Πώς η μητρότητα μεταμόρφωσε την πρωταθλήτρια του τένις Naomi Osaka!

Ως πρώην νούμερο ένα στον κόσμο του τένις, τέσσερις φορές νικήτρια Grand Slam και μία από τις πιο ακριβοπληρωμένες γυναίκες στον αθλητισμό, η Ναόμι Οσάκα συνηθίζει να τεκμηριώνει τις κινήσεις της, είτε πρόκειται για προπονήσεις είτε για κοινοποιήσεις αυτών μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. είτε πρόκειται για συνεντεύξεις τύπου. 

Η κόρης της, Shai , ήρθε στη ζωή τον Ιούλιο του 2023 και από τότε παρά το τεράστιο μέγεθος των επιτευγμάτων της καριέρας της, όλα τα τρόπαια που έχει κατακτήσει και τις επιχειρήσεις που τώρα διευθύνει, η οικογένεια έρχεται πρώτη. Η μητρότητα, λέει η Osaka, την έχει μεταμορφώσει βαθιά. Ναι, υπήρχε πόνος, ο τοκετός της ήταν δύσκολος. Ναι, η καθημερινότητά της έχει πλέον ένα ανταγωνιστικό επίκεντρο: «Ο κόσμος μου μετατράπηκε σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο σε μια νύχτα». Και ναι, έπρεπε να ξαναμάθει τον εαυτό της: «Μπορώ να βάλω το πόδι μου κάτω πολύ περισσότερο τώρα». Αλλά καθώς θεράπευε και ξανασυναρμολογούσε το σώμα της και το μυαλό της, η Naomi που βγήκε από την άλλη πλευρά, είναι πιο δυνατή και πιο ολοκληρωμένη από ποτέ.

«Αισθάνομαι τόσο δυνατή», λέει. «Οι άνθρωποι μιλούν για τον τοκετό, αλλά είναι διαφορετικά όταν τον ζήσεις. Απλώς νιώθω ότι μπορώ να κάνω τα πάντα και τίποτα δεν θα με ενοχλήσει και η ανοχή στον πόνο έχει σίγουρα αυξηθεί πολύ από αυτό. Απλώς δεν με ενδιαφέρουν πλέον οι απόψεις των άλλων».

Το να ακούει κανείς την Οσάκα να μιλάει για τον τεράστιο αντίκτυπο που είχε πάνω της το να γίνει μητέρα, την κάνει να μοιράζεται με τον κόσμο την υπερδύναμή της. Στο σύμπαν της οι μητέρες οδηγούνται, πιο δυνατές στο επόμενο στάδιο χάρη στις προκλήσεις που έχουν βιώσει. Μπορούν να βάλουν ένα παιδί στο κέντρο του κόσμου τους και ωστόσο να είναι παράλληλα πρωταθλητές παγκόσμιας κλάσης.

Η Οσάκα στις 14 Ιανουαρίου θα επιστρέψει για να παίξει το Australian Open για πρώτη φορά από το 2022. “Έχω προπονηθεί τόσο σκληρά από τότε που γέννησα, που πρέπει να απολαμβάνω αυτές τις στιγμές», είπε σε συνέντευξή της μετά την τελευταία της ήττα. «Αισθάνομαι λυπημένη γιατί σκέφτομαι: Θα ήθελα να τα είχα πάει καλύτερα, γιατί ξέρω ότι περνάω τόσο πολύ χρόνο μακριά της, οπότε θέλω να αξίζει με κάποιο τρόπο .”

Αυτή η νεοαποκτηθείσα αυτοπεποίθηση, και ίσως ακόμη και ευτυχία, εντός και εκτός γηπέδου είναι μια σημαντική αποκάλυψη για την Οσάκα. Δεν είναι μυστικό ότι έχει αντιμετωπίσει σοβαρές προκλήσεις ψυχικής υγείας όλα αυτά τα χρόνια. Το 2021 μοιράστηκε ότι είχε υποστεί «μακριές κρίσεις κατάθλιψης από το US Open το 2018» και δυσκολευόταν να δώσει συνεντεύξεις λόγω της εσωστρέφειάς της και του άγχους της σχετικά με τη δημόσια ομιλία. Αλλά σήμερα όλα αυτά μοιάζουν παρελθόν. «Είμαι αρκετά ανοιχτή», απαντά όταν κάπως διστακτικά κάνει μια ερώτηση για τις εμπειρίες της μετά τον τοκετό, προτού συνεχίσει να πει πόσο σοκαρισμένη ήταν που «το να έχεις ένα μωρό καταστρέφει εντελώς το πυελικό σου έδαφος». Και παραδέχεται ότι υπήρξε μια αλλαγή μέσα της! Σαν να βρήκε πάλι τη φωνή της, τη δύναμή της. 

