Now Reading
5 τρόποι για να εμβαθύνετε τη συναισθηματική σύνδεση με το παιδί προσχολικής ηλικίας

5 τρόποι για να εμβαθύνετε τη συναισθηματική σύνδεση με το παιδί προσχολικής ηλικίας

Η ηλικία 3 έως 6 ετών είναι η βασική περίοδος για τη συναισθηματική ανάπτυξη

Η ηλικία 3 έως 6 ετών είναι η βασική περίοδος για τη συναισθηματική ανάπτυξη

Ακολουθούν πέντε πράγματα που μπορούν να κάνουν οι γονείς για να προωθήσουν την υγιή συναισθηματική ανάπτυξη κατά το στάδιο της προσχολικής ηλικίας και του νηπιαγωγείου, σύμφωνα με τον συγγραφέα κι εκπαιδευτή γονέων Lawrence J. Cohen, όπως τα έγραψε σε άρθρο του στο Psychology Today:

Συνεχίστε τις προσπάθειες που ξεκίνησαν στο στάδιο του βρέφους και του νηπίου

Παρατηρήστε τα συναισθήματα των παιδιών και γίνετε ένας μαγικός καθρέφτης για αυτά: Ανοίξτε τα μάτια και την καρδιά σας. Παρόλο που οι λέξεις είναι πιο σημαντικές τώρα από ό,τι στη βρεφική ηλικία, συνεχίστε να αντικατοπτρίζετε τις μη λεκτικές πτυχές των συναισθημάτων μέσω του τόνου της φωνής και των εκφράσεων του προσώπου (με θεατρικό και παραστατικό τρόπο, χρησιμοποιώντας αστεία επιφωνήματα).

Να είστε με τα παιδιά που έχουν έντονα συναισθήματα, ανεξάρτητα από το συναίσθημα. (Είναι εντάξει να βγείτε έξω από το εύρος κλωτσιών ενός θυμωμένου παιδιού, αλλά μην το αφήνετε τελείως μόνο του.) Συνεχίστε να κατευνάζετε τα παιδιά που είναι αναστατωμένα χωρίς να τα ωθείτε να τελειώσουν με τα συναισθήματά τους. Όταν θα ηρεμήσουν, θα αρχίσουν να εσωτερικεύουν την καταπραϋντική σας δράση και να ηρεμούν τον εαυτό τους – εκτός αν το συναίσθημα είναι πολύ μεγάλο.

Κατανοήστε τη συναισθηματική πηγή οποιασδήποτε προβληματικής συμπεριφοράς

Τα δάκρυα και οι εκρήξεις δεν είναι κακή συμπεριφορά – είναι φυσικές συναισθηματικές αντιδράσεις. Πολλές προβληματικές ενέργειες είναι επίσης συναισθηματικές αντιδράσεις, όχι «κακές συμπεριφορές». Τα παιδιά χρειάζονται κατανόηση και ενσυναίσθηση για τα συναισθήματα που βρίσκονται κάτω από τη συμπεριφορά, όχι τιμωρία ή κριτική που στοχεύει στην επιφανειακή συμπεριφορά.

Ενθαρρύνετε τη συναισθηματική έκφραση κατά τη διάρκεια του δραματικού παιχνιδιού

Τα περισσότερα παιδιά στο στάδιο ηλικίας 3-6 ετών συμμετέχουν σε ένα μεγάλο δραματικό παιχνίδι – τα παιχνίδια ρόλων γίνονται αφορμή για τη δημιουργία πολλών ευφάνταστων σεναρίων. Αυτό είναι έξυπνο. Η χαρά του ελεύθερου παιχνιδιού, η δύναμη της φαντασίας και η κοινωνική δέσμευση με ενήλικες ή άλλα παιδιά καθιστούν το δραματικό παιχνίδι μια ισχυρή δύναμη στην ανάπτυξη – συμπεριλαμβανομένης της συναισθηματικής ανάπτυξης.

Στη φαντασία, τα παιδιά μπορούν να εξερευνήσουν κάθε πιθανό συναίσθημα. Ακριβώς όπως τα μικρά παιδιά μαθαίνουν για τον όγκο, τη μάζα και τη βαρύτητα παίζοντας με την άμμο ή τα μπλοκ, μαθαίνουν για τον φόβο, τον θυμό, τη λύπη και την αγάπη, αναπαριστώντας διαπροσωπικές σχέσεις και σχεσιακά γεγονότα. Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν υπερβάλλοντας τα συναισθήματα με διασκεδαστικό τρόπο. Εάν ένα παιδί θέλει η μητέρα του να προσποιείται ότι είναι το μωρό, η μητέρα μπορεί να κλάψει δυνατά και χιουμοριστικά και να μεγαλοποιήσει την ανακούφισή του όταν έρχεται η «Μαμά» να τη φροντίσει.

