Τα κορίτσια στην εφηβεία βιώνουν μια πρωτόγνωρη κρίση ως προς την ψυχική τους υγεία. Εδώ είναι 6 τρόποι με τους οποίους μπορούν να τα βοηθήσουν οι γονείς
Μια νέα έκθεση διαπιστώνει ότι σχεδόν 3 στα 5 έφηβα κορίτσια ένιωθαν έντονα λυπημένα ή απελπισμένα τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, υπάρχουν συγκεκριμένοι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να υποστηρίξετε την ψυχική υγεία του εφήβου σας.
Σύμφωνα με μια νέα έκθεση που δημοσιεύθηκε από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) την περασμένη εβδομάδα, οι έφηβοι των ΗΠΑ βιώνουν επίπεδα ρεκόρ θλίψης, βίας και τραύματος. Η ψυχική υγεία συνέχισε να επιδεινώνεται την τελευταία δεκαετία για όλους τους μαθητές γυμνασίου, αλλά η κατάσταση φαίνεται να είναι πιο ζοφερή για τα έφηβα κορίτσια και εκείνα που προσδιορίζονται ως LGBTQ+.
Σχεδόν 3 στα 5 έφηβα κορίτσια στις ΗΠΑ ένιωθαν έντονα θλιμμένα ή απελπισμένα το 2021 -ποσοστό διπλάσιο από αυτό των εφήβων αγοριών και 60% υψηλότερο από τα επίπεδα που παρατηρήθηκαν πριν από μια δεκαετία. Σχεδόν το 25% των έφηβων κοριτσιών σκέφτηκε ένα σχέδιο αυτοκτονίας το 2021. Μεταξύ των νέων που προσδιορίζουν LGBTQ+, σχεδόν το 70% βίωσε αισθήματα επίμονης θλίψης και σχεδόν το 25% είχε αποπειραθεί να αυτοκτονήσει τον περασμένο χρόνο. Τα έφηβα κορίτσια που υπέστησαν σεξουαλική βία αυξήθηκαν επίσης κατά 20% μεταξύ των ετών 2017 και 2021.
Τα ευρήματα προέρχονται από το Youth Risk Behavior Survey του CDC, το οποίο ανέλυσε δεδομένα έρευνας 10 ετών από μαθητές γυμνασίου σε όλη τη χώρα, εξετάζοντας παράγοντες που σχετίζονται με την υγεία και την ευεξία των εφήβων, όπως σεξουαλικές συμπεριφορές, χρήση ουσιών, αυτοκτονικές σκέψεις και συμπεριφορές – εμπειρίες βίας καθώς και προστατευτικούς παράγοντες όπως η σχολική διασύνδεση και οι θετικές γονικές σχέσεις.
Και ενώ ορισμένα από τα ευρήματα ήταν θετικά, όπως τα χαμηλότερα ποσοστά χρήσης ναρκωτικών, οι επικίνδυνες σεξουαλικές συμπεριφορές και ο εκφοβισμός στα σχολεία την τελευταία δεκαετία, η έρευνα διαπίστωσε ότι τα ποσοστά κακής ψυχικής υγείας στους εφήβους έχουν ανοδική τάση από το 2011 – αλλά αυξήθηκαν κατά 10% μεταξύ 2019 και 2021, πιθανότατα επιδεινώθηκε από την απομόνωση που σχετίζεται με την πανδημία, έναν σημαντικό παράγοντα κινδύνου για κατάθλιψη.
«Αυτά είναι τα σκληρά δεδομένα που δείχνουν αυτό που γνωρίζουμε ανέκδοτα τα τελευταία δύο χρόνια», δήλωσε στην Washington Post η Laurie McGarry Klose, πρώην πρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Σχολικών Ψυχολόγων.
