Τι να πείτε σε ένα παιδί όταν κλαίει αντί για «σταμάτα να κλαις»
Μερικές φράσεις που θα το κάνουν να νιώσει καλύτερα
Τα παιδιά κάνουν την εμφάνισή τους στη ζωή κλαίγοντας και χρησιμοποιούν το κλάμα στο πρώτο στάδιο της ζωής τους για να επικοινωνήσουν στους γονείς ή τους φροντιστές τους τις ανάγκες και τα συναισθήματά τους. Ο ήχος του κλάματος δραστηριοποιεί τον εγκέφαλό μας και μας κινητοποιεί να δούμε ποιος και γιατί κλαίει ακόμα κι όταν κλαίει ένα ξένο προς εμάς μωρό. Όσο ένα παιδί μεγαλώνει βρίσκει κι άλλους τρόπους να εκφραστεί και το κλάμα του γίνεται πιο συγκεκριμένο. Το ότι ωστόσο ένα παιδί πλέον μιλάει και χρησιμοποιεί τη λεκτική επικοινωνία δεν το κάνει απευθείας αυθεντία στην έκφραση των συναισθημάτων του. Έτσι θα νιώθει ακόμα μερικές φορές την ανάγκη να κλάψει, να ξεσπάσει σε κλάματα ή να χρησιμοποιήσει το κλάμα για να εκφράσει αυτό που νιώθει.
Το ότι οι γονείς νιώθουν αμηχανία μπροστά σε ένα παιδί που κλαίει δεν είναι λόγος για να το αποθαρρύνουν ή να του πούνε να σταματήσει να κλαίει, δημιουργώντας του επιπλέον δυσάρεστα συναισθήματα απ’ αυτά που ήδη νιώθει. Δεν υπάρχει λόγος να ενοχοποιήσουμε το κλάμα. Πολλές φορές τα παιδιά δεν είναι σε θέση να καταλάβουν τι ακριβώς νιώθουν και δεν καταφέρνουν πάντα να διαχειριστούν αυτό που αισθάνονται. Το κλάμα τούς βγαίνει φυσικό και είναι μια αληθινή συναισθηματική αντίδραση.
Το να πείτε σε ένα παιδί που έχει βάλει τα κλάματα «σταμάτα ναι κλαις» ή «μην κλαις» δεν θα το κάνει να νιώσει καλύτερα – για την ακρίβεια θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Υπάρχουν όμως μερικές φράσεις που θα το ανακουφίσουν και κυρίως θα του δείξουν ότι το καταλαβαίνετε:
- «Τι έγινε;» ή «τι σου συμβαίνει;»
Με αυτό τον τρόπο δεν ενοχοποιείται την αντίδρασή του ούτε το κάνετε να νιώθει άσχημα που έχει βάλει τα κλάματα.
- «Είμαι εδώ, πες μου τι αισθάνεσαι»
Πάνω απ’ όλα ένα παιδί που κλαίει θέλει να νιώσει ασφάλεια, αν το πλησιάσετε τρυφερά, και το αγκαλιάσετε, θα το βοηθήσετε να ηρεμήσει και να σας μιλήσει για αυτό που νιώθει
- «Καταλαβαίνω πώς νιώθεις, κι εγώ έχω στεναχωρηθεί πολύ»
Όταν ξέρετε το λόγο για τον οποίο το παιδί έχει βάλει τα κλάματα, είναι σημαντικό να ξέρει το παιδί ότι το συναισθάνεστε, ότι κατανοείτε την αντίδρασή του και ότι κι εσείς θα μπορούσατε να είχατε κάνει το ίδιο.
- «Θες να δοκιμάσουμε μαζί κάτι;» ή «Μπορώ να σε βοηθήσω;»
Το να ξέρει το παιδί ότι πρώτη σας προτεραιότητα είναι να νιώσει το παιδί καλύτερα κι όχι το να σταματήσει απλώς τα κλάματα, το κάνετε να εστιάσει στην κοινή σας προσπάθεια να ξεπεράσει αυτό που του συνέβη.
- «Θες να κάνουμε ένα διάλειμμα για να βρούμε μαζί μία λύση»
Είναι σημαντικό να μη νιώσει το παιδί ότι προσπαθείτε να του αποσπάσετε το μυαλό από το κλάμα αλλά ότι θέλετε να λύσετε μαζί την αιτία που του προκάλεσε αυτή την αντίδραση.
Ένα παιδί που κλαίει θέλει να νιώσει ασφάλεια, αποδοχή, αγάπη κι ότι προέχει για εσάς να μάθετε τι νιώθει, να το βοηθήσετε να νιώσει καλύτερα και κυρίως να το βοηθήσετε να καταλάβει πώς νιώθει και τι ήταν αυτό που τον οδήγησε στο να βάλει τα κλάματα. Το να του πείτε ότι δεν ωφελεί να κλαίει ή ότι το κλάμα δεν θα το βοηθήσει σε τίποτα, είναι φράσεις που θα το μπερδέψουν και θα το κάνουν να νιώσει χειρότερα. Για το παιδί το κλάμα είναι ένα καταφύγιο, είναι ο χρόνος που χρησιμοποιεί μέχρι να αναπτύξει έναν άλλο μηχανισμό για να αντιμετωπίσει αυτά που αισθάνεται. Είναι η παύση που κάνει για να δει μέσα του και για να βρει τρόπο να ηρεμήσει. Αν νιώθει ότι σας έχει κοντά του σε αυτή την προσπάθεια, μεγαλώνοντας θα βρίσκει κι άλλους τρόπους για να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του – μέχρι τότε δεν χρειάζεται να νιώθει άσχημα όποτε έχει την ανάγκη να βάλει τα κλάματα, το κλάμα είναι μια φυσική ανθρώπινη αντίδραση και δεν πρέπει να ενοχοποιείται ή να καταπιέζεται.