«Είναι περίεργο γιατί έχω ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου, υποθέτω, ακούγοντας τους γονείς μου ή νιώθω πάντα την πίεση να θέλω να τους κάνω περήφανους ή να κάνω περήφανους άλλους ανθρώπους», σκέφτεται. «Και δεν ξέρω πότε συνέβη, αλλά μόλις άρχισα να θέλω να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου. Είναι μια στιγμή ενηλικίωσης. Ακόμα και από πέρυσι μέχρι φέτος νιώθω εντελώς διαφορετικός άνθρωπος. Απλώς το να βρω τη φωνή μου και να ξέρω τι θέλω να υποστηρίξω και να γνωρίζω τα πράγματα που είναι σημαντικά για μένα είναι κάτι που έπρεπε να μάθω όλα αυτά τα χρόνια».

Το 2024, η Οσάκα υπερασπίζεται νέους γονείς. Πιο συγκεκριμένα, σε μια νέα διαφημιστική καμπάνια της μάρκας Bobbie για βρεφικά γαλακτοκομικά, ζητά να περάσει η αμειβόμενη οικογενειακή και ιατρική άδεια μητρότητας στην Αμερική . Οι ΗΠΑ είναι μία από τις έξι μόνο χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο χωρίς εθνική πολιτική γονικής άδειας μετ’ αποδοχών, κι έτσι μία στις τέσσερις γυναίκες αναγκάζεται να επιστρέψει στη δουλειά εντός δύο εβδομάδων από τον τοκετό. «Όταν άκουσα τα στατιστικά, σοκαρίστηκα πραγματικά»,  λέει η Οσάκα. «Είμαι αρκετά τυχερή που δεν χρειάζεται να πάω κατευθείαν στη δουλειά, καθώς χρειαζόμουν πραγματικά αυτόν τον χρόνο για να επεξεργαστώ όλα όσα συνέβησαν και, φυσικά, να γνωρίσω το μωρό μου. Και το να βλέπεις ότι υπάρχουν τόσες πολλές γυναίκες που δεν έχουν αυτή την επιλογή και πρέπει να πάνε αμέσως στη δουλειά είναι πραγματικά λυπηρό».

Δείτε Επίσης

«Κοιτάζω τη Γη και είναι τόσο όμορφη» Γιούρι Γκαγκάριν, 12 Απριλίου 1961

Η Οσάκα γνωρίζει καλά το προνόμιο που έχει όταν πρόκειται να κάνει επιλογές. Η επιλογή που έκανε, για παράδειγμα, να μη θηλάσει τη Σάι. «Παρακολούθησα το ντοκιμαντέρ της Σερένα Ουίλιαμς και την είδα να κάνει άντληση πριν πάει στο γήπεδο για να παίξει έναν αγώνα», θυμάται. «Σκέφτηκα από μέσα μου, μπορεί να μην είναι αυτός ο δρόμος για μένα». Δεύτερον, η επιλογή που έκανε να ξαναρχίσει να προπονείται 15 μέρες μετά τον τοκετό. Τέλος, ίσως η πιο σημαντική επιλογή της από όλες, να μπλοκάρει όσους κάνουν άδικη κριτική χωρίς λόγο και να μην ενδιαφέρεται για τις απόψεις των ανθρώπων. Η μητρότητα, εξηγεί η Οσάκα, της το έχει δώσει αυτό. 

Δεδομένου του πού βρίσκεται τώρα, με όλες τις γνώσεις που έχει συγκεντρώσει για το σώμα της, την ανάρρωσή της και τη φροντίδα ενός νεογέννητου, ένα εύλογο ερώτημα είναι πως θα συνεχίσει την καριέρα της. “Ένιωθα σαν να μπαίνω στο άγνωστο, και επίσης ένιωσα ότι τα τελευταία χρόνια της καριέρας μου ήταν κάπως σποραδικά. Οπότε δεν ήξερα καν αν οι χορηγοί μου συμφωνούσαν να το περάσουν μαζί μου.” αναφέρει η Οσάκα για την αρχή της εγκυμοσύνης της.  “Αλλά είμαι πολύ χαρούμενη που επέλεξα ανθρώπους γύρω μου που με καταλαβαίνουν και περνάμε μαζί αυτή την περιπέτεια.”

Καθώς η Οσάκα ετοιμάζεται να μπει στο γήπεδο της Μελβούρνης σε λίγες μόνο μέρες για να προσπαθήσει να διεκδικήσει ξανά έναν τίτλο στο Australian Open, ο ρόλος της ως η πρωταθλήτρια του τένις και αυτός της  μητέρας είναι συνεχώς στο μυαλό της. Είναι μια αλλαγή με την οποία εξακολουθεί να παλεύει. «Φαίνεται πολύ διαφορετικό από το να είμαι μαμά όταν περπατάω στο γήπεδο», λέει. «Παίζω τένις από τα τρία μου, οπότε αυτό είναι κάτι το ίδιο φυσιολογικό με την αναπνοή για μένα». Αλλά ταυτόχρονα: «Συχνά ανησυχώ για το αν είμαι καλή μαμά, αλλά στο τέλος της ημέρας, συνειδητοποιώ ότι η Shai είναι η κόρη μου. Δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσα να κάνω ή θέλω να κάνω που θα το αλλάξει αυτό, και θέλω απλώς να γίνω καλό πρότυπο για εκείνη και θέλω να είναι περήφανη για μένα».