Πώς θα παροτρύνετε το νήπιό σας να συμμετέχει στις δουλειές του σπιτιού
Έτσι, θα εκπαιδεύσετε έναν πολύτιμο μικρό «βοηθό» και, κυρίως, θα το βοηθήσετε να εξελιχθεί σε έναν υπεύθυνο ενήλικα. Αρκεί να ακολουθήσετε τις συμβουλές της ειδικού.
Ποτέ δεν είναι πολύ αργά για να ενθαρρύνετε το παιδί σας να βοηθάει στις δουλειές του νοικοκυριού. Για την ακρίβεια, από τη στιγμή που αρχίζει να περπατάει μπορεί να συμμετέχει σε απλές εργασίες όπως το ξεσκόνισμα και το συμμάζεμα των παιχνιδιών του. Μάλιστα, τα οφέλη δεν περιορίζονται σε έναν πιο δίκαιο καταμερισμό των υποχρεώσεων του σπιτιού ανάμεσα σε όλα τα μέλη της οικογένειας.
«Τα μικρά παιδιά είναι μέλη της οικογένειας και πρέπει να ενθαρρύνονται να αναλαμβάνουν ευθύνες, όπως όλοι», υποστηρίζει η οικογενειακή θεραπεύτρια Shanna Donhauser.
Ήδη από τη στιγμή που κάνουν τα πρώτα τους βήματα μπορούν να κάνουν απλά πράγματα, για παράδειγμα να αρχίσουν να συμμαζεύουν τα παιχνίδια τους, να βάζουν τα βρόμικα ρούχα στον κάδο των απλύτων και να βοηθούν σε άλλες εργασίες με την ευγενική καθοδήγησή μας (ιδανικά, με εμάς στο πλάι τους να δίνουμε το παράδειγμα). Καθώς μεγαλώνουν και αποκτούν καλύτερο συντονισμό κινήσεων, μπορούν να κάνουν περισσότερες δουλειές, όπως να σκουπίζουν το τραπέζι και τον πάγκο της κουζίνας ή να πλένουν τα λαχανικά που θα μαγειρέψουμε. Εξαρτάται κυρίως από το πόσες πρωτοβουλίες τους δίνουμε εμείς, ως γονείς.
«Τα μικρά παιδιά είναι χαρούμενα όταν τους παραχωρούμε λογικές και αναπτυξιακά ενδεδειγμένες ευθύνες», εξηγεί η Donhauser. «Τους αρέσει να νιώθουν ικανά, παραγωγικά, ότι συμμετέχουν στη ζωή της οικογένειας. Αναθέτοντάς τους μια ευθύνη, όπως κάποια οικιακή εργασία, τα φέρνουμε σε καλύτερη επαφή με το περιβάλλον τους, τους δίνουμε αυτοπεποίθηση, στηρίζουμε την ανάπτυξη των συναισθηματικών και κοινωνικών δεξιοτήτων τους», προσθέτει η ίδια.
«Αν σκουπίζετε την επιφάνεια του τραπεζιού μετά από ένα γεύμα, αφήστε το νήπιό σας να το κάνει. Ή παρακινήστε το να μαζέψει τα παιχνίδια του στο τέλος της μέρας (ή τουλάχιστον να σας βοηθήσει να τα μαζέψετε). Όταν μια εργασία γίνεται συνήθεια ή ρουτίνα, το νήπιο είναι πιο συνεργάσιμο και πιο πρόθυμο να βοηθήσει», υποστηρίζει η Donhauser.
Αναθέτοντας υποχρεώσεις σε ένα νήπιο το μαθαίνουμε, συγκεκριμένα, να αναλαμβάνει τις ευθύνες του και να λειτουργεί μέσα σε μια ομάδα, δεξιότητες που θα του φανούν πολύτιμες και στην ενήλικη ζωή του.
«Την ώρα που καθαρίζετε ένα τζάμι, δώστε στο παιδί σας μια πετσέτα και δείξτε του πώς να το κάνει», συμβουλεύει η Donhauser. «Τα περισσότερα παιδιά θέλουν παρέα και πρότυπα για να ολοκληρώσουν οποιοδήποτε καθήκον, πράγμα που ισχύει και για τις εργασίες του σπιτιού. Επίσης, τα περισσότερα παιδιά δεν μαζεύουν μόνα τα παιχνίδια τους. Όμως με την παρουσία και τη βοήθειά σας, θα κάνετε τη διαφορά. Συχνά ανακαλύπτω ότι όταν προσφέρομαι να βοηθήσω ένα παιδί να τακτοποιήσει, τελικά εγώ μαζεύω ένα δύο παιχνίδια και το παιδί όλα τα υπόλοιπα, αρκεί να βρίσκομαι διαρκώς στο πλάι του», εξηγεί η ειδικός.
Μπορούμε όμως να προσφέρουμε ένα είδος επιβράβευσης, έστω και συμβολικού χαρακτήρα, στο νήπιο που συμμετέχει στις δουλειές; Καλύτερα όχι, απαντά η Donhauser.
«Συχνά οι γονείς μπαίνουμε στον πειρασμό να καθιερώσουμε ένα σύστημα επιβράβευσης π.χ. με αυτοκόλλητα για ένα νήπιο που ολοκληρώνει τις δουλειές που του αναθέτουμε. Όμως αν πιστεύετε ότι οι δουλειές του σπιτιού είναι απλώς κάτι που πρέπει να κάνουν όλα τα μέλη της οικογένειας, δεν χρειάζεται να τις επιβραβεύετε με αυτοκόλλητα. Απλώς ενισχύστε λεκτικά τη συμπεριφορά του νηπίου, λέγοντάς του “ευχαριστώ”. Η επιθυμία για βοήθεια είναι στη φύση των παιδιών».