5 σημάδια ότι υπερπροσπαθείτε να είστε η τέλεια μαμά
Πότε ο υπερβάλλων ζήλος σας μπορεί να φέρει τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα;
Βοηθάτε τα παιδιά σας στη μελέτη τους, τα πηγαίνετε από δραστηριότητα σε δραστηριότητα και από μουσείο σε μουσείο, δίνετε πάντα το «παρών» στις συναντήσεις γονέων και κηδεμόνων στο σχολείο, προσπαθείτε ό,τι μαγειρεύετε να είναι υγιεινό αλλά και νόστιμο μαζί, κανονίζετε να βρεθείτε συχνά με φιλικές οικογένειες με παιδιά, μυείτε τα παιδιά σας στις χαρές της εθελοντικής εργασίας, αγωνίζεστε να τα μάθετε να σέβονται το περιβάλλον και τους γύρω τους… κι όμως βλέπετε κάποιους συμμαθητές τους, οι γονείς των οποίων δεν συμμετέχουν τόσο στην ανατροφή τους, να εξελίσσονται σε ανθρώπους με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αυτονομία. Τι κάνετε λάθος;
Αν αναγνωρίζετε τον εαυτό σας στις παρακάτω περιγραφές, ίσως υπερπροσπαθείτε να είστε οι τέλειοι γονείς, με συνέπεια να έχετε τα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα.
1. Επαινείτε χωρίς φειδώ τα παιδιά σας. Αναμφίβολα χρειάζονται την ενθάρρυνσή σας, αλλά όταν τα επαινείτε αδιάκοπα, ακόμα δηλαδή και όταν δεν καταφέρνουν κάτι για πρώτη φορά αλλά για χιλιοστή, στην πραγματικότητα τους κάνετε κακό γιατί ο έπαινος χάνει τελικά την αξία του στα μάτια τους.
2. Τους δίνετε υπερβολικά πολλές υλικές ανταμοιβές. Είναι κάτι αντίστοιχο με την «κατάχρηση» επαίνων, αφού κι αυτές σταδιακά χάνουν το συμβολισμό και την αξία τους.
3. Έχετε υπερβολικά χαμηλές προσδοκίες από τα παιδιά σας. Αποφεύγετε να τα φορτώνετε με πολλές εξωσχολικές εργασίες και δραστηριότητες, και καλά κάνετε. Αν όμως χαμηλώνετε υπερβολικά τον πήχη των προσδοκιών ίσως καταλήγετε να αναλαμβάνετε πολλά πράγματα για λογαριασμό τους (π.χ. να λύνετε εσείς τις σχολικές ασκήσεις τους). Έτσι όμως δεν τα μαθαίνετε να στέκονται στα πόδια τους και να ενεργούν χωρίς βοήθεια.
4. Δεν τα ενθαρρύνετε αρκετά να συμμετέχουν στις δουλειές του σπιτιού. Όχι μόνο δεν είναι σπατάλη χρόνου για τα παιδιά αλλά και ενδείκνυται να τα παρακινείτε να αναλαμβάνουν –ανάλογα και με την ηλικία τους φυσικά– διάφορες εργασίες του νοικοκυριού όπως το πλύσιμο των πιάτων, το στρώσιμο του τραπεζιού ή του κρεβατιού τους. Έτσι, τα βοηθάτε να γίνουν αυτάρκεις, ανεξάρτητοι και υπεύθυνοι ενήλικες.
5. Προσπαθείτε να προλάβετε όλα τα λάθη τους. Τα λάθη είναι αναπόφευκτα όταν τα παιδιά παίρνουν πρωτοβουλίες. Και έχουν την αξία τους. Αφήστε τα λοιπόν να κάνουν λάθη: έτσι, τα παιδιά βιώνουν στην πράξη τις συνέπειες μιας συμπεριφοράς τους ώστε την επόμενη φορά να την αποφύγουν συνειδητά αντί απλά να υπακούνε σαν ρομπότ σε μια εντολή σας. Το ζητούμενο είναι να είστε κοντά τους, ώστε να τα προστατεύσετε σε περίπτωση που βρεθούν σε σοβαρό κίνδυνο, χωρίς όμως να προσπαθείτε να τα ελέγχετε διαρκώς.