Γιατί τα μωρά σταματούν να κλαίνε όταν τα παίρνουμε αγκαλιά όρθιοι;
Σας έχει τύχει να προσπαθείτε να καθησυχάσετε το μωρό σας για ώρα καθιστοί, και μόλις σηκωθείτε όρθιοι, συνεχίζοντας να το κρατάτε στην αγκαλιά σας, το μωρό να ηρεμεί στη στιγμή; Η παρακάτω έρευνα έχει την εξήγηση.
Και σε ποιον δεν έχει συμβεί; Λικνίζεστε για ώρα στην πολυθρόνα, με ένα μωρό στην αγκαλιά που κλαίει ασταμάτητα, αλλά το μωρό δεν λέει να ηρεμήσει. Αλλά μόλις αποφασίσετε να σηκωθείτε όρθιοι, χωρίς να αφήσετε το μωρό από την αγκαλιά σας, τα κλάματα σταματούν στη στιγμή.
Αν αμέσως μετά ξανακαθίσετε εξαντλημένοι, τα κλάματα ίσως αρχίσουν πάλι. Και τότε αποφασίζετε να το βάλετε στο μάρσιππο, όσο κι αν σας πονάει η μέση σας από την κούραση, γιατί ο μάρσιππος είναι πάντα εγγύηση ότι θα το κρατήσει ήρεμο και χαρούμενο.
Γιατί όμως τα μωρά ηρεμούν μόλις σηκωθούμε όρθιοι, ιδιαίτερα όταν αρχίσουμε να περπατάμε; Όπως εξηγούν οι ερευνητές σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2013 στην επιθεώρηση Current Biology, αυτό το χαρακτηριστικό ήταν ζήτημα επιβίωσης για τους μακρινούς προγόνους μας, εξασφαλίζοντάς τους ένα εξελικτικό πλεονέκτημα από κούνια. Στα προϊστορικά χρόνια οι μαμάδες που κρατούσαν αγκαλιά τα μωρά τους όρθιες και περπατώντας ήταν περισσότερο πιθανό να ξεφύγουν αν δέχονταν επίθεση από θηρευτές όπως μια πεινασμένη αγέλη λιονταριών, από εκείνες που χαλάρωναν καθισμένες σε ένα βράχο.
Έτσι, τα μωρά «προγραμματίστηκαν» γενετικά ώστε να ηρεμούν όταν η μαμά ήταν όρθια και σε κίνηση και να κλαίνε κάθε φορά που εκείνη καθόταν να πάρει μια ανάσα, στέλνοντάς της έτσι, κατά κάποιον τρόπο, την προειδοποίηση: «Μα τι κάνεις εκεί; Δεν καταλαβαίνεις ότι μας βάζεις σε κίνδυνο;».
Φυσικά, τα μωρά δεν είναι ακόμα σε θέση να κάνουν τέτοιες σκέψεις, ωστόσο μελέτες έχουν δείξει ότι η κίνηση της μαμάς, ενώ τα κρατάει αγκαλιά, πυροδοτεί μια σειρά σωματικών αντιδράσεων που τα βοηθάει να χαλαρώσουν, για παράδειγμα μειώνει την ταχύτητα των καρδιακών παλμών τους. Από την άλλη, όπως γράφουν οι επιστήμονες στη μελέτη, «όταν η μητέρα παίρνει αγκαλιά ένα βρέφος κάτω των έξι ετών και αρχίζει να περπατάει, σταματούν αμέσως οι εκούσιες κινήσεις του και το κλάμα και πέφτει ο καρδιακός ρυθμός».
Το συμπέρασμα; Λόγω κατάλοιπων της προϊστορικής εποχής η Μητέρα Φύση δεν μας αφήνει να πάρουμε ούτε μια ανάσα, τουλάχιστον μέχρι το μικρό μας να γίνει έξι μηνών.