Πρώτη χρονιά στον παιδικό σταθμό; Μια έμπειρη παιδαγωγός συμβουλεύει
Μια Αμερικανίδα δασκάλα με θητεία είκοσι πέντε χρόνων παρουσιάζει στους γονείς τη δική της οπτική.
Η Suzanne Hess, παιδαγωγός με 25 χρόνια πείρας, δίνει πέντε συμβουλές που θα σας φανούν χρήσιμες αν το παιδάκι σας ετοιμάζεται να διασχίσει για πρώτη φορά το κατώφλι του παιδικού σταθμού.
1. Αυτές οι δεξιότητες θα του φανούν χρήσιμες: «Καλό θα ήταν να μπορεί να γράφει το όνομά του, να αναγνωρίζει τα χρώματα, να απολαμβάνει τις αφηγήσεις των ιστοριών, να ξεχωρίζει ορισμένα γράμματα», σχολιάζει η Hess. Παράλληλα, χρήσιμο είναι να έχει αναπτύξει κάποιες κοινωνικές δεξιότητες, όπως να έχει την υπομονή να περιμένει τη σειρά του, να μοιράζεται πράγματα και να νιώθει άνετα σε ένα καινούριο περιβάλλον.
Όλα αυτά εξαρτώνται φυσικά και από την ηλικία του. Δεν μπορούμε, δηλαδή, να έχουμε τέτοιες προσδοκίες από ένα παιδάκι που προορίζεται για το βρεφικό τμήμα (όπου γίνονται δεκτά παιδιά έως 2,5 ετών).
2. Είναι αναμενόμενο να συνυπάρχει με παιδιά που βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια ανάπτυξης. «Οι γονείς πρέπει να κατανοήσουν ότι ένα τμήμα έχει μαθητές από διάφορες κοινωνικοοικονομικές τάξεις και από οικογένειες που μιλούν διαφορετικές γλώσσες», διευκρινίζει η Hess. Είναι επόμενο λοιπόν να μην έχουν αναπτύξει όλα τα παιδιά τις ίδιες δεξιότητες.
Επιπλέον, παίζουν ρόλο η ηλικία και το φύλο: «Τα παιδιά ενός τμήματος έχουν διαφορά ηλικίας που μπορεί να φτάνει τις 364 μέρες. Ακόμα, τα αγόρια έχουν λιγότερο αναπτυγμένες λεπτές κινητικές δεξιότητες και χαμηλότερο έλεγχο του σώματός τους από τα συνομήλικά τους κορίτσια», εξηγεί.
3. Στην επιλογή του ρουχισμού, σκεφτείτε και τον παιδαγωγό. Εκείνες οι χαριτωμένες αλλά δύσχρηστες μπαλαρίνες της κόρης σας ίσως να μην είναι η καλύτερη επιλογή για τον παιδικό. «Επιλέξτε ρούχα που το παιδί σας μπορεί να φορέσει μόνο», παρακινεί η Hess. «Αν δεν είναι σε θέση να δέσει τα κορδόνια του, φορέστε του παπούτσια με Velcro». Προσθέστε επίσης το όνομά του στις ζακέτες που θα φοράει στον παιδικό σταθμό, για να βεβαιωθείτε ότι δεν θα χαθούν.
4. Αποφεύγετε να συγκρίνετε διαρκώς το παιδί σας με τους συμμαθητές του. «Τα παιδιά αναπτύσσουν δεξιότητες με διαφορετικούς ρυθμούς και αυτό εξαρτάται από ένα πλήθος παραγόντων», διευκρινίζει η Hess. Αν ωστόσο ανησυχείτε για την πρόοδό του, μη διστάσετε να κάνετε μια συζήτηση με τον παιδαγωγό του, ο οποίος έχει αρκετή πείρα για να αναγνωρίσει τυχόν προβλήματα. Εκείνος θα σας παραπέμψει, αν το κρίνει απαραίτητο, στον αντίστοιχο ειδικό.
5. Ενημερώστε τον παιδαγωγό για τις ιδιαιτερότητες του παιδιού σας. Δεδομένου ότι κάθε νηπιακό τμήμα περιέχει σχεδόν τριάντα παιδιά, μην περιμένετε από τον ίδιο να τις ανακαλύψει από την πρώτη μέρα. Πληροφορήστε τον, για παράδειγμα, για τυχόν αλλεργίες του παιδιού σας, για τις ιδιοτροπίες και τους φόβους του.
«Κάποιοι μαθητές μου επιζητούν το λούτρινο ζωάκι τους ή συνεχίζουν να πιπιλούν τον αντίχειρά τους. Είχα έναν εξαιρετικά ντροπαλό μαθητή, που προτιμούσε να βρέχει το παντελόνι του, παρά να μου ζητάει να πάει στην τουαλέτα. Αν τα γνώριζα όλα αυτά από την αρχή, η προσαρμογή των παιδιών θα ήταν πιο ομαλή», εξηγεί η Hess.