Τέσσερις αναπτυξιακές αλλαγές που οδηγούν τα παιδιά στην εφηβεία
Το να παραμένετε συνδεδεμένοι με τον έφηβο που αλλάζει μπορεί να είναι δύσκολο αλλά είναι εφικτό
Για πολλούς γονείς, η είσοδος της κόρης ή του γιου τους στην εφηβεία μπορεί αρχικά να φέρει κάποια αίσθηση απώλειας, επειδή τώρα οι μέρες της παιδικής ηλικίας έχουν τελειώσει. Δεν θα έχουν ποτέ ξανά την κόρη ή τον γιο τους ως ένα άνετο κοριτσάκι ή αγόρι. Τώρα είναι καιρός να αρχίσουν να τα αφήνουν και να υποστηρίζουν το πέρασμα της ενηλικίωσης που ξεκινά.
Φυσικά, καμία αγάπη δεν χάνεται, αλλά σε κάποιο βαθμό, ο πιο απόμακρος και ανεξάρτητος έφηβος, που τώρα πιέζεται εναντίον του και απομακρύνεται, δεν πρόκειται ποτέ να νιώσει τόσο κοντά όσο το να έχει ένα πιο στοργικό και εξαρτημένο παιδί. Ωστόσο, ο ψυχολόγος Carl Pickhardt επισημαίνει ότι υπάρχει μια θετική αντιστάθμιση, επειδή τώρα είναι συναρπαστικό να παρακολουθούμε την ανάπτυξη της μεγαλύτερης νεανικής ανεξαρτησίας και ατομικότητάς τους.
Για να υποστηρίξουν αυτόν τον μετασχηματισμό, είναι καλύτερο για τους γονείς να προβλέπουν κοινές αλλαγές που θα ξεδιπλωθούν.
Τι να περιμένετε
Σκεφτείτε τέσσερα είδη αυξανόμενων αλλαγών που συμβαίνουν τώρα.
Υπάρχει περισσότερη απόσπαση για την ανεξαρτησία. «Θέλει περισσότερη επαφή με συνομήλικους και λιγότερη με την οικογένεια». Ο χρόνος μέσω τηλεφώνου και κοινωνικής δικτύωσης και υπολογιστή με συνομηλίκους γίνεται σανίδα σωτηρίας. Τώρα, υπάρχει περισσότερος κοινωνικός διαχωρισμός στον κόσμο των συνομηλίκων: «Οι φίλοι έχουν μεγαλύτερη σημασία!» Για τους γονείς, αυτό μπορεί να μοιάζει με κοινωνικό υποβιβασμό: «Τώρα μετράμε λιγότερο!» Έχουν στιγμές που νιώθουν μοναξιά για αυτό που τους λείπει. «Αισθανόμαστε λιγότερο σημαντικοί».
Υπάρχει μεγαλύτερη διαφοροποίηση για την ατομικότητα. «Βρίσκει νέους τρόπους να εκφράσει ό,τι έχει σημασία». Οι αφίσες στους τοίχους της κρεβατοκάμαρας μπορούν να επικοινωνήσουν πολύ αυτά που τον ενδιαφέρουν. Τώρα, το να εκφράζει κανείς το δικό του μοναδικό πρόσωπο έχει μεγαλύτερη σημασία: «Θέλω να είμαι εγώ!» Για τους γονείς, αυτό μπορεί να μοιάζει ασυμβίβαστο: «Αυτό που του αρέσει δεν είναι αυτό που έχουμε συνηθίσει!» Έχουν στιγμές που νιώθουν περίεργα από το παιδί που κάποτε γνώριζαν τόσο καλά: «Νιώθουμε πιο ασύμβατοι».
Υπάρχει μεγαλύτερη διαφωνία ή αντίθεση. «Επιμένει στα θέλω του, αντιτίθεται στα αιτήματά μας, λέει τις απόψεις του και διαφωνεί περισσότερο όσο μεγαλώνει». Τώρα, οι γονικές επιθυμίες και απαιτήσεις είναι λιγότερο πειστικές από πριν. Για τους γονείς, αυτή η τακτική πρόκληση μπορεί να αισθάνεται εξαντλητική: «Οι αντιρρήσεις του μας φθείρουν!» Έχουν στιγμές που νιώθουν απογοητευμένοι από τις δυσκολίες της συνεννόησης: «Αισθανόμαστε πιο απογοητευμένοι».
Υπάρχει περισσότερη ώθηση για κοσμική ανακάλυψη. «Ενδιαφέρεται να μάθει πώς είναι η ζωή των ενηλίκων». Τώρα, υπάρχουν πιο προχωρημένοι πειραματισμοί, κάποιοι που έχουν απαγορευτεί αυστηρά. Για τους γονείς, αυτή η επιθυμία να μεγαλώσουν βιαστικά λαμβάνοντας δείγμα παλιότερων εμπειριών μπορεί να είναι τρομακτική: «Είναι τόσα πολλά που θέλει να δοκιμάσει που θα θέλαμε να μην το κάνει!» Έχουν συχνές στιγμές άγχους: «Αισθανόμαστε πιο ανήσυχοι».
Αυτοδιαχείριση γονέων
Η αποτελεσματική γονική διαχείριση του εφήβου σας έχει να κάνει με την ώριμη διαχείριση του εαυτού σας. Για παράδειγμα:
Για να αντιμετωπίσετε την αποσύνδεση, προσπαθήστε να συνεχίσετε να ξεκινάτε θετική επαφή, ώστε να προκύψουν στιγμές φροντίδας εγγύτητας: «Ας κάνουμε ένα διάλειμμα για να κάνουμε μαζί κάτι διασκεδαστικό».
Για να αντιμετωπίσετε τη διαφοροποίηση, προσπαθήστε να συνεχίσετε να γεφυρώνετε τις αυξανόμενες διαφορές με ενδιαφέρον, εκφράζοντας την επιθυμία να μάθετε: «Μπορείς να με βοηθήσεις να καταλάβω καλύτερα;»
Για να αντιμετωπίσετε τη διαφωνία, προσπαθήστε να αντιμετωπίσετε οποιαδήποτε σύγκρουση ως ευκαιρία για να αναπτυχθεί η κατανόηση: «Πες μου πώς η σκέψη μου είναι λάθος».
Για να αντιμετωπίσετε την ανακάλυψη, προσπαθήστε να παραμείνετε μπροστά από την καμπύλη ανάπτυξης προετοιμάζοντας τους για τους μεγαλύτερους κινδύνους που έρχονται: «Επίτρεψέ μου να σου δώσω κάποιες πληροφορίες για μελλοντική χρήση».
Μαγική ανατροφή των παιδιών
Για τους νέους και τους γονείς, ενώ η εφηβεία δεν είναι για τους αδύναμους, ούτε είναι μια περίοδος για να φοβόμαστε. Η εφηβεία δεν είναι μια άθλια περίοδος, είναι μια μαγική εποχή. Γι’ αυτό ο Carl Pickhardt έχει γράψει ιστολόγια, στήλες, βιβλία για γονείς και μυθιστορήματα γι’ αυτό: για να γιορτάσω το πέρασμα της ενηλικίωσης!
Γιατί να γιορτάσουμε αυτή την περίπλοκη εποχή; Γιατί πιστεύει ότι είναι τιμή να συμμετέχουμε στην ανάπτυξη του εφήβου μας. Τώρα, οι γονείς έχουν την ευκαιρία να βοηθήσουν ένα νεαρό κορίτσι ή ένα νεαρό αγόρι να γίνει ενήλικος εαυτός τους.
Οι γονείς μπορούν να συμβάλουν σε αυτή τη μεταμόρφωση. Και μας ρωτάει: Υπάρχει μια πιο ικανοποιητική πρόκληση από αυτή;
Ο Carl Pickhardt Ph.D. είναι ψυχολόγος στην ιδιωτική συμβουλευτική και στην πρακτική άσκηση δημόσιας διαλέξεων στο Ώστιν του Τέξας. Το τελευταίο του βιβλίο είναι το Holding On while Letting Go: Parenting Your Child Through the Four Freedoms of Adolescence.