Η είδηση είναι απίστευτα ανησυχητική και φαίνεται να αποκρυσταλλώνει το θέμα που έχουν υποδείξει διάφορα προειδοποιητικά σημάδια στο πρόσφατο παρελθόν. Οι επισκέψεις στα επείγοντα περιστατικά που σχετίζονται με την ψυχική υγεία μεταξύ των εφήβων έχουν αυξηθεί. Οι διατροφικές διαταραχές αυξάνονται. Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (AAP) κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε εθνικό επίπεδο ψυχικής υγείας μεταξύ παιδιών και εφήβων και άρχισε να υποστηρίζει τον έλεγχο κατάθλιψης και κινδύνου αυτοκτονίας για όλα τα παιδιά ηλικίας 12 ετών και άνω. Οι ΗΠΑ εξέδωσαν μια συμβουλευτική έκθεση 57 σελίδων για την ψυχική υγεία των νέων το 2021.
Αλλά τα δεδομένα δείχνουν ότι η τάση προς επιδείνωση της ψυχικής υγείας των εφήβων υπήρχε καθ’ όλη τη διάρκεια. Υπήρχε μια κρίση ψυχικής υγείας πριν από την πανδημία—απλώς δεν τράβηξε την προσοχή όλων όπως τώρα.
Ως γονιός, όλα αυτά μπορεί να είναι δύσκολο να τα χωνέψετε. Μας λείπουν τα σημάδια; Ο εντοπισμός της κατάθλιψης στους εφήβους μπορεί να είναι δύσκολος, επειδή η κατάθλιψη δεν εμφανίζεται πάντα όπως μπορεί να εμφανιστεί στους ενήλικες. Μπορεί επίσης να είναι δύσκολο να ξέρετε πότε πρέπει να παρέμβετε εάν ο έφηβός σας δεν ζητά βοήθεια—ή φαίνεται καλός και σταθερός στην επιφάνεια. Αλλά αυτός είναι ο λόγος που τα συνεπή check-in μπορεί να είναι τόσο σημαντικά. Εδώ είναι μερικοί συγκεκριμένοι τρόποι για να βοηθήσετε τους εφήβους στη ζωή σας.
6 τρόποι με τους οποίους οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν στην υποστήριξη της ψυχικής υγείας των εφήβων
«Το λύκειο θα πρέπει να είναι μια περίοδος για τα μονοπάτια εξερεύνηση, όχι για τραύματα», δήλωσε σε μια δήλωση η Debra Houry, MD, MPH, Chief Medical Officer του CDC και Αναπληρωτής Διευθυντής για το Πρόγραμμα και την Επιστήμη. «Αυτά τα δεδομένα δείχνουν ότι τα παιδιά μας χρειάζονται πολύ περισσότερη υποστήριξη για να αντεπεξέλθουν, να ελπίζουν και να ευδοκιμήσουν». Από το να τους βοηθήσετε να βρουν τα ενδιαφέροντά τους στο σχολείο μέχρι να μείνουν περίεργοι για τα συναισθήματά τους, δείτε πώς μπορείτε να βοηθήσετε έναν έφηβο που αγωνίζεται.
Δημιουργήστε μια «ασπίδα» για αυτούς ακούγοντας καλά
Ο έφηβος σας μπορεί να μην θέλει να έχει μια συζήτηση μαζί σας για το τι περνάει – μπορεί απλώς να θέλει ένα ηχητικό σφουγγάρι. Οι έφηβοι συχνά οδηγούνται από την ανάγκη τους για αυτονομία, σημειώνει η ψυχολόγος Lisa Damour στους New York Times, της οποίας το τελευταίο βιβλίο είναι «The Emotional Lives of Teenagers». Η τακτική που χρησιμοποιεί στο σπίτι της για να βοηθήσει στην επικύρωση των συναισθημάτων του εφήβου της είναι ουσιαστικά το παιχνίδι ρόλων ότι εσύ, ο γονιός, είσαι αρχισυντάκτης και ο έφηβός σου ο δημοσιογράφος.
