν είμαι σίγουρη ότι το εννοούσαν έτσι!).
Είμαι σκόπιμα «τεμπέλα» και τα παιδιά μου μεγαλώνουν σωστά γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο. Έχω περισσότερη ενέργεια από τους περισσότερους γονείς αλλά ενώ θα μπορούσα να τα κάνω όλα για λογαριασμό τους δεν τα κάνω, γιατί θέλω να μάθουν να τα κάνουν μόνα τους.
Απολαμβάνω τα επικριτικά βλέμματα και τα σχόλια των άλλων γονιών που βλέπουν τα παιδιά μου να κάνουν πράγματα τα οποία εκείνοι θεωρούν «υπερβολικά δύσκολα» για ένα παιδί. «Τι τεμπέλα μαμά. Τα καημένα τα παιδιά» ψιθυρίζουν. Εκείνοι μπορούν να με κρίνουν όσο θέλουν, αλλά εγώ προετοιμάζω τα παιδιά μου ώστε αργότερα να μη με έχουν ανάγκη. Προσωπικά πιστεύω ότι αυτό είναι το καλύτερο δώρο που μπορώ να τους κάνω.
Νομίζω ότι υποτιμάμε σοβαρά τα παιδιά μας. Είναι πολύ πιο ικανά και αξιόπιστα από όσο τους επιτρέπουμε να είναι. Οι περισσότεροι από εμάς, καθώς είμαστε μανιακοί με την τήρηση του φορτωμένου προγράμματός μας και προσπαθούμε να μη χάσουμε τον έλεγχο, δεν δημιουργούμε το χρονικό περιθώριο που χρειαζόμαστε για να αφήσουμε τα παιδιά μας να προσπαθήσουν, να αποτύχουν και να ξαναπροσπαθήσουν. Είμαστε υπερβολικά απασχολημένοι για να «τεμπελιάσουμε», αλλά αυτό κάνει κακό στα παιδιά μας.
Όμως τα παιδιά που αντιμετωπίζονται ως ικανά, γίνονται πραγματικά ικανά.
Η αρχή γίνεται από μικρή ηλικία… με το νήπιο που θέλει να βοηθήσει με τα πιάτα ή το 4χρονο που θέλει να βγάλει έξω τα σκουπίδια. Μας παίρνει 20 λεπτά αντί για 2 που θα μας έπαιρνε αν το κάναμε μόνοι μας, γιατί η σακούλα σκουπιδιών έχει το ίδιο μέγεθος με το παιδί, επειδή σκίστηκε ενώ το παιδί την έσερνε στο πάτωμα και τώρα πρέπει να το κάνετε μπάνιο αφού, με κάποιον τρόπο, κατάφερε να πασαλειφτεί με σκουπίδια από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Το αποτέλεσμα είναι να αργήσετε στο ραντεβού σας, αλλά αξίζει τον κόπο, μόνο και μόνο για το γεγονός ότι αυτή η εμπειρία θα κάνει το παιδί σας να νιώσει πιο δυνατό.
Χρειάζεται υπομονή και αποφασιστικότητα για να είναι κάποιος «τεμπέλης γονιός». Κι αυτό γιατί ο τρόπος με τον οποίο θα κάνει τις δουλειές ένα παιδί δεν θα είναι τέλειος – θα κάνει άνω κάτω το σπίτι, θα συνδυάσει παράταιρα πράγματα, αντικείμενα θα σπάσουν, και πιθανότατα θα του πάρει τέσσερις φορές περισσότερο χρόνο από όσο αν κάνατε κάτι μόνοι σας. Αλλά η ζωή δεν είναι εύκολη, είναι καταραμένα δύσκολη κι εμείς στην πραγματικότητα κάνουμε κακό στα παιδιά μας όταν δεν τα αφήνουμε να προσπαθήσουν και να αποδείξουν στον εαυτό τους ότι είναι σκληρά καρύδια.
Έχω παρατηρήσει ότι πολλοί περιμένουν τα παιδιά τους να μεγαλώσουν, για να μην κινδυνέψουν να χτυπήσουν, επειδή οι ίδιοι δεν έχουν χρόνο, ή γιατί θέλουν το σπίτι τους να δείχνει αψεγάδιαστο όπως σε μια φωτογράφιση περιοδικού. Και ένα 3χρονο που μαθαίνει να οργανώνει το δωμάτιό του ή να φτιάχνει πρωινό δημιουργεί προβλήματα.
Πρέπει όμως να ξεπεράσουμε τέτοιους δισταγμούς, γιατί δεν μπορούμε να περιμένουμε από τα παιδιά μας να γίνουν 16 ετών και να μην είναι σε θέση να κάνουν τίποτα μόνα τους για να αρχίσουμε να τα μεγαλώνουμε σαν υπεύθυνους ανθρώπους. Όλα αρχίζουν από τα 3 χρόνια τους, όταν πρέπει να υποχωρήσουμε και να τα αφήσουμε να αναστατώσουν το νεροχύτη με τα πιάτα.
Κάντε τη χάρη στον εαυτό σας και στα παιδιά σας και γίνετε «τεμπέληδες». Αφήστε τα να προσπαθήσουν.
