Πάνω απ’ όλα ειλικρίνεια – πώς να μεγαλώσετε παιδιά που αγαπούν τα αλήθεια
Πώς να μάθετε στα παιδιά να μη λένε ψέματα
Όλοι θέλουμε να μεγαλώσουμε έντιμα παιδιά. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα μάθουμε την πραγματική ιστορία όταν τους ρωτήσουμε τι συμβαίνει. Ελπίζουμε ότι τα παιδιά μας θα μας εμπιστευτούν μικρά αλλά και μεγάλα θέματα. Εδώ έχουμε μερικές συμβουλές από τη συγγραφέα Sarah R. Moore.
Οι ενήλικες τείνουν να το σκέφτονται υπερβολικά μερικές φορές. Η ειλικρίνεια που χρησιμοποιούμε είναι πάντα ο σωστός δρόμος για την ανατροφή των ειλικρινών παιδιών.
Το να μεγαλώνεις έντιμα παιδιά σημαίνει να είσαι ειλικρινής μαζί τους – ακόμα κι όταν είναι δύσκολο. Φυσικά, πρέπει να διατηρήσουμε την εντιμότητά μας κατάλληλη για την ηλικία. Αλλά η ειλικρίνεια είναι η βάση για την ανατροφή τους και για την επικοινωνία μας μαζί τους.
Χρωστάμε στα παιδιά μας να είμαστε διαφανείς, ακόμη και όταν η τάση μας είναι να λέμε ψέματα. Η ειλικρίνειά μας βοηθά στη διαμόρφωση του ηθικού χαρακτήρα τους. Η επιστήμη μας λέει ότι όσο πιο ειλικρινείς είμαστε με τα παιδιά μας, τόσο πιο πιθανό είναι να μεγαλώνουμε έντιμα παιδιά.
Τι γίνεται με τα παιδιά που έχουν ήδη τη «συνήθεια» να λένε ψέματα; Δεν λένε όλα τα παιδιά ψέματα;
Εδώ παίζει ρόλο κάποια γνώση για την ανάπτυξη του παιδιού. Πράγματι, τα παιδιά ηλικίας δύο έως τεσσάρων ήδη αρχίζουν να ασχολούνται με αυτό που οι ενήλικες αντιλαμβάνονται ως ότι λένε ψέματα. Ωστόσο, το «ψέμα» δεν είναι τόσο σαφές όσο φαίνεται.
Για μικρά παιδιά: Μέχρι περίπου 5 ετών
Το ψέμα έχει μια εγγενώς αρνητική χροιά για τους ενήλικες, όπως θα έπρεπε. Για τα παιδιά όμως τόσο μεγάλο μέρος του κόσμου τους βασίζεται στο παιχνίδι που μπορεί να μην συνειδητοποιούν ότι αυτό που είπαν δεν συνέβη στην πραγματικότητα. Ο εγκέφαλός τους απλώς δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα αρκετά για να παρακολουθεί τη διαφορά. Έτσι, αντί να στενοχωριόμαστε που το παιδί μας μας είπε «σκόπιμα» ψέματα, αναδιαμορφώστε το καθώς ο εγκέφαλός του έχει κολλήσει στο παιχνίδι φαντασίας.
Ωστόσο όσο κι αν μας κάνει εντύπωση, όχι μόνο είναι φυσιολογικό αναπτυξιακά, είναι επίσης υγιές και κατάλληλο για αυτά να το κάνουν αυτό. Ένα παράδειγμα αυτού θα ήταν: «Η κούκλα μου πέταξε το φαγητό μου».
Για ελαφρώς μεγαλύτερα παιδιά: Μέχρι περίπου 8 ετών
Μπορεί να λένε ψέματα για τον ίδιο λόγο που λένε οι νεότεροι ομόλογοί τους. Το παιχνίδι εξακολουθεί να είναι μια κοινή πνευματική κατάσταση για αυτά. Εναλλακτικά, μπορεί να λένε ψέματα για να προτείνουν αυτό που θα ήθελαν να είχε συμβεί. Δεν είναι απαραίτητα ένα συνειδητό ή κακόβουλο σχέδιο. Μπορεί να προέλθει από λύπη ή αμηχανία.
Ένα παράδειγμα αυτού θα ήταν: «Δεν ξέρω πώς η μπάλα έσπασε το παράθυρο. Κάποιος άλλος το έκανε». Μπορεί να είναι χρήσιμο για τον ενήλικα να μεταφράσει τη δήλωσή του στο «Μακάρι να μην είχα σπάσει το παράθυρο». Η κατανόηση των εσωτερικών κινήτρων του παιδιού για το ψέμα μπορεί να είναι επωφελής.
Φυσικά, δεν είναι όλα τα ψέματα αποδεκτά και δεν είναι όλα τα ψέματα κατάλληλα για την ανάπτυξη. Η ανατροφή των ειλικρινών παιδιών μπορεί να είναι δυσκολότερη για ορισμένες οικογένειες παρά για άλλες. Επικοινωνήστε με έναν επαγγελματία οικογενειακό σύμβουλο ή κλινικό ιατρό για να συζητήσετε εάν ανησυχείτε.
Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε για να μεγαλώσουμε έντιμα παιδιά; Χρησιμοποιήστε θετική γονική μέριμνα που βασίζεται στην επιστήμη με βάση τη σύνδεση και όχι με ντροπιαστικά ή τιμωρητικά μέτρα όταν τα παιδιά λένε ψέματα. Γίνετε παιχνιδιάρικοι γονείς όσο πιο συχνά μπορείτε για να προσελκύσετε πλήρως τα παιδιά σας. Και πάνω απ’ όλα, δώστε τους χάρη όταν γλιστρούν – άλλωστε, μεγαλώνετε ανθρώπινα πλάσματα και κάνετε ό,τι καλύτερο μπορούμε.