Κι όμως και τα παιδιά έχουν άγχος…
Το στρες είναι μεταδοτικό αλλά υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που μπορεί να κάνουν ένα παιδί να στρεσαριστεί
Ζούμε στην εποχή όπου είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο δεν αρκούν πολλές φορές για να βγει το πρόγραμμα της μέρας. Αν μάλιστα προσθέσουμε τις αποστάσεις σε περίπτωση που μένουμε σε μεγάλη πόλη κι αν λάβουμε υπόψη μας τις οικονομικές συνθήκες που συνολικά δυσχεραίνουν στην κοινωνία του σήμερα τότε φτιάχνουμε ένα ωραίο κοκτέιλ από λόγους για τους οποίους αγχώνεται ο άνθρωπος στο τώρα. Αν κάποιος είναι και γονιός τότε στη λίστα μπορούν αυτομάτως να προστεθούν πολλές αιτίες που δημιουργούν ή επιτείνουν το άγχος…
Το να είστε όμως γονιός σας δίνει κι έναν σημαντικό λόγο για να μάθετε να διαχειρίζεστε το άγχος σας και πολλές αφορμές για να το ελαττώσετε. Το άγχος είναι μεταδοτικό, όσο κι αν νομίζετε ότι το ελέγχετε ή ότι δεν το περνάτε στο παιδί σας, κάνετε μεγάλο λάθος. Τα παιδιά έχουν το μοναδικό χάρισμα να είναι σφουγγάρια και να μαζεύουν όλα τα συναισθήματα που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα. Το άγχος, το στρες, η πίεση που νιώθετε δημιουργεί στο εσωτερικό σας τόση ενέργεια και ένταση που ακόμα κι αν κάνετε τα πάντα για να μην το εκφράσετε, τα παιδιά το αντιλαμβάνονται αμέσως.
Οι βιαστικές κινήσεις, οι έντονες χειρονομίες, ο τόνος της φωνής σας, το λαχάνιασμα, τα αναψοκοκκινισμένα μάγουλα για να προλάβετε να κάνετε όλο όσα να έχετε δημιουργούν με τη σειρά τους εξαιρετικό άγχος και στα παιδιά, ένα συναίσθημα ωστόσο για το οποίο τα παιδιά δεν είναι ηλικιακά από τη φύση τους έτοιμα να διαχειριστούν ή να αντιμετωπίσουν. Το να είστε συνέχεια επίσης με ένα ρολόι στο χέρι μεγεθύνει το πρόβλημα.
Τα παιδιά ως λαθραίος –δηλαδή κατά λάθος– αποδέκτης του άγχους σας μπορούν να εμφανίσουν διάφορες συναισθηματικές-ψυχολογικές συνέπειες, ανορεξία, κυκλοθυμία, υπερένταση, μεταπτώσεις, αδιαθεσία. Μπορεί να εμφανίσουν μέχρι και παθολογικά συμπτώματα, αδιαθεσία, δύσπνοια, ταχυκαρδία, πόνο στο στομάχι ή στην καρδιά.
Το χειρότερο και πιο σοβαρό όμως είναι ότι βάζετε το άγχος στην καθημερινότητά τους, στη ζωή τους, μέσα τους, ως κάτι φυσικό, φυσιολογικό. Σαφώς και ο καθένας μας μπορεί κάποια στιγμή να αγχωθεί. Εδώ μιλάω για το συνεχές, υπερβολικό και χρόνιο άγχος. Το οποίο μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι εξαιρετικά τοξικό για εσάς αλλά και όλα τα μέλη της οικογένειάς σας. Όπως λοιπόν προσέχετε όλες τις ανθυγιεινές συνήθειες το κάπνισμα, τη διατροφή και οτιδήποτε μπορεί να επηρεάζει άμεσα τα παιδιά σας, έτσι πρέπει να αρχίσετε να προσέχετε και το άγχος!
Επιπρόσθετα, πέρα από το δικό σας άγχος για του χι λόγους πρέπει να είστε εξίσου ή και περισσότερο προσεχτικοί με το να μη δημιουργείτε άγχος στα παιδιά που να τα αφορά απευθείας. Φροντίστε η καθημερινότητά τους να μην έχει φορτωμένο πρόγραμμα. Επιλέξτε δραστηριότητες ή μέσα στο σχολείο ή κοντά στο σπίτι. Να υπάρχει μέσα στη μέρα τους αρκετός χρόνος για παιχνίδι… χρόνος ακόμα για ηρεμία ή «δημιουργικό τίποτα». Παίξτε μαζί τους, δεν υπάρχει τίποτα πιο χαλαρωτικό και για τους δυο σας από το κοινό παιχνίδι. Γελάστε, χορέψτε, τραγουδήστε μαζί – θα δείτε τις ενδορφίνες να αυξάνονται κατακόρυφα. Αγκαλιαστείτε, πολλές φορές, χαλαρώνει και κάνει καλό! Μη βάζετε υψηλούς στόχους. Κρατήστε τη ζωή σας όσο γίνεται πιο απλή! Αφαιρέστε το άγχος και κρατήστε την ουσία. Ξέρω ότι δεν είναι εύκολο. Αλλά αξίζει!