Μένουμε σπίτι και απαντάμε στα παιδιά με ψυχραιμία, χιούμορ και κατανόηση
Καθώς είναι λογικό τα παιδιά να δυσκολεύονται να καταλάβουν όλο αυτό που συμβαίνει
Στα παιδιά πάντα αρέσουν οι ερωτήσεις. Κι ακόμα κι αν έχουν ήδη κάνει μια φορά μια ερώτηση μπορεί να την επαναλάβουν κι άλλες φορές, είτε γιατί δεν κατάλαβαν την απάντηση ή γιατί η απάντηση μπορεί να μην τους άρεσε… και περιμένουν (έχουν την ελπίδα) ότι αν την ξανακάνουν μπορεί η απάντηση να αλλάξει…
Σε περιόδους σημαντικών αλλαγών το άγχος και η ανασφάλειά τους αυξάνεται. Οι ερωτήσεις που κάνουν πέρα από το να αποτελούν το κύριο εργαλείο της περιέργειάς τους και τον τρόπο με τον οποίο μαθαίνουν τον κόσμο και τον εαυτό τους, είναι παράλληλα μια προσπάθεια να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους.
Βέβαια αυτές οι περίοδοι άγχους με τη σειρά τους αποσυντονίζουν και φορτίζουν αρνητικά και τους ίδιους τους γονείς οπότε ίσως να μην έχουν πάντα τη διάθεση αλλά και την ηρεμία να αντιμετωπίσουν τις ερωτήσεις ή τις απορίες των παιδιών. Ειδικά αν έχουν ήδη προσπαθήσει να εξηγήσουν μια κατάσταση ή τα νέα δεδομένα.
Η κατάσταση που αυτή τη στιγμή βιώνουμε δημιουργεί μεγάλη ανασφάλεια τόσο στους γονείς όσο και στα παιδιά. Και στους δύο δημιουργούνται πολλές ερωτήσεις. Ερωτήσεις στις οποίες μπορεί να μην υπάρχουν καν απαντήσεις. Όμως είναι εξαιρετικά σημαντικό να νιώσουν τα παιδιά ότι έχουν το δικαίωμα να κάνουν όποια ερώτηση τους δημιουργείται. Κι αν δεν ξέρετε την απάντηση, μην τα αποπάρετε για να κρύψετε την αμηχανία σας, πείτε ξεκάθαρα ότι δεν γνωρίζετε όλες τις απαντήσεις αλλά ότι θα ψάξετε να τη βρείτε.
Σε πολλές από τις ερωτήσεις που αυτή τη στιγμή κάνουν τα παιδιά – όπως για παράδειγμα:
- Γιατί δεν μπορώ να πάω σχολείο
- Γιατί δεν μπορώ να πάω στην παιδική χαρά
- Γιατί δεν μπορώ να βγω για βόλτα με τους φίλους μου
- Γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ στα ξαδέρφια μου
- Γιατί δεν μπορούμε να πάμε επίσκεψη στον παππού και στη γιαγιά
- Γιατί δεν μπορούμε να πάμε στο χωριό για Πάσχα
Η απάντηση είναι μία και απλή: Γιατί μένουμε σπίτι, επειδή εδώ είμαστε ασφαλείς. Μένουμε σπίτι για να μπορούμε όσο πιο γρήγορα γίνεται να μπορούμε να κάνουμε ξανά όλα τα παραπάνω κι ακόμα περισσότερα… όλα όσα αποτελούσαν την καθημερινή μας ρουτίνα πριν την πανδημία του κορωνοϊού.
Οι ερωτήσεις των παιδιών μπορούν να διαφέρουν και να αγγίζουν μια μεγάλη γκάμα θεμάτων – άλλοτε εύκολων και συνηθισμένων, κι άλλοτε πιο δύσκολων και απρόβλεπτων.
Ενθαρρύνετε στα παιδιά τη διάθεση να κάνουν ερωτήσεις όποτε το αισθάνονται. Δώστε τους την άνεση να πουν όσα σκέφτονται ακόμα και αν σας φέρνουν σε αμηχανία. Είναι ανθρώπινο και φυσιολογικό.
Μερικές φορές τα παιδιά, όπως όλοι μας, δεν κάνουν μια ερώτηση ψάχνοντας απλώς την απάντηση –μπορεί να ξέρουν ήδη ότι ίσως και να μην υπάρχει απάντηση στην ερώτησή τους ή να υπάρχουν περισσότερες από μία απαντήσεις– αλλά επειδή θέλουν να δουν αν έχετε κι εσείς την ίδια ερώτηση, την ίδια απορία, τον ίδιο προβληματισμό. Και λένε δυνατά τη σκέψη τους, σκέφτονται φωναχτά και το κάνουν με έναν τρόπο φυσικό, όμορφο και αθώο, για να μας βγάλουν από τη δύσκολη θέση να μιλήσουμε για όλα όσα νιώθουμε ή σκεφτόμαστε και εμείς οι ίδιοι…
Μένουμε σπίτι λοιπόν και ερχόμαστε κοντά, μιλάμε, επικοινωνούμε και αντιμετωπίζουμε μαζί την κατάσταση αυτή – όσο μπορούμε με αισιοδοξία, ψυχραιμία και χιούμορ… Για να βγούμε από το σπίτι πιο δυνατοί και πιο ενωμένοι…