Δείτε πώς λειτουργεί: Συμπεριφέρεστε σαν ο έφηβός σας να σας διαβάζει το τελευταίο του άρθρο όταν σας λέει για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει. «Η δουλειά μου είναι να ακούω τόσο προσεχτικά που όταν φτάνει στο τέλος του προσχέδιου, μπορώ να δημιουργήσω έναν τίτλο — ο τίτλος είναι μια αποστακτική, ακριβής περίληψη των όσων είπε που δεν εισάγει νέες ιδέες. Αυτό τους δείχνει ότι ακούτε και επικυρώνετε τα συναισθήματά τους», δηλώνει η Damour.
Μείνετε περίεργοι για τα συναισθήματά τους
Ακριβώς όπως στις μέρες της νηπιακής τους ηλικίας, η παρατήρηση των συναισθημάτων του εφήβου σας με περιέργεια και όχι με κρίση μπορεί να τον βοηθήσει να αισθάνεται πιο άνετα να εκφράζει τις σκέψεις και τα συναισθήματά του – περισσότερο από την καταστολή τους. Δεν χρειάζεται να έχετε όλες τις απαντήσεις – αλλά απλώς το να είστε ένα σημείο προσγείωσης και ένας ασφαλής χώρος για αυτούς, δείχνοντας ενσυναίσθηση και περιέργεια για τις εμπειρίες τους, μπορεί να βοηθήσει τον έφηβό σας να αισθάνεται πιο άνετα να μιλάει για αυτό που περνάει.
Οι γονείς συχνά αισθάνονται ότι πρέπει να έχουν όλες τις απαντήσεις, αλλά στην πραγματικότητα, τα παιδιά θέλουν απλώς να ακουστούν και να γίνουν κατανοητά. Επίσης, δεν χρειάζεται πάντα να προσπαθούμε να αλλάξουμε τα πράγματα για καλό.
Μπορεί να πείτε κάτι σαν, «Λυπάμαι που νιώθεις τόσο απογοητευμένο, μπορείς να μου πεις τι συνέβη;» ή «Φαίνεται ότι περνάς μια πολύ δύσκολη μέρα», το οποίο όχι μόνο αναγνωρίζει τα συναισθήματά τους, αλλά τους δημιουργεί την ευκαιρία να επεξεργαστούν το πώς αισθάνονται.
Βοηθήστε τους να βρουν κάποιον να μιλήσουν
Εάν ο έφηβός σας φαίνεται να δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει ή φαίνεται έντονα λυπημένος, συγκλονισμένος ή απελπισμένος, ενημερώστε τον ότι είστε εκεί για να τον βοηθήσετε να βρει κάποια πρόσθετη υποστήριξη ψυχικής υγείας και πόρους. Μπορεί να πείτε, «Έχεις να κάνεις με πολλά και σου αξίζει να νιώσεις καλύτερα. Ας ψάξουμε να βρούμε κάποιον που μπορεί να είναι σε θέση να μας βοηθήσει να πλοηγηθούμε σε αυτό». Στη συνέχεια, απευθυνθείτε στον παιδίατρο του παιδιού σας για συστάσεις σχετικά με έναν σύμβουλο ψυχικής υγείας.
Ενθαρρύνετε τους εφήβους να συμμετέχουν σε σχολικές δραστηριότητες
Επειδή οι περισσότεροι έφηβοι περνούν μεγάλο μέρος του χρόνου τους στο σχολείο, η έκθεση του CDC αναφέρει ότι το να νιώθουν κοντά με τους συνομηλίκους και τους δασκάλους στο σχολείο και να συμμετέχουν σε σχολικές δραστηριότητες μπορεί να κάνει μια βαθιά διαφορά στη ζωή τους. Η προώθηση της «συνδεσιμότητας του σχολείου» βοηθώντας τους να αισθάνονται ότι συμμετέχουν και αποτελούν μέρος μιας κοινότητας —σε προσωπικό επίπεδο, όχι μόνο σε ακαδημαϊκό επίπεδο— μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο στην ψυχική υγεία στην εφηβεία, αλλά αυτός ο αντίκτυπος μεταφέρεται και στην ενήλικη ζωή.
