Τα παιδιά που παίζουν περισσότερα βιντεοπαιχνίδια παρουσιάζουν μεγαλύτερη ευφυΐα με την πάροδο του χρόνου, σύμφωνα με νέα έρευνα
Ίσως τώρα που τελειώνουν και τα σχολεία να αφήσετε με λιγότερες ενοχές τα παιδιά να παίξουν βιντεοπαιχνίδια
Πολλοί γονείς νιώθουν ένοχοι όταν τα παιδιά τους παίζουν βιντεοπαιχνίδια για ώρες. Μερικοί μάλιστα ανησυχούν ότι θα μπορούσε να κάνει τα παιδιά τους λιγότερο έξυπνα. Και, πράγματι, αυτό είναι ένα θέμα για το ποίο οι επιστήμονες συγκρούονται εδώ και χρόνια.
Στη νέα μελέτη, ερευνήσανε πώς τα βιντεοπαιχνίδια επηρεάζουν το μυαλό των παιδιών, παίρνοντας συνεντεύξεις και δοκιμάζοντας περισσότερα από 5.000 παιδιά ηλικίας δέκα έως 12 ετών. Και τα αποτελέσματα, που δημοσιεύθηκαν στο Scientific Reports, θα εκπλήξουν ορισμένους.
Τα παιδιά ρωτήθηκαν πόσες ώρες την ημέρα περνούσαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, βλέποντας βίντεο ή τηλεόραση και παίζοντας βιντεοπαιχνίδια. Η απάντηση ήταν: πολλές ώρες. Κατά μέσο όρο, τα παιδιά περνούσαν δυόμιση ώρες την ημέρα παρακολουθώντας διαδικτυακά βίντεο ή τηλεοπτικά προγράμματα, μισή ώρα κοινωνικοποίησης στο διαδίκτυο και μία ώρα παίζοντας βιντεοπαιχνίδια.
Συνολικά, αυτό είναι τέσσερις ώρες την ημέρα για το μέσο παιδί και έξι ώρες για ένα ποσοστό 25% – ένα μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου του παιδιού. Και άλλες αναφορές διαπίστωσαν ότι αυτό έχει αυξηθεί δραματικά κατά τη διάρκεια των δεκαετιών. Οι οθόνες υπήρχαν στις προηγούμενες γενιές, αλλά τώρα καθορίζουν πραγματικά την παιδική ηλικία.
Είναι κακό αυτό; Λοιπόν, είναι περίπλοκο. Θα μπορούσαν να υπάρχουν τόσο οφέλη όσο και μειονεκτήματα για το αναπτυσσόμενο μυαλό των παιδιών. Και αυτά μπορεί να εξαρτώνται από το αποτέλεσμα που εξετάζετε. Για τη μελέτη τους, τους ενδιέφερε συγκεκριμένα η επίδραση του χρόνου οθόνης στην ευφυΐα – την ικανότητα να μαθαίνουμε αποτελεσματικά, να σκεφτόμαστε ορθολογικά, να κατανοούμε περίπλοκες ιδέες και να προσαρμοζόμαστε σε νέες καταστάσεις.
Η ευφυΐα είναι ένα σημαντικό χαρακτηριστικό στη ζωή μας και είναι εξαιρετικά προγνωστικό για το μελλοντικό εισόδημα, την ευτυχία και τη μακροζωία ενός παιδιού. Στην έρευνα, συχνά μετριέται ως απόδοση σε ένα ευρύ φάσμα γνωστικών τεστ. Για τη μελέτη τους, δημιουργήσαν έναν δείκτη νοημοσύνης από πέντε εργασίες: δύο για την αναγνωστική κατανόηση και το λεξιλόγιο, μία για την προσοχή και την εκτελεστική λειτουργία (που περιλαμβάνει τη μνήμη εργασίας, την ευέλικτη σκέψη και τον αυτοέλεγχο), μια αξιολόγηση της οπτικο-χωρικής επεξεργασίας (όπως η περιστροφή αντικείμενα στο μυαλό σας), και ένα για την ικανότητα μάθησης σε πολλαπλές δοκιμές.
Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος μελετά την επίδραση των οθονών στην ευφυΐα, αλλά η έρευνα, μέχρι στιγμής, έχει δώσει ανάμεικτα αποτελέσματα. Λοιπόν, τι το ιδιαίτερο έχει αυτή τη φορά; Η καινοτομία της νέας μελέτης είναι ότι έλαβαν υπόψη τα γονίδια και το κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο. Μόνο λίγες μελέτες μέχρι στιγμής έχουν λάβει υπόψη την κοινωνικοοικονομική κατάσταση (νοικοκυριακό εισόδημα, εκπαίδευση γονέων και ποιότητα γειτονιάς) και καμία μελέτη δεν είχε υπολογίσει γενετικές επιπτώσεις.
Τα γονίδια έχουν σημασία γιατί η ευφυΐα είναι εξαιρετικά κληρονομική. Εάν δεν ληφθούν υπόψη, αυτοί οι παράγοντες θα μπορούσαν να κρύψουν την πραγματική επίδραση του χρόνου οθόνης στη νοημοσύνη των παιδιών. Για παράδειγμα, τα παιδιά που γεννιούνται με συγκεκριμένα γονίδια μπορεί να είναι πιο επιρρεπή να παρακολουθούν τηλεόραση και, ανεξάρτητα, να έχουν μαθησιακά προβλήματα. Το λαχείο της γενετικής είναι ένας σημαντικός παράγοντας σύγχυσης σε οποιαδήποτε ψυχολογική διαδικασία, αλλά μέχρι πρόσφατα αυτό ήταν δύσκολο να ληφθεί υπόψη σε επιστημονικές μελέτες λόγω του βαρύ κόστους της ανάλυσης γονιδιώματος και των τεχνολογικών περιορισμών.
Τα δεδομένα που χρησιμοποιήσαν για τη νέα μελέτη αποτελούν μέρος μιας τεράστιας προσπάθειας συλλογής δεδομένων στις ΗΠΑ για την καλύτερη κατανόηση της παιδικής ανάπτυξης: το έργο Εγκεφάλου και Γνωσιακής Ανάπτυξης Εφήβων. Το δείγμα τους ήταν αντιπροσωπευτικό των ΗΠΑ ως προς το φύλο, τη φυλή, την εθνικότητα και την κοινωνικοοικονομική κατάσταση.
Τα αποτελέσματα
Διαπιστώσανε ότι όταν ρωτήσανε για πρώτη φορά το παιδί στα δέκα του πόσο έπαιζε, τόσο η παρακολούθηση βίντεο όσο και η κοινωνικοποίηση στο διαδίκτυο συνδέονταν με νοημοσύνη κάτω του μέσου όρου. Εν τω μεταξύ, το gaming δεν συνδέθηκε καθόλου με την ευφυΐα. Αυτά τα αποτελέσματα του χρόνου οθόνης συμφωνούν κυρίως με προηγούμενες έρευνες. Αλλά όταν παρακολουθήσανε αργότερα, διαπιστώσανε ότι το gaming είχε θετική και ουσιαστική επίδραση στην ευφυΐα.
Ενώ τα παιδιά που έπαιζαν περισσότερα βιντεοπαιχνίδια στα δέκα χρόνια δεν ήταν κατά μέσο όρο πιο έξυπνα από τα παιδιά που δεν έπαιζαν, εμφάνισαν τα περισσότερα κέρδη σε νοημοσύνη μετά από δύο χρόνια, τόσο στα αγόρια όσο και στα κορίτσια. Για παράδειγμα, ένα παιδί που βρισκόταν στο κορυφαίο 17% όσον αφορά τις ώρες που αφιέρωσε στα παιχνίδια αύξησε το IQ του περίπου 2,5 πόντους περισσότερο από το μέσο παιδί σε διάστημα δύο ετών.
Αυτό είναι απόδειξη της ευεργετικής, αιτιώδους επίδρασης των βιντεοπαιχνιδιών στην ευφυΐα. Αυτό το αποτέλεσμα ταιριάζει με προηγούμενες, μικρότερες μελέτες, όπου οι συμμετέχοντες ανατίθενται τυχαία σε βιντεοπαιχνίδια ή σε μια ομάδα ελέγχου. Το εύρημά τους είναι επίσης σύμφωνο με παράλληλες σειρές μελετών που υποδηλώνουν ότι οι γνωστικές ικανότητες δεν είναι σταθερές, αλλά μπορούν να εκπαιδευτούν – συμπεριλαμβανομένων μελετών με εφαρμογές παρέμβασης γνωστικής εκπαίδευσης.
Τι γίνεται με τους άλλους δύο τύπους δραστηριοτήτων οθόνης; Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν επηρέασαν την αλλαγή στη νοημοσύνη μετά από δύο χρόνια. Οι πολλές ώρες του instagram και των μηνυμάτων δεν ενίσχυσαν τη νοημοσύνη των παιδιών, αλλά δεν ήταν και επιζήμιο. Τέλος, η παρακολούθηση τηλεόρασης και διαδικτυακών βίντεο έδειξε θετική επίδραση σε μία από τις αναλύσεις, αλλά καμία επίδραση όταν λήφθηκε υπόψη η εκπαίδευση των γονέων (σε αντίθεση με τον ευρύτερο παράγοντα της «κοινωνικοοικονομικής κατάστασης»). Άρα αυτό το εύρημα θα πρέπει αναλυθεί με περισσότερη προσοχή. Εκεί είναι κάποια εμπειρική υποστήριξη ότι το υψηλής ποιότητας τηλεοπτικό/βίντεο περιεχόμενο, όπως το πρόγραμμα Sesame Street, έχει θετική επίδραση στη σχολική επίδοση και τις γνωστικές ικανότητες των παιδιών. Αλλά αυτά τα αποτελέσματα είναι σπάνια.
Όταν σκεφτόμαστε τις συνέπειες αυτών των ευρημάτων, είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι υπάρχουν πολλές άλλες ψυχολογικές πτυχές που δεν εξετάστηκαν, όπως η ψυχική υγεία, η ποιότητα του ύπνου και η σωματική άσκηση. Τα αποτελέσματά τους δεν πρέπει να ληφθούν ως γενική σύσταση για όλους τους γονείς για να επιτρέψουν το απεριόριστο παιχνίδι. Αλλά για εκείνους τους γονείς που ενοχλούνται από τα παιδιά τους που παίζουν βιντεοπαιχνίδια, μπορείτε τώρα να αισθάνεστε καλύτερα γνωρίζοντας ότι μάλλον τα κάνει λίγο πιο έξυπνα.