Το δραματικό παιχνίδι βοηθά επίσης τα παιδιά να θεραπευτούν από επώδυνες ή τραυματικές εμπειρίες. Ο γιος ενός φίλου έκανε αρκετές επώδυνες και τρομακτικές ιατρικές επεμβάσεις. Στη συνέχεια, έπαιξε ένα παιχνίδι στο οποίο προσποιήθηκε ότι κλωτσούσε τους γιατρούς και τις νοσοκόμες. Ήταν ένα γλυκό και συνεργάσιμο αγόρι που δεν κλωτσούσε ποτέ έναν ενήλικα, αλλά στο παιχνίδι, μπόρεσε να αισθανθεί ξανά δυνατός εκφράζοντας αυτό το συναίσθημα. Ήταν προσποίηση, έτσι οι γονείς ήξεραν ότι δεν ήταν κακός και δεν έβλαπτε πραγματικά κανέναν. Δουλεύοντας μέσα από αυτά τα συναισθήματα στο παιχνίδι, ήταν χαλαρός και σίγουρος στις επόμενες επισκέψεις του σε γιατρούς.

Προωθήστε τη βαθύτερη συναισθηματική επίγνωση

Τα παιδιά σε αυτό το στάδιο αναπτύσσουν γρήγορα τις γλωσσικές τους ικανότητες. Αλλά οι λέξεις είναι μόνο ένα μικρό μέρος των συναισθημάτων. Τα συναισθήματα ζουν κυρίως στο σώμα, έτσι οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να καλλιεργήσουν συναισθηματική επίγνωση περιγράφοντας τις σωματικές αισθήσεις που συνοδεύουν κάθε συναίσθημα. Είναι τεντωμένοι οι μύες των χεριών; Νιώθεις φτερούγισμα στο στομάχι; Είναι το δέρμα ζεστό ή κρύο; Πολλοί ενήλικες δυσκολεύονται να συντονίσουν τις σωματικές αισθήσεις που σχετίζονται με τα δικά τους συναισθήματα, έτσι ώστε να μπορούν να εξασκήσουν αυτή τη δεξιότητα μαζί με τα παιδιά τους.

Δείτε Επίσης

Οι γονείς μπορούν επίσης να εισαγάγουν την ιδέα μιας αριθμητικής κλίμακας συναισθηματικής έντασης. Συχνά ο Lawrence J. Cohen ζητάει από τα παιδιά να επιλέξουν έναν αριθμό από το 1 έως το 10, με 1 το ήσυχο «ααααχ» και 10 το «Ωχ όχι!». Η ενέργεια του παιδιού να επιλέξει έναν αριθμό είναι ένας ήπιος τρόπος να δροσίσει τα «καυτά» συναισθηματικά κυκλώματα του εγκεφάλου και να ενεργοποιήσει τα πιο ψυχρά κυκλώματα σκέψης. Λειτουργεί πολύ καλύτερα από το να απαιτείς από τα παιδιά να βάλουν λόγια στα μεγάλα συναισθήματά τους. Για τα μικρότερα παιδιά, η κλίμακα μπορεί να είναι πράσινο φως, κίτρινο φως ή κόκκινο φως ή μια χειρονομία με τα χέρια τους για να δείχνουν μικρό, μέτριο ή μεγάλο.

Δεδομένου ότι τα συναισθήματα ζουν στο σώμα, οι σωματικές στρατηγικές είναι συχνά πιο αποτελεσματικές για την ολοκλήρωση των συναισθημάτων από την ομιλία ή τη σκέψη. Οι αργές, βαθιές αναπνοές, για παράδειγμα, συνήθως ανακουφίζουν το άγχος καλύτερα από τις μακροχρόνιες συζητήσεις – οι οποίες συχνά μετατρέπονται σε λογομαχίες. Η μαξιλαρομαχία ή η πάλη είναι συχνά καλύτεροι τρόποι για να απελευθερώσετε τη συσσωρευμένη ενέργεια της απογοήτευσης ή του θυμού από το να αναθεωρήσετε τι συνέβη για να πυροδοτήσει το συναίσθημα – και καλύτερο από το να πιέζετε τα παιδιά να «χρησιμοποιήσουν τα λόγια σας».

Να γνωρίζετε την επίδραση των ρόλων των φύλων στα συναισθήματα

Οι ενήλικες συχνά πιέζουν τα αγόρια να μην κλάψουν ή να δείχνουν φόβο και πιέζουν τα κορίτσια να μη δείξουν θυμό. Πολλοί ενήλικες εξακολουθούν να παρατηρούν μέσα τους μια εσωτερική πίεση να καταστείλουν ορισμένα συναισθήματα. Ακόμα κι αν οι γονείς δεν επιβάλλουν αυτές τις νόρμες, πιέζονται από τους συνομηλίκους και από την ψυχαγωγία των παιδιών. Αλλά κάθε παιδί χρειάζεται πρόσβαση σε κάθε συναίσθημα. Τα αγόρια έχουν εξίσου λόγους να είναι λυπημένα ή φοβισμένα με τα κορίτσια, και τα κορίτσια έχουν εξίσου λόγους να είναι θυμωμένα με τα αγόρια.

© 2023 All rights reserved Powered by Brainfoodmedia.

ID - ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Scroll To Top