Αυτό μπορεί να μοιάζει με μια απαλή ώθηση για να βοηθήσει τον έφηβό σας να συμμετάσχει σε μια λέσχη ή ομάδα συνομηλίκων με την οποία ταυτίζεται, ένα ομαδικό άθλημα που μπορεί να αγαπήσει ή ακόμα και απλώς μια πρόταση για να παρακολουθήσει περισσότερες σχολικές εκδηλώσεις, όπως έναν διαγωνισμό ρομποτικής ή το ανοιξιάτικο θεατρικό ανέβασμα.
Παρακολουθήστε τι κάνουν
Αυτό που είναι γνωστό ως «γονική παρακολούθηση», που ορίζεται ως οι γονείς ή άλλοι ενήλικες στην οικογένεια που γνωρίζουν πού/πότε/με ποιους κάνει παρέα το παιδί τους στο γυμνάσιο – και αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα προστατευτικό όταν πρόκειται για την υγεία και την ευημερία των εφήβων. Μελέτες δείχνουν ότι η υψηλή παρακολούθηση από τους γονείς σχετίζεται με μειωμένο σεξουαλικό κίνδυνο, χρήση ουσιών, εμπειρίες βίας και αυτοκτονικές σκέψεις και συμπεριφορές.
Αλλά είναι σημαντικό αυτό το είδος παρακολούθησης να μην φαίνεται παρεμβατικό ή να μην παρεμβαίνει στην ανεξαρτησία τους. Αφορά λιγότερο τον έλεγχο και περισσότερο την ενημέρωση σχετικά με το τι κάνουν οι έφηβοι.
Ελέγχετε τακτικά τον έφηβό σας για τα σχέδιά του μετά το σχολείο ή το Σαββατοκύριακο. Γνωρίζοντας ότι τον προσέχετε μπορεί να βοηθήσει τον έφηβό σας να πάρει ασφαλέστερες αποφάσεις αποφεύγοντας δυνητικά επικίνδυνες συμπεριφορές.
Δώστε μεγάλη προσοχή στα σημάδια της κατάθλιψης και του κινδύνου αυτοκτονίας
Η κατάθλιψη είναι μια διαταραχή της διάθεσης που μπορεί να κάνει τα παιδιά (και τους ενήλικες) να αισθάνονται θλίψη, ευερεθιστότητα ή απελπισία. Εάν μπορείτε να απαντήσετε «ναι» σε περισσότερες από δύο από αυτές τις παρακάτω ερωτήσεις και τα συμπτώματα του εφήβου σας έχουν επιμείνει τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας για τουλάχιστον 2 εβδομάδες, τότε είναι πιθανό να παλεύει με την κατάθλιψη που μπορεί να δικαιολογήσει μια επαγγελματική γνώμη .
Είναι λυπημένο ή οξύθυμο τις περισσότερες ώρες της ημέρας;
Έχει χάσει το ενδιαφέρον του για πράγματα που απολάμβανε πραγματικά; Ή σημαντική μείωση της ενέργειας και έλλειψη κινήτρων για να κάνει πολλά από αυτά που συνήθιζε;
Έχουν αλλάξει οι διατροφικές ή οι συνήθειες ύπνου του;
Νιώθει άχρηστο, απελπισμένο για το μέλλον του ή ένοχο για πράγματα που δεν φταίει;
Είχε σκέψεις αυτοκτονίας;
Εάν ανησυχείτε για την ψυχική υγεία του εφήβου σας, επικοινωνήστε με τον παιδίατρό του ή έναν οικογενειακό γιατρό, ο οποίος μπορεί να σας προτείνει τα επόμενα καλύτερα βήματα ή επικοινωνήστε με σύμβουλο ψυχικής